Верш Калісьці
Калісьці я цябе пазнаю…
Сярод чужых, сярод забытых
ляжыш забіты… ты.
Няма мяжы… майму адчаю і…
радасці: ты – мой здабытак.
Ты – маё сненне.
Ні на адно… адно імгненне…
больш не пакіну. Не.
Нікому.
Хаця б у смерці будзем разам.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Магчыма, калісьці Магчыма, калісьці… Магчыма, ніколі… Гасподзь, мне якую Ты Выкраіў долю? Люляла калыскі. Кахала. Цярпела. У вогнішчы помсты І здрады гарэла. […]...
- Калісьці была я маленькай Калісьці была я маленькай, Я верыла ў казкі і сны. Маленства прайшло, на каленках Пакінуўшы шрамы адны… Калісьці была я […]...
- Калісьці праз паселішча адно Калісьці праз паселішча адно Гасподзь у коле вучняў сціпла крочыў. Вакол сабраўся здзеклівы натоўп І ўзяўся зневажаць Ісуса ў вочы. […]...
- Там, дзе хадзіў калісьці Ленін Прыгожа, Прага, ты Вясною, Уся ў садах, Што ў белай пене. А я ўсё думаю Пра тое, Як тут хадзіў […]...
- Трыялет Цані імгненне кожнае жыцця, бо і жыццё ў нас — адно імгненне. Яшчэ — юнацтва, а ўжо — сталенне… Цані […]...
- Калісьці ў мінулым я быў вэтэранам Калісьці ў мінулым я быў вэтэранам. На сьвята з Сабесу прыйшоў падарунак: Радыё, кветкі, кансэрвы, бананы І тэлевізар! (айчынны ласунак). […]...
- Калісьці я здымаў Калісьці я здымаў на дваіх з прыяцелем аднапакаёвую кватэру па вуліцы Кузьмы Чорнага. У кватэры былі брудныя жоўтыя шпалеры. Я […]...
- Гады мае, гады Я калісьці піў, курыў, Ды здароўем кічыўся, Многа дзевак надурыў, Але ж сёння сцішыўся. А лічыў, што маладым Буду жыць […]...
- Грэшнікам Час пакут і жудасных страданняў. Час той смуты, разыйшоўся дым. Крочым мы ў жыцця выпрабаваннях. Напэўна намм ня быць ўжо […]...
- Калі на Зямлі застанемся у двух Калі на Зямлі застанемся у двух, То лёгка насустрач убачым дарогу, А сёння у спісе мільярдаў двухногіх Ў сустрэчы адно […]...
- Дакраніся чулаю рукою Дакраніся чулаю рукою Да мяне… Затулі ў апошні раз каханнем Ад бяды… Мо запомніш ты мяне такою А мо не, […]...
- Не вароціш Не вароціш ніколі, ніколі, тых сыноў, што забрала вайна. Ні Артура, ні Васі, ні Колі, іх няма, больш няма. Іх […]...
- На пляцы майго сэрца Я змайструю помнік свайму цярпенню І пакіну яго на пляцы майго сэрца, Дзе блукае здаўна не адно пакаленне, І, напэўна, […]...
- Кладзі свае рукі Кладзі свае рукі Мне хутчэй на плечы, Не трэба табе слёзы Ліць зусім, дарэчы. Адчуй майго сэрца Гучнае біенне, Толькі […]...
- Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...
- Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў, Каб разагнаць тугу імгненняў стылых. Такіх радкоў я шчэ і не пісаў – Адкрытых, […]...
- Перыяд супастаўляльны Чым болей зробіш самастойных крокаў, Чым больш хвілін пражывеш на свеце, Чым больш сустрэнеш у жыцці сяброў – Тым усё […]...
- Дзень незалежнасці Родны край мой прыгожы, багаты! Бацькаўшчына мая золата! Ёсць сягоння ў цябе гэта свята – Незалежнасць – яшчэ малада. Падару […]...
- Моцная кава Моцная кава бяз цукру, а на падлозе снег. Ведаеш, больш я ня буду слухаць твой дзёрзкі смех. Пылам забруджаны ружы, […]...
- Святло Давай запалім святло ўначы, У кватэры, дзе толькі я і ты. Будзем глядзець толькі ў вочы, Разглядваць у іх начныя […]...
