Верш Дылетант

Ещё вершы:

1. Увечар муж дамоў прыходзіць Увечар муж дамоў прыходзіць І сумна жонцы дакладае: – Ў мяне – праблема на рабоце, Дый шчэ няёмкая такая. Тут […]...
2. Майго дзеда Усціна доля Майго дзеда Усціна доля Атрымалася горкай такою- Ён памёр у далёкім Комі Ніякою не вінны віною Больш пра гэта не […]...
3. Паэт Народа Паэт народа (прысвячаецца Рыгору Барадуліну) Памер паэт, паэт народа якой жыцце сваё аддау народу ен жыу і творчасць усім дарыу […]...
4. Памяці Максіма Багдановіча Яшчэ пяскі магілы свежай Пад сонцам Крыма не цвілі… Спытай у чайкі беласнежнай, Хто там пахованы й калі?.. Чыя забытая […]...
5. На смерць Леніна Жалобны студзень… Не астудзіць Крыві успененай душы!.. Дзе ты, Ленін? Ленін!.. – пытаюць водгукі машын. Яго няма, тварца камуны. Памёр […]...
6. Мужчына сядзіць у адзіноце Мужчына сядзіць у адзіноце, Гарэлкай закрытыя вочы. Яму трэба ехаць дадому, Ды толькі цягнік не прыходзіць. Квітка на праезд ён […]...
7. Загадкавыя, дзіўныя істоты Загадкавыя, дзіўныя істоты Жывуць ад Паазер’я да Палесся: Жытло іх – норы, звыклы стан – маркота; Яны – як тролі […]...
8. Малох Гэта не дождж са стрэх, Гэта – людскія слёзы, Гэта – вялікі грэх Хмарамі між бярозаў. Гэта крыві агонь, Не […]...
9. І гляджу я на горад — бы мастак на натуру І гляджу я на горад — бы мастак на натуру. Мы равеснікі з ім. Архітэктура – то бок гмахі з […]...
10. Патрыёт Хай расце і змагаецца воля Лепш нам будзе імкнуцца далей Перабітае, вечнае гора Патрыёты, пастаньце з кален! Моцна бейце пачвару […]...
11. Мост МОСТ З дурноты нехта ці са злосці Дзве дошкі вылупіу у мосце І прзвычаіуся народ Браць рэчку гэтую уброд А […]...
12. Фінансіст ФІНАНСІСТ Сядзіць бязногі ля царквы. Сляпы, нямы усе – ы-ды – ы. А люд успрымае так – шкада, Трэба чырвонцау […]...
13. Перакос з недахопам Перакос з недахопам Дзіцячае Бы з хмаркі зваліуся ен цемнаю ноччу У садок завітау невялічкі каточак Без таты і маці […]...
14. Прывітанне растання Мільён разоў сустрэліся, разышліся мільён разоў… Жавалі кахання нас чэлюсці, і выплёўвалі зноў і зноў. Я радасны быў і шчасцем […]...
15. Палітычны народ Палітычны народ рэчы паспалітай памёр У маёй галаве во чаму я ці-ж буду гісторык ён васкрашае памёрлых хоць на старонках […]...
16. НЕПАЗБЕЖНАСЦЬ Чаму не можаш зразумець, Каб прыязджаць не пагасціць, А каб, нарэшце, адагрэць І ні за што не адпусціць. І спачуванне […]...
17. Над Беларуссю дажджы Над Беларуссю дажджы, Вецер заходне-паўночны. Жнівень сваё аджыў, А студзень – жыць неахвочы. Асенняму сонцу не вер: То выблісне, то […]...
18. Quo vadis – Куды ідзеш Ты, ў транты апрануты З вялікім болем ў стомленых вачох? – Іду па здзекі, гвалты ды пакуты, […]...
19. Трыццаць з чымсці Маладзейшыя( за нас)­ у начных клюбах, дзе толькі не клацай­ дзюбай I хутка лаві свой др­айв Старэйшыя(за нас) ш­укаюць свой […]...
