Верш Я цішыні струну тугую чую
На нівы легла ранняя раса –
Сцяблінкі ў момант быццам заінелі,
У даўгавусых тоўстых каласах
Рукам і працы песні зазвінелі.
У сугалоссі гэтай гаманы
Я цішыні струну тугую чую
І сярод ніў, бясконцай збажыны,
Туг, дзе дняваў, з ахвотаю начую.
Мне падаслалі гоні свой дыван
І сэрца ловіць песню-калыханку.
Крылом бялюткім чэрвеньскі туман
Мяне акрые да прыходу ранку.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Голас цішыні Імклівы голас цішыні Трывожыць вечар развітання, Самотны бусел увышы Клякоча – сэрца замірае. Душу напоўніла туга, Агортваў подых прадчування, З […]...
- Хаджу па нівах, па лугах азёрных Хаджу па нівах, па лугах азёрных, Начую летуценна ў будане I думаю, чаму мне так прасторна? I песня прылятае да […]...
- Ледзь чутны спеў у цішыні Ледзь чутны спеў у цішыні Скляпенняў велічных сабора. Журба, надзея і пакора Лунае ўзнёсла ў вышыні Самотна, быццам плач пра […]...
- У паўналаддзі цішыні О ноч! Пазыч сваё крыло – Я пралячу над сонным садам, Дзе дрэмле роднае сяло, Сніць сны пад яркім зоркападам. […]...
- Спаўзе ў гушчар туман сівы Спаўзе ў гушчар туман сівы Між елак покрывам бялюткім. Ізноў прысніцеся не Вы У панаванні Рэха гнуткім… Спаўзе з галінкі […]...
- Восеньскі парк Фарбуе каменны дыван У золата жоўклае лісце; Прабуджаны ноччу, туман, На золках, сыходзіць кудысьці. А вецер, падкінуўшы фарбы, Вядзе закаханых […]...
- Ціхім вершам мяне агарні А. …ціхім вершам мяне агарні, бы анёлак ахоўным крылом, каб з надзеяю ва ўсе дні непадзельна сэрца жыло… …я малітвай […]...
- Трыццаць Каралінак Калі сэрца аптэка Або гастраном – Душа чалавека Маленечкі гном. Але калі мур, Не прыступная вежа, Mercі і bonjour, У […]...
- Рачная калыханка Рачулка, я хачу пачуць Тваё імя. Маўчыць лясная. Нібы забыла, як завуць. I, мусіць, трудна ўспамінае. А колькі год табе, […]...
- Не ў цішыні палескага сяла Не ў цішыні палескага сяла, А ў цішыні Заходняга Берліна Над Хафелем чырвоная каліна Зусім па-беларуску расцвіла. Я не здзівіўся, […]...
- У праменьні зорнай цішыні У праменьні зорнай цішыні Горад за вакном Даўно маўчыць. І, забыўшы стомленыя дні, Любая заснула на плячы. У імгненьнях мройна-залатых […]...
- БАЦЬКАВЫ ГУСІ Ловіць татка плотак на Дняпры, Мамка гулянятам ладзіць клетух… На глухім стаіўшыся двары, Я на смак спрабую цыгарэту. Бацька п’е […]...
- Спакой марознай цішыні Спакой марознай цішыні, Павольна снег кладзецца. Імкліва адыходзяць дні І толькі застаецца журба па тым, што ўжо было, было-як сон […]...
- Завісла поўня Завісла поўня спелая над хатай, Ранетаў дух румяных прагна п’е І мые шчокі круглыя свае Расою жнівеньскай халаднаватай. Зялёны чысты […]...
- Спакой Світанак. Вее ветрык свежасцю. Пяшчота травеньскай красы. Яліны прывіднымі вежамі Стаяць, сівыя ад расы. Галлё бяроз ярчэе кроплямі, Асіны ціха […]...
- Брату ў чужыне Ці помніш ты, нядбалы дружа, Усё тое, дзе радзіўся, ўзрос? Дзе напявае зімка стужай, Ірдзіцца лета бліскам рос? Аздобнасць неба […]...
- Колькі жыць мне засталося? Колькі жыць мне засталося?.. Дык імчы ж мяне, цягнік, Морам жоўтага калосся На жаданы мацярык. Там зязюлька мне лічыла Леты […]...
- Я калыханку мамачцы спяваю Я калыханку мамачцы спяваю Я калыханку мамачцы спяваю: -Спі, родная, ўжо хопіць працаваць,- Яе далоні к сэрцу прыціскаю,- Дачка матулю […]...
- Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный, Лыжкой чэрпаю долю свою, А яна ідзе прасторам няторным, Усё на горку, наўпрамк, […]...
- Пан Заглоба падносіў мне чарку Ццыгарэты стралялі быццам снайпэр і лучнік Мне Мюнхаузен, Ржэўскі паруччык, Пан Заглоба падносіў мне чарку, Пахмяляў мяне Пане Коханку, А […]...
- За ноч мароз усё За ноч мароз усё змарозіў, Пакрыў бялюткім палатном, Рассыпаў гравій па дарозе Адным цянюткім рукавом. Паціху сонца прыгравае І плача […]...
- Сэрца, навошта Сэрца, навошта табе успаміны: гоні у смузе і старыя хаціны? Вільгаць туману, духмянасць зямлі, рэчка лагодная, шчодры палі, шчасце сяброуства […]...
- Салодка и шчымлива Салодка і шчымліва, бянтэжыць неяк зранку глухое рэха хваляў заўчорашняй зары, туман крадзецца моўчкі – як мімалётны насмарк, і зоркі […]...
- Эйфелева вежа Хоть я не лысы і не рыжы Ды і ў кішэні грошы ёсць. Але не быў я ж у Парыжы, […]...
- ПОЗНЯЯ РУЖА Я лета колеры яшчэ не ўсе сабраў, А ўжо шпурнула ліст аднекуль восень. Стаю, бяздоннем воч хапаю просінь З нябёсаў, […]...
- Калыханка неба Заспявала неба калыханку Кроплямі празрыстага дажджу. На далонь-падушку! І да ранку Казку за павекамі гляджу! Прытупілася ўсведамленне – Дождж ва […]...
- Апантанасць Намаж мяне на скібку хлеба cалодкім трускавічным джэмам, налі мяне гарачай кавай у любімы кубак раніцою МНОЮ пачні свой дзень […]...
- Бусел адлятае ў вырай Мінула цёплая пара, Трываць мароз няма ўжо сілы, І выправіцца ўжо пара – Ён пакідае край свой мілы. Чакае зноў […]...
- Туман ярам, ярам-даліною Туман ярам, ярам-даліною, Туман ярам, ярам-даліною. За туманам нічога не відна, Толькі відна дуба зелянога. Пад тым дубам крыніца стаяла, […]...
- Туга па радзіме Туман у снежні – варажба… Ці насланнё, ці адзінота? Ён першы снег не зневажаў. Ён проста быў, як я, маркотны. […]...
- Далоні Калі твае шырокія далоні Прыціснуць да грудзей мяне, Пяе душа пад стукат сэрдца, Цяпло вакол як хваляй льецца, I на […]...
- Раман Чытае дзяўчына раман. Цікава: завязка лірычная, А потым – Туман, Туман… Хвалююць чужыя надзеі, Карціць заглянуць у канец, Як быццам […]...
- …Мяняецца настрой мой штохвілінна Мяняецца настрой мой штохвілінна, І сьляпая злосьць вядзе ў туман. Ну як жа ты, звычайная дзяўчына, Мой розум з сэрцам […]...
- Вясной Эпіграф: Дайце разгону, прастору Дрэмлючым песням і сілам Янка Купала Воблачкі-хмурынкі белай паласой Аздабляюць неба чыстаю красой. Радуецца сонцу родная […]...
- Да Цябе маё сэрца мкнецца Да Цябе маё сэрца мкнецца, Ды наўпрост, безь віхляных шляхоў. Я па сьцежцы, што небам завецца Завітаю аднойчы дамоў. Я […]...
- Сказ пра жыта Не быў у заморскіх краінах, не цешыўся пальмай ніколі. Нястомна мне шэпча травінка-былінка: “Дзівосы – у полі. …Шуміць там калоссе, […]...
- Хоць вайна і жаночага роду У адказ на верш А. Тарбаева”Горлаўская мадонна” Хоць вайна і жаночага роду, Толькі людзям не дорыць жыццё, А пакуты нясе […]...
- У прыцемкаў настрой паволі чах У прыцемкаў настрой паволі чах. Свой плач згубіла за лугамі каня. Бянтэжылася першае спатканне Ў гародаў местачковых на вачах. У […]...
- Дажджы восені Коліш вострымі абцасамі Кляновы восені дыван, А я падошвамі, як прасамі, Разпрасоўваю валан. Мяне ты раніш словамі, А я стараюся […]...
- Льецца сонца Льецца сонца апошнім святлом На змоклыя пожні, лясы. І хмары, і ноч чорным крылом Нагадалі твае валасы. Не цябе. Зусім […]...