Верш Зазелянелі даўнія лугі
Зазелянелі даўнія лугі.
Конь засмяяўся смехам непадкутым.
Шлях развінуўся разарваным путам.
I араллёй паснедалі плугі.
Рака свае пазнала берагі.
Дуб ацалелы высіцца магутам.
Нядоўга йскрынцы рахавацца з трутам.
Марнее даль ад смагі і смугі.
Усё, што запавешчана вякамі,
Чакае спадкаемцу, каб яму
Зрабіліся чужынцы сваякамі
I крэўнікі халодна ачужэлі.
Сноп на таку не дзякуе вязьму.
Зярнятку цёпла ў спадчыннай пасцелі.
Ещё вершы:
- Мы любім даўнія паданні Мы любім даўнія паданні, Быліцы сівых песняроў. Няхітры іх апавяданні Аб справах мінулых часоў. Нам даспадобы чэрпаць веду Гісторыі з […]...
- Хаўрус сваякоў З намі, прычакаўшы лепшай долі, З цеплынёю помніць Беларусь: Казімір Сваяк, як кветкі ў полі, Землякоў збіраў у свой хаўрус. […]...
- Дзівацтвы восені Мая восень цнатлівая – Калі дрэвы нагі, – У адным толькі схібіла: Далеч з слёзнай смугі. Датыкнецца да скуры Шэрай […]...
- Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...
- Ёсць у паэта свой аблог цалінны Ёсць у паэта свой аблог цалінны, Некрануты прастор для баразён, Дзе ён працуе з першае хвіліны І да апошніх вечаровых […]...
- АДАМАВА РАБРО Спеліць верасень насенне, Меліць верасень муку І выстужвае ён сені – Вецер з поўначы асенні,- І гуляе Скразнякамі на таку. […]...
- У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
- Я усміхалася табе Я усміхалася табе, А ты – павінен быў стрымацца! Не меў ты права усміхацца Так шчыра, светла, так лагодна… Ты […]...
- Не хварэйце сінія пялёсткі Не хварэйце сінія пялёсткі, Матылькі-вагеньчыкі! Ў іх святло крывІцкай вёскі, Ад ракі пасвенчаны. На вячэру светам шэрым Там злятаюцца ваўкі, […]...
- Усё чакае вясны Усё чакае вясны: Ціхі парк апусьцелы, Яго прывіды-дрэвы, Нібы тыя крыжы. Усё чакае вясны… Нібы тыя крыжы, Думкі ў нас […]...
- Былі сярпы вясёлыя ў жніва Былі сярпы вясёлыя ў жніва. Як Млечны Шлях, іржысцілася ніва. I туманоў старых начное сніва Разгадвалася раніцай знава. Хацела быць […]...
- Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Крывіцкую зямлю вякамі баранілі Ад тых, хто смеў, нам пагражаць і ў памяці жыве вялікая краіна Хай слаўная гісторыя грыміць […]...
- Калі не хапае мне сілы Калі не хапае мне сілы – Прыходзіцца быць моцнай духам. І продкі, што мудрасць капілі, Няхай не крыўдуюць на нас. […]...
- Табе… ні цёпла, ні халодна П. маці. Табе… ні цёпла, ні халодна Ля мураўных тых лагчын, Адкуль з усьмешкаю лагоднай, Глядзіш на нас ад далячы. […]...
- Сноп апошні залатога жыта Сноп апошні залатога жыта Застаецца ў памяці палос… Гэтак і цябе не скосіць лёс – Мною ты не можаш быць […]...
- Чакаю садоў красавання Чакаю Вас, абы паверыць цуду, Чакаю Вас, пакуль адчай не згас, Чакае вязень так свайго прысуду, Каб волю ўбачыць хоць […]...
- Загадкавыя, дзіўныя істоты Загадкавыя, дзіўныя істоты Жывуць ад Паазер’я да Палесся: Жытло іх – норы, звыклы стан – маркота; Яны – як тролі […]...
- Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...
- Восеньскі букет Восеньскі букет Сумныя твае вочы. Ласкавыя твае рукі. Халодныя твае вусны. А словы, што ты мне кажаш, Напэўна, гучаць і […]...
- Цукар кахання Дождж прайшоў… халодна, да касцей мяне працяў… Апранута сення модна… Дужа я тады кахаў… Твая змоклая сукенка, абдымала плаўна стан. […]...