- Юпіцер Мы паляцім з табою разам на Юпіцер, Дзе зорки ясныя чакаюць нас з табой. Жыцце не вечнае, але на той […]...
- Вакол балота. Востраў Зыслаў Вакол балота. Востраў Зыслаў. I траў няскошаных журба. А ты вартуй і праўду выстай, Хаця грыміць па ёй пальба. Я […]...
- Жыць хочацца, бадай што, як ніколі Жыць хочацца, бадай што, як ніколі, тым больш любіць, тым больш, калі вясна, тым больш, калі ў цябе дачка на […]...
- Зацалую, замучаю зноў і зняважу С. М. Зацалую, замучаю зноў і зняважу, І пакіну на беразе лёсу няшчасным. І ніхто не паверыць, ніхто не заўважыць, […]...
- 25 чэрвеня 1944 г Ax, колькі ў зрэнках пораху і сіні Праграмыхаў і – пакаціўся фронт, I ты – збавіцель – прамільгнуў з усімі, […]...
- І радасць, і слава, і шчасця імгненне І радасць, і слава, і шчасця імгненне, І роднага дома парог – Каб верыць: з табою ад нараджэння Бог. Хваробы, […]...
- Як я, родныя, вас ні люблю Як я, родныя, вас ні люблю, у часіну, што мне невядома, я аднойчы пакіну зямлю і нарэшце вярнуся дадому. Уздымуся […]...
- Назаўжды з Беларуссю Зелень ніў і лясоў, Рэчак сінь і азёр Глыбіню, чысціню – Я у сэрцы нясу Гэту нашу красу, І ніколі […]...
- Асенні вецер Закляклы вільготны вецер Прытулку нідзе не мае. Вачыма ваўчынымі свеціць Асенняя ноч нямая. Спяваць ён і плакаць мусіць. Смутак – […]...
- Прытча аб зайздрасці Прыйшоў да Майстра самурай – І ўбачыў геній чалавечы… Ды ўвёў сябе ў такі раздрай, Што сам з сабой бубнеў […]...
- Растрэл Калі на растрэл павядуць да сцяны, Я стану прасіць аб адным: Стралялі ў патыліцу мне каб яны У лесе хваёвым, […]...
- Каханне ці любоў Я цябе кахаў калісь, Бласлаўляў імя тваё. Думкі мае нясліся увысь, І сэрца ў грудзёх трапятала маё. Твой твар для […]...
- Я – не тваё жыццё, і нават не малітва Б. С. Я – не тваё жыццё, і нават не малітва, Ты лёсам быў не мне наканаваны, Хаця аднойчы шчыра […]...
- Безліч рэчаў няўцямных і простых Безліч рэчаў няўцямных і простых Прабіваецца ў мроі мае: Боль, пакуты, узрушанасць, ростань I – каханне маё да яе… Смутак, […]...
- Ледзь знясілю, захварэю Ледзь знясілю, захварэю, Непакоюся найперш: Ці паспею, Ці даспею Напісаць свой лепшы верш? Каб хапіла толькі часу! Каб натхненне не […]...
- СКРЫЖАВАННI Безумоуна, аднойчы зноу сустрэнемся мы. Хай не бачыуся доуга з табою, але Я нічога павер, пра цябе не забыу. Толькі […]...
- НА БЕРАЗЕ РЭЧКІ Ні стала тут няма – Недзе сесці сватам, Толькі рэчка да берагу Туліцца. “Я нікому, нікому Цябе не аддам”… Хвалі […]...
- На лапах трох скакаў сабака На лапах трох скакаў сабака З такой пакутай на вачах… Слёз не было, а позірк плакаў. Не білі больш, а […]...
- Памяці Мамы. 1. Як многа можа просты гук Як многа можа просты гук: Жыцця апошняе імгненне. Рук развітальнае даткненне І няўлоўны сэрца стук… Ужо ледзь выразная ўсмешка – […]...
- Кінуты камень Заквітнела яблыня ў садзе, Адгукнуўся сонечны прамень. Зараз я шукаю цябе, маці. Каб забраць калісьці кінуты камень. Праз гады сыходзіла […]...