Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Бабровыя слёзы

Бабровыя слёзы

Глядзіць двума стваламі стрэльба
ў бабра спалоханыя вочы –
і просьба ў тых вачах: “Не трэба!”,
і звера морду… нешта мочыць.

Сядзіць ён перад паляўнічым
і вастраносую трэ морду.
Блішчаць расінкі слёзак-знічак.
“Узяў, зубаты, плакаць моду”.

Упершыню наш паляўнічы
бабровыя пабачыў слёзы.
“Бабёр расплакаўся! Глядзі ты!
Раве і не мяняе позы!

Не плач. Цябе не буду крыўдзіць.
Ідзі, зубаты, да бабрыхі.
Ідзі ў нару. Ідзі ва ўкрыцце.
Сядзі з бабрыхаю ва ўкрыцці”.

Глядзіць ён гузікамі вочак
на чалавека і сабаку –
і чалавек страляць не хоча,
убачыўшы, як ён заплакаў.

І кажа чалавек: “Не трэба”.
Сляза бабра яго змякчыла.
І апускае вочы стрэльба
перад бабровымі вачыма.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Бабровыя слёзы - Алесь Мацулевіч