- СШЫТАК Душа жаночая спявала Ў дарозе, дома, на таку… Калi зацiрку гатавала Цi шыла нешта мужыку. Душа спявала ад любовi Да […]...
- Слава хлебаробу! Слава хлебаробу! ************************************* За ўраджай закончылася бітва – Святкуе перамогу хлебароб! Абрусам вышываным стол накрыты, На покуці стаіць прыбраны сноп. […]...
- Не зракайцеся роднага слова Не зракайцеся роднага слова, Каб не страціць сябе і дзядоў! Хай ідзе цераз люд паступова, Дзецям нашым ідзе ад бацькоў. […]...
- А гідрастанцыю нашу ў Саянах А гідрастанцыю нашу ў Саянах Моцнай будуюць народаў сыны: У цела плаціны умураваны Дымны кавалачак Брэсцкай сцяны. Будуць палаць нечуваныя […]...
- Кружыць бусел вёсачцы Сямёнавiчы прысвячаю Кружыць, кружыць белы бусел Ды над вёскаю маёй. Ён дзяцей чакае мусіць Разам з бусліхай сваёй.. У гняздзечку родным вецер […]...
- Цунамі Не спЫніць сказанае Ўсё паміж намі Цунамі. Каханая, Я памятаць буду вякамі Вар’яцтва учынкаў сваіх. Быццам псіх… А чуткі – […]...
- БАЛАДА АДОЛЬФА ЯНУШКЕВІЧА (9.06.1803-18.06.1857) Заручальны пярсцёнак вяртаеш нявесце, Каб цябе не чакала з далёкіх зямель, Дзе, нібыта па моры, па стэпе, па свеце […]...
- Маё слова Слова маё зруйнаванае, Веру я – час прыйдзе новы. Быццам зямля ўзараная, Ты аддасі свае ўсходы. Прыйдуць жняяркі – радамі […]...
- Векавыя муры Старых каменняў пыл стагоддзяў, на замкавых мурах палёг. Ды на святых рачных разводдзях, як на люстэрка ціха лёг. Руіны замкаў […]...
- Лепш з чЭрцьмі выпіваць Пакрочыць калісці Хай кожны камрад На цёплае мейсца Пад лісццем у Ад! У Раі халодна, У Пекле цяплее, Сяброў можна […]...
- Вось ноч Вось ноч. Халодна зрабілася ўмомант. Зацята вецер пяе. Няма побач тваіх воч… Веццяў ашалелых скрогат Шануе мяне… Так бедна вакол. […]...
- Апранулася восень у шалік лістоў Апранулася восень у шалік лістоў, У сукенку пажоўклага свету… Капялюшык з халодна-гуллівых вятроў Пасуе ёй, а мне так нясцерпна… Нібы […]...
- Успомні Успомні, як гарэлі дрэвы тыя у зіхаценні сонечным яскравым! Чырвоныя, як зліткі залатыя, ды бронзай адбівалі промні травы. Як возера […]...
- Твой дзень Устань да сонца, Хай само Яно цябе сустрэне,- З ягоным Звяжуцца ў вязьмо І дня твайго праменні. Жалеза куй, Гані […]...
- Як быў маленькі чалавек Як быў маленькі чалавек, Хадзіў ён на каленях век І прыгінацца мусіў пад “братамі”. Цяпер магутны, нібы бык, Вось толькі […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ УЛАШЧЫКА (4.02.1906-14.11.1986) …Ужо з Масквы дамоў не вернешся ніколі, І твой апошні лістапад, нібыта бог, Па горадзе ідзе, нібы па лесе […]...
- Хачу ісці туды, дзе чакаюць Хачу ісці туды, дзе чакаюць, Праз снег, праз лес і балоты ісці. Ад людзей, ад сабак, што балюча кусаюць, Туды, […]...
- У Ромсусе Ужо з-пад навальніцы цурачыць вясёлка Схаваная у футру млечнае смугі І па далінах горных заспявалі звонка Духмяныя, як бэз, жывыя […]...
- Далёка-далёка за поле Далёка-далёка за поле, за сонечны, мройны прасцяг ляціць павуцінне. Ніколі яго не закончыцца шлях. Высока-высока над полем у нетрах блакітнай […]...
- Роднаму народу Я – беларус, скажу вам з гонарам, Я – сын працавітага народа; Не раз народ наш ведаў гора, Але захопнікам […]...