Верш Я ў паэзіі – прымат
Я ў паэзіі – прымат:
не ўжываю ў вершах мат,
не рыфмую “аць” і “яць”,
каб узровень свой узняць.
На чыесь радкі зірну –
ледзь не плачу: “Ну і ну!
Ды без мату мне й на трэць
сёння не замацярэць!”
І на порна ў “негля…жу”
не падштурхваю душу,
хоць яно – гавораць так –
дадае пісанню смак.
“Секас”? Дзе? Распуста ў нас!
Хтосьці – гомік-педэраст,
хтосьці – лЕсбі ( ці лесбІ?) –
у пажаднасці гульбы.
Хай бы ў модзе быў паркур!
Не! У творы ўбіўся юр
і псуе атрутай кроў
чытачоў і гледачоў!
Цьфу, брыдота! Проста жах!
Ды не ў сне – у шорт-лістах!
Гэта – лепшае, што ў нас
праз паэтаў піша час!
—————————
Тые, хто ім ставіць балы,
кажуць (прафесіяналы ж):
без наперчанай патравы
не ядуцца сёння стравы.
Ці задумаюцца еці:
чым выхоўваюцца дзеці?
15.04.2013
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Дзень Паэзіі Сусветны дзень Паэзіі у сакавіцкім снезе, у беласці аблокаў душы заснулай ў логах, ва ўсмешках Беларусі стамлёных у прымусе, у […]...
- У доміку Таўлая У доміку Таўлая Нібы ля дзеда ўнук-паэт, ля замка – дом-музей Таўлая. Яго пакой, яго партрэт і лямпа на стале […]...
- Паэзіі Лямпы святло разганяе трывожныя змрокі, Аркуш паперы ляжыць на пісьмовым стале. Так уначы абудзіла гуканнем далёкім І падхапіла на крылах […]...
- Раздача бяздомных жывёл “Раздача бяздомных жывёл”. Вы чулі? Чыталі пра гэта? А добра, каб хтосьці правёў Раздачу бяздомных паэтаў. Мо нехта мяне бы […]...
- Паўднёвы ўспамін Вінаваты паўднёвы вечар… Проста так, без якой прычыны, абдымаю чужыя плечы, пешчу косы чужой жанчыны. Гэта проста на момант хвалі […]...
- Праменад Чорная прастора, неба уверсе, Агні ліхтароў свецяць шлях. Мы крочым па гэтым паверсе, Не думаючы, што мы гэта прах, Але […]...
- Сніцца Шчары белы парус Сніцца Шчары белы парус – гэта светлы цень аблокаў, і гайдае ветрык мары, што плывуць у край далёкі. Акварэлі піша […]...
- Снегавік На двары маім узнік незвычайны снегавік: сімпатычны, абаяльны дабрадушны і брутальны. Распусціў з галінак коскі – наймаднейшая прычоска – нібы […]...
- Кажуць, сёння на вершы – не мода Кажуць, сёння на вершы – не мода. Ды я надта аб тым не тужу. Бо яны мне – выток асалоды […]...
- Мяне не чытаюць ірландцы Мяне не чытаюць ірландцы І верш не ўбачаць вось гэны, Хоць я такі ж самы ў п’янцы І маю падобныя […]...
- Чатыры выпускнікі Чатыры выпускнікі Які цудоўны незвычайны дзень, Святочны нават сонейка прамень. У хаце вэрхал, мітусня і смех Бо сумаваць нам сёння […]...
- Туга па радзіме Туман у снежні – варажба… Ці насланнё, ці адзінота? Ён першы снег не зневажаў. Ён проста быў, як я, маркотны. […]...
- Сержуку Вітушке Так. Адышоў. І можа саступіў непамяркоўнасці імгненні… Не ўзрушыў, і не зусім забіў званы, што сціхлі без надхненняў. Не закружыў, […]...
- Мы проста з розных з табой сусьветаў Мы проста з розных сусветаў І да таго ж не маем агульных шляхоў, Мы проста блукаем з табой па свеце, […]...
- Ні табе, ні сабе Ні табе, ні сабе, нікому Я ніякай ня дам парады. Проста – ганьба у горле комам, Ў навакольлі – смурод […]...
- Вярніце краіне праўду! Вярніце краіне праўду! Адкрыйце імёны ахвяр! Каб болей ні сёння, ні заўтра Не везлі страляць у яр. Нам болей не […]...
- 3 576 Шэры певень на адной назе Спяваў сёння тройчы І знёс аранжавае яйка. Прама там, Стоячы ў баразне…. Не падумайце, Гэта […]...
- Як жыць, чым дыхаць, што спяваць Ня ўражвае, становіцца сляпой і абсалютна непатрэбнай кропля над чужой шчакой. і вечарыны не расказваюць, каму і з кім прыдзецца […]...
