Верш Просты верш

Ещё вершы:

1. Складаны верш Калі ўсё складана ў жыцці, Калі апускаюцца рукі, З сябрамі губляю кантакт, Ня бачу сваіх берагоў, Мне хочацца моўчкі сысці, […]...
2. Памяці Мамы. 1. Як многа можа просты гук Як многа можа просты гук: Жыцця апошняе імгненне. Рук развітальнае даткненне І няўлоўны сэрца стук… Ужо ледзь выразная ўсмешка – […]...
3. Верш, напісаны за паўгадзіны да таго, як нічога не здарылася Вы ведаеце? не? а я ведаю дакладней я здагадваюся пра гэта я здагадваюся што хутка адбудзецца нешта але пакуль ня […]...
4. Калі я дапішу апошні верш Калі я дапішу апошні верш І духам узнімуся над зямлёй, Я палячу туды, Дзе ты Жывеш, Каб стрэцца і развітацца […]...
5. Прачыталат верш Анатоля Сыса Адпусьціце мяне, Курапаты Слухаць немагчыма… без слёз на вачах… Такая туга… быццам я…ў Курапатах… Не пускае дамоў да шчасця нас простага, не шануем […]...
6. Аднакласнікі Трэба развітвацца. Вострыя стрэлкі Робяць укол – час настаў. Выпіта была без меры гарэлкі (Мераць яе я не стаў), Як […]...
7. Верш для тых у каго “пулі-дуры Беларусы не лаюцца матам Бо ім толькі мажліва ругацца, Беларус не бывае солдатом, Быць жаўнерам – і гонар і свята. […]...
8. Просты вершы Ціхім зімовым вечарам Добра ўхаць сядзець, У крэсле ля каміна На агонь глядзець! Побач скачуць дзеці, Жонка штось бурчыць, На […]...
9. Зорка Палын Шэрыя кроплі з шэрых аблокаў, Як попел анёлаў прыцерушыў зямлю, Вораг народу – дурасць чалавека Знішчае багацце ў вольным краю. […]...
10. Колісь я па руску ўсё пісаў Колісь я па руску ўсё пісаў, Баючыся матчынага слова, Бо казалі, кожны гэта знаў, Што не трэба больш другая мова. […]...
11. Нечаканае” натхненне У натхнення няма распрадку, Калі яно прыходзіць да цябе. Павінен звыкнуць да парадку, Яно само паказвае сябе. Ні да каго […]...
12. АБЫ – ХОД Калі Вам трошкі не хапае Пераўзыйсці, перамагчы, Хай гэты вершык нагадае, Як больш патрэбнае знайсці. Да мэты вельмі цяжка крочыць […]...
13. Начны верш Пакой – развагі зона. Тасуе ноч радкі: Чыставікі бяссоння, Жыцця чарнавікі… Няхай мне муліць мата І пухне галава, Жадаю смутак […]...
14. Інвалідны верш Марна годы я губляў, Але веру: прыйдзе час, Вырвусь я з штодзённай багны, Запяя натхненне зноў, Праглынуўшы цішыню, А каханне […]...
15. He напісаць з замілаваннем верш He напісаць з замілаваннем верш Пра мой Дняпро, стамлёны і агорклы. Чым ён яшчэ, атручаны, жыве Пад позіркам біблейскай Чорнай […]...
16. Я і ты Я і ты, быццам зоркі на небе – толькі разам і толькі стагоддзі. Я і ты, дзве макулінкі ў хлебе, […]...
17. Заходзь, быць можа Заходзь, быць можа, проста памаўчым, Пра цені пад вачыма не спытаеш… Я пачакаю, пакуль ты… з другім, Куры, я бачу, […]...
18. КАЛІ ВУСНЫ АБ ШЧАСЦІ МАЎЧАЦЬ Цецеравай Т. Без цябе светлы Санкт-Пецярбург Хмурыць вочы і ўдзень і ўначы, Лёсу нашага змераны круг – Ад якога ніяк […]...
19. Праклён, як сэнс жыцця майго Праклён, як сэнс жыцця майго. За што? Пытаю ў цябе. За што? За што мне гэта ўсё? А ты маўчыш. […]...
20. Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш: не то каб вельмі крыўдна за дзяржаву; было — і гордасць адчуваў не менш… Ды […]...
