Верш Падары мне лета

Ещё вершы:

1. Падары мне казку маладога лета Падары мне казку маладога лета, Гэткую, як колісь, чуеш, падары. Хоць вясна мяцеліць, верыцца мне светла, Што наступяць НАШЫ дні […]...
2. Падары мне пяшчоту Падары мне пяшчоту, Няўзнак абдымі, Падары мне свой клопат І вочы зірні, Падары мне надзею, Што і я для цябе […]...
3. Падары, ці Размова дарослых людзей Прашу цябе, мой блізкі чалавек, Насупраць сядзем, паглядзім у вочы. Там, на двары, век абганяе век, А мы з табой […]...
4. Падары каханне У бязмежным жыцці вірую, У натоўпе чужых людзей. Падары мне ўсешку святую І блакіт незнаёмых вачэйю. Падымі на далонях да […]...
5. Вось і скончылась лета Вось і скончылась лета, А на сэрдцы – сум. І доўгачаканая мэта Не ўсхвалюе розум. Аднак сум не пройдзе, Пакуль […]...
6. Сцюжа Зноўку ноч… зноўку вершы пішу І душу сваю выліваю наружу. Што ў гэты раз табе раскажу? Я не ведаю, мабыць […]...
7. Мне здаецца – так мала мне трэба Мне здаецца – так мала мне трэба. Я не прагну раскошаў зямных. Падары мне ў народзіны неба, Адно неба з […]...
8. Крызіс Заўтра стрэча з табою зноў будзе, Да цябе я зламаны прыду. Папрашу я цябе-не марудзіць: Прагані, бо ў цябе я […]...
9. Пачатак лета Жывыя хвалі аксаміту Плывуць за сонны небакрай. У дудачкі звілося жыта На добры, кажуць, ураджай. Дасвеццем росы-самасеі Згінаюць травы да […]...
10. Ноч у Кракаве Ноч снегавеем калядным Душу сагрэе ў кавярні Якая знайшла нас у Кракаве Старым, як песні славянаў. Годным як нерушы ў […]...
11. Каханьне-дранік Любовь-морковь – это по-русски… Ня веру ў моркву-каханьне, веру ў каханьне-дранік, веру ў каханьне-бульбу, веру ў бульбоўнік каханьня! Веру ў […]...
12. ПОДЫХ ХАЛАДОЎ Неба паблекла, а стылая плынь Прылягла на счарнеўшы бугор. У маркотным дрыжаннi мокрых галiн Манiць шлях з туманамi да зор. […]...
13. Вось і лета сышло Вось і лета сышло. Адспявалі калоссі, Цяжка мне заўважаць, Як з’яўляецца восень. Непрыкметна зусім Прыплыве павуцінкай. Гляне жоўтым лістком з-пад […]...
14. *** Шарэюць кустоўі ракіты …Неба вясновае мне падае Кубак блакіту. К. КАМЕЙША Шарэюць кустоўі ракіты, Спавіты нябёсы смугой… Налі мне, паэце, блакіту з вясновага […]...
15. Туды дзе месцюца акопы Мая заўсёды тактыка бліцкрыг, А у яе зямлянкі і акопы, Цяпер наперадзе тупік, У самым цэнтры ўсёй Еўропы. Так мабыць […]...
16. Калі мая старонка апусцее Калі мая старонка апусцее, Калі сыду схіліўшыся ў смугу, То хто тады замест мяне сагрэе Тваёй хлусні зацятую пургу? Калі […]...
17. Сэрцайка плача…(памяці мамы) песня Сэрцайка плача…(памяці мамы) песня ******************************** Белай завеяй, белай звеяй Зімачка скача. Глухне зямелька, рэчка нямее, Сэрцайка плача… Не адшукаць мне […]...
18. Спелымі яблыкамі сакавітымі Спелымі яблыкамі сакавітымі Грудзі дзяўчыны тваёй налітыя. Ёй з табой соладка, ёй з табой добра, Воблакам з ложка звалілася коўдра. […]...
19. Адцвіло, адгуло наша лета Адцвіло, адгуло наша лета… Ды не пра гэта мой верш. З кім жа ты, любая, дзе ты? – Вось што […]...
20. Лета. Лецішча Сонейка так і пячэ праз фіранку, няўмольна нас смажыць з самага ранку. Ты – як Бейонсі, я – быццам Джэй […]...