- Купальскія нататкі (абарваны сон) Ночка купальская, поўня бы сподак Танчым, спяваем, вядзем карагоды Дзеўчыны з кветак вянкі заплятаюць Хлопцы ў голас куплеты спяваюць Толькі […]...
- Дапамажыце разабрацца Дапамажыце разабрацца! Што гэта дзеецца ў людзей? Мы сталі меней усміхацца, А рагатаць – яшчэ радзей. У чым, і праўда, […]...
- Маналог самадзейных артыстаў Маналог самадзейных артыстаў Хтосьці кпліва нам кіне: Артысткі! Хтосьці з зайздрасцю ўслед азірнецца. Хтосьці шчыра для нас усміхнецца- Вось такім […]...
- Сэканд хэнд Сэканд хэнд – гэта, кажуць, модна, Гэта выхад зусім не горшы – Там адзецца прыстойна можна Калі ёсць хоць якія […]...
- Рака цячэ и без мяне Рака цячэ и без мяне, і без мяне на моры хвалі. Хтосьці ўсхвале, хтосьці пракляне, дзесьці забыліся, а дзесьці і […]...
- Начное вар’яцтва Не дай мне звар’яцець! Прашу цябе застацца ночай. Мой мозг мінае слова “захацець”. Глядзі на мой абрус, За мною цэлы […]...
- Ісціна Спарадзіла мяне маці ў белы свет. Апусціла на ламачча. След у след Па карчах ды па балотах Пацягнуўся я з […]...
- Чаму? Чаму? Скажы чаму? Чаму так атрымалась Усё ж, нарэшце, было добра, Але, магчама, мне здавалась. Я проста думала, што назаўсёды-гэта […]...
- Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі Проста заўжды шукай – нават у чыстым полі, Мрой аб усім на сьвеце ўвечары перад сном. Проста глядзі ў вакно, […]...
- У вясковай лазні Вясковая лазня. Палок. Расплывіста цені ў радок. Мужчыны, сапраўдныя д’яблы, – Якочуць у пары заядла. Здаецца – з плячэй ужо […]...
- Паводле Сыракомлі Рашыць пытанне са старымі проста, Раздаць катомкі, даць ім у косці, Няхай ідуць да Бога ў госці. Якія сцежкі сёння […]...
- БАЛАДА ТАМАША ГРЫБА (19.03.1895-25.01.1938) Рыцар беларускае свабоды… Польскіх турмаў неспакойны вязень… З Залатою Прагай-назаўсёды, Хоць не думаў ты памерці ў Празе. Ты ж […]...
- Чорны дым Клопат кожны неяк мае. Хтосьці мае праз сям’ю, хтосьці ў справах набывае, на рабоце, на краю. Без клапот калі – […]...
- Нi аб чым Нi аб чым, нi за чым, без прычыны… Проста неба прарэзаць плячыма, Хмары злосныя пратаранiць, Аб вясёлку душу паранiць… …Вы […]...
- Мае вершы Мае вершы сумуюць па кнізе… Ім нясцерпна апрыкла бадзянне па газетна-зімовай адлізе з правам дзённага лёсайснавання. Мае вершы блукаюць па […]...
- Беларускі тэатр у Латвіі Чытаем мы, дыханне затаіўшы, З мінулага кранальныя лісты. Старэнькія пажоўклыя афішы Яскрава сведчаць нам аб часе тым. Належнае аддаць нам […]...
- Шапаціць пад нагамі лісьце ?Шапаціць пад нагамі лісьце, Сонца сьвеціць, але не грэе. І здаецца няма ўжо выйсьця, Паміж намі цяпер завея. Гэта восень […]...
- Ідэал Ва ўсім шукае ідэал той, хто сам не ідэальны. Сябе спрабуе ён змяніць, зрабіцца дасканальным. І свет, навокал што ён […]...
- Не, не плача воук на прыгорку ля дзікай пушчы Не, не плача воўк на прыгорку ля дзікай пушчы – Гэта ён калыханку для поўні пяе, пяе. Гэта ён злыя […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНІІ ПФЛЯЎМБАЎМ (1.11.1908–13.01.1996) За мужам у Сібір… А для чаго? Ці трэба? Пытанні, нібы снег, ля сэрца растаюць. А над табою чорнае, […]...
- Так мы і закахаліся Я бязвінны Я проста бог Хоць маленькі Ды людскі, самы… А табе На сёння прынёс Пару фраз Пра каханне адама… […]...
- Ад зайздрасці Зайздрасць гэта – пачуццё? Дык чаму яна з’ядае, Лезе ў самае нутро, І грызе там забівая? Нам пачуцці ўсе даны […]...