21. Няхай раскажа час мінулы Няхай раскажа час мінулы, Як трэба жыць, пакутаваць, кахаць, Любіць Радзіму, да сяброў быць чулым, Як сваё сэрца трэба аддаваць. […]...
22. Верш, якi разарваў вецер Яшчэ адна душа недзе памерла, Я пасумую над ёй з гітарай у шэрым куце сваім. Не знаю, ці была яна […]...
23. КУРАПАТЫ Памятай, злыдні ня маюць сумлення. У іх сэрцах лед і камень Яны могуць дзяцей пакрыўдіць Яны могуць “стрэліць” у маці. […]...
24. Мы проста з розных з табой сусьветаў Мы проста з розных сусветаў І да таго ж не маем агульных шляхоў, Мы проста блукаем з табой па свеце, […]...
25. Бусліная крэпасць Бусліная крэпасць Буслы жывуць на Навапрудскай – ля бойкай трасы, ля людзей. Зямліцы сімвал беларускай сядзіць на слупе, у гняздзе. […]...
26. Спpоба пеpшай малiтвы Мой выток i мой апошнi вырай, прыпяцкiя неруш-берагi, дайце сiлы быць да донца шчырым у краiне восеньскай тугi; дайце крылы, […]...
27. Чорна-белы верш ..тых, хто замахваўся на тыранаў ці аўтарытарных лідэраў, далёка ня ўсе – і справядліва – лічылі героямі, бо прапаганда зла […]...
28. Я таксама магу быць паэтам (Дзякуй Віталю Рыжкову за гэты верш) Да, я таксама магу быць паэтам. Бо я пяшчотна сьпяваю каханьне. Пра войны магу пракрычаць я зь імпэтам, І наадварот, […]...
29. Зарубкі на памяць Умець знаходзіць радасць у жыцці, Спазнаць яго ўсялякія праявы. Падумаць перш, куды і з кім ісці. Заўжды цурацца непатрэбнай справы. […]...
30. Калі чалавека тварыў Калі чалавека тварыў, Зусім, пэўна, Бог не хітрыў, А проста па мудрасьці боскай Рашыў, што ўсё ж гэтак проста, І […]...
31. Пільнасьць Дзяніса Па Дзянісавай назе Вусень тоўсьценькі паўзе. Можа проста пакусае, Мо й да сьмерці загрызе! У Дзяніса розум ё І, ратуючы […]...
32. Я разумею, так павінна быць *** Я разумею, так павінна быць: Прайсці прамежак шляху ў адзіноце, Адчуць, як паглынае мозг самота, Як сум пячэ, як […]...
33. Што сонцам узыдзе Што сонцам узыдзе, Што хмарай растае… У жыцці ўсё абрыдзіць Чаго не хапае. І веды, і грошы І ласка, пяшчота… […]...
34. Сацыяльнае мяса Табе патрэбна прыгажосьць, Не розум, не адказнасьць. Ружовых думак асалода, Прыдуманная сьвятасьць. Праз шкло ідэалізму модных, Бяздумных, плоскіх, прымітыўных. Ты […]...
35. Хібы злосці Як шмат ў жыцці ёсць прыгажосці, Якой мы не заўважаем Калі пачуцці ціхай злосці У нас ў душы пераважаюць. Не […]...
36. Паганская княжна Святло небасхілу і цемра начы. Збірайся ў дарогу і меч натачы. Нас дождж праваджае у шлях наш страшны. Ідзем мы, […]...
37. Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Як у полі зялёным дубочкі Падрастаюць – чатыры сыночкі. Хоць сумнення ў душы зерне спее, […]...
38. “Нашай ніве” Віншую ад душы, панове, З трохлеццем вашае дзіця – Газету ў беларускай мове. Віншую ад душы, панове, Яе, і ў […]...
39. Сержуку Вітушке Так. Адышоў. І можа саступіў непамяркоўнасці імгненні… Не ўзрушыў, і не зусім забіў званы, што сціхлі без надхненняў. Не закружыў, […]...
40. Я проста хачу табе сніцца Я проста хачу табе сніцца У цёмныя-цёмныя ночы Я проста хачу адчуваць Як моўчкі глядзяць твае вочы. Мне хочацца раніцай […]...