21. Успамин лета Гэта лета прайшло назаўсёды, Гэта лета ў сэрцы маім. У небе хмары вядуць карагоды, Навяваючы мне ўспамін. Успамін пра былое […]...
22. Лета на сене … Ці спалі вы хоць кольвечы на сене? Калі не, то шмат чаго згубілі… Яно-та, канечне, ня белая пуховая пасьцель. […]...
23. Лета трывожных дажджоў Ліпнёвую ноч бліскавіц паясы Святлом абпраменьваюць рэдкім. Ігліцай нейтроннай іскрацца лясы, Чарнобылем пахнуць кветкі. Сухое чаканне трывожных дажджоў Стаіць на […]...
24. Адзвінела птушынае лета Адзвінела птушынае лета, Нам ужо не вярнуцца туды, Дзе былі мы пяшчотай сагрэты, Дзе прабеглі юнацтва гады, Дзе лічыў сабе […]...
25. Далей, я веру, будзе ўсё! Далей, я веру, будзе ўсё! А зараз – толькі пратрымацца, Не клапаціцца, не губляцца, Забыцца і не заставацца У адзіноце […]...
26. Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці Забінтуй ты мне ногі абдымкамі жарсці, Заручы нашы вочы даўкай палёгкай Пацалункам шляхетнага ў росах світанка Забінтуй маё сэрца чаканай […]...
27. Сябар Мой сябар! Табе ўдзячнай буду да захада Дзён маіх. Я веру! Ты той, хто не пакіне мяне адну Сярод людзей […]...
28. Здрада. Боль. Развітанне. Надзея Здрада. Ты бачыць мяне не рада, Ты болей па мне не сумуеш, Ты болей мяне не шкадуеш. Боль. Ты забіла […]...
29. Лета кінула ў скарбонку песні сонечнага ветра Лета кінула ў скарбонку песні сонечнага ветра, пазавесіла дажджамі казачныя кудзясы, пахне прэлаю лістотай, пераросткамі-грыбамі, і вавёрка лушчыць шышкі, у […]...
30. Я веру Я веру ў Бога, І сілу Слова, І што нічога Невыпадкова. Я веру ў Вечнасьць Шляху зямнога І Чалавечнасьць, Што […]...
31. А я радзіме верш ці нарадзіў А я радзіме верш ці нарадзіў, Які б за мной радзіма паўтарыла, Які б у спёку свежа халадзіў, А ў […]...
32. Бывае, смутак душу агартае Бывае, смутак душу агартае… Тады ў музей мастацкі я іду, І смутак мой, нібы туман, знікае – З жыццёвай праўдай […]...
33. У жыцці У жыцці не бывае дрэнных часоў, Ёсць толькі дрэнныя людзі. І кожны, каго розум не абышоў, Той у жыцці заўсёды […]...
34. Сцюдзёны дзень душу катуе Сцюдзёны дзень душу катуе І ветрам рве яе на часткі, Празрыстым лёдам сэрца стане Ў дні застылым, учорашнім… Бы ружа, […]...
35. Каб праменна жылося Зарані ў маё сэрца надзею, Каб заўсёды яна мяне грэла – І ў шалёную злюку-завею, І калі сум спародзіць залева. […]...
36. Мае вершы Мае вершы сумуюць па кнізе… Ім нясцерпна апрыкла бадзянне па газетна-зімовай адлізе з правам дзённага лёсайснавання. Мае вершы блукаюць па […]...
37. Я сустрэчы з табою чакала Я сустрэчы з табою чакала, Ночкай цёмнаю часта не спала. Мары-мроi ляцелi гурбою, I ў думках была я з табою. […]...
38. Ці трэба пра гэта пісаць? Лепш стаць дрэнным паэтам, Чым ні кім не стаць у жыцці. З дрэнным вершам застацца лепей – Чым застацца з […]...
39. Поры года Гэта восень прыйшла, не спытала, Не чакала нікога зусім. Мне так летніх дзянькоў было мала, Прамачыла дажджом усё сваім. Гэта […]...
40. Зімы недарэчная рэшта … Зімы недарэчная рэшта – Сьнег падае і растае. Ды ўсё ж ён нагадвае нешта, Пра штосьці забыць не дае. […]...