20. Паэту сатырыку Можа учуеце што памер Не кідаюць хай слоу на вецер Проста ен адышоу у прастор Весь у вершах сваіх праверце […]...
21. Там, на волі, з жыцьём кубак поўны Там, на волі, з жыцьцём кубак поўны: Першы сорт! Вы плывіце далей сваім чоўнам. Я за борт. Вы ідзіце далей […]...
22. Па-за сэрцам – глыбокае неба Па-за сэрцам – глыбокае неба. За вачыма – фарватары зор. Хутка зведае чорная глеба, Дзе я жыў і чаму я […]...
23. Зіма запрагла сваіх коней Зіма запрагла сваіх коней – Сівых рысакоў табуны, I пах сырамятных супоней Шырока ўдыхаюць яны. Даўно, уздыхаючы сыта, Пра дальнія […]...
24. Перабудова Я верш напішу Каб душу Як прараб Збудаваць. (Каб памёр сэрца раб Трэба твор напісаць, Нават лепей без “каб”, Забіваць!) […]...
25. Крокі Крокі – будзённага побыту кропкі, крокі хвілін, гадзін і дзён. Як мы ступаем, як робім крокі, так і жывём, так […]...
26. ДЗiВАК Той юнак быў дзiвак, Гожа мог ён спяваць. i пра талент яго Шмат дзе й сёння чуваць. Ладзiў лодку з […]...
27. Ну што ж: усё ў жыццi лагiчна Ну што ж: усё ў жыццi лагiчна, калi ўсё яно – з нягод… п’е з лужыны анкалагiчнай рабы анкалагiчны кот… […]...
28. Простыя словы об шчасци Мы кожны раз І кжную гадзіну Не бычым прастаты и глыбіні У нашым, вельмі моцным І цудоуным міры Мы толькі […]...
29. Л46есбіянкі Жыла-была на Свеце Кася Ner, і хоць у абедзьвух пяты быў памер, Яны былі са Светай лесбіянкі. так-так, прыходзілі да […]...
30. Нібы Індыяна джонс Нібы Індыяна Джонс шукаю патаемназабароненага Але ў адрозненні – толькі попел ад спробаў Спачатку пазбаўлены розум ад фобій, Змагаецца з […]...
31. Сябры назаўжды …Барадулін памёр… І сустрэўся з сябрамі нарэшце. Над Дняпром каля вогнішча ціха гаворка цячэ. – Зачакаліся, братка, – з усьмешкай […]...
32. Як размаўляюць звяры і птушкі Закаханы ў жыццё і ў кожную мушку, Я іду каля хат і росных садоў. I са мной размаўляюць звяры і […]...
33. Сярэднявечны танец Сярэднявечны танец “Што за людзі скачуць?” – маму дзеці здзіўлена пытаюць. “Праз 600 гадоў у замку зноў сярэднявечны танец. Дамы […]...
34. Чатыры словы Чатыры словы Поле, вёска, лес, дарога – Усяго чатыры словы. Для кагосьці так нямнога; Для мяне ж жыцця аснова. Поле […]...
35. Мяне сябры пытаюць Мяне сябры пытаюць: “Скажы, сярдзіты друг, Навошта табе тая Нянавісць да хапуг? Усё пра злыдняў пішаш… А ты ідзі у […]...
36. Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...
37. Застольная Няхай жыве паўкварта, А то няхай і больш Такое моцнай, вартай, Каб аж глушыла боль. Жыве хай хлеба луста, Здабыта […]...
38. Сталяры Мы са Слаўкам – сталяры: робім лаўку на двары. Жоўтыя апілкі сыплюцца з-пад пілкі. Стружкі з-пад рубанкаў – вязкай абаранкаў. […]...
39. Бясплённасць У аблоках чытаю нясцерпны падман. Подых ветру хварэе на сум і маркоту. Завіруха быцця прадракае самоту. Прад вачамі трымціць апраметны […]...
40. Цячэ вада Цячэ вада з нябёс бясконца, Ілье, цурчыць на ўсе лады. Майго чаўна старое донца Таксама дадае вады. Бездапаможна звяў мой […]...