Верш Да нас даходзіць пакрысе

Да нас даходзіць пакрысе,
Што жыхары зямлі мы ўсе,
Ахвяры і астрожнікі, –
Чарнобыля заложнікі.
Хлапчук на цацачным кані
Гукае:
– Дожджык, секані!
Чакай, пастой, не трэба, –
Смерць навісае з неба!
Нагбом з глінянага гляка
Глынуўшы слодыч малака,
He ведаеш, абуджаны,
Што ты на скон асуджаны…
Цябе шукаў так доўга я,
Сунічка, ягадка мая, –
З пякучым болем думаю, –
He набліжай бяду маю.
Палі і дрэвы, што здаля,
Красою зрок варожыце,
У змове неба і зямля
Глядзяць на нас з варожасцю.
А вы, гаспадары жуды,
Жрацы прастола тленнага,
Пра што вы думалі тады,
Да выбуху страшэннага?

Ещё вершы:

Дзень пакрысе дагарае Дзень пакрысе дагарае, Так, як і думкі мае. Вецер ціха галіны хістае, Дрэвам сумныя песні пяе. Месяц у небе вісіць […]...

Пакрысе, пакрысе Пакрысе, пакрысе Снег бялюткі, Чысты снег Запалоніў сцежкі ўсе, Запаволіў чыйсці бег. Пакрысе, пакрысе Знойдзе ён Да неба шлях. Толькі […]...

Пакрысе ападае лістота *** Пакрысе ападае лістота, Пад нагамі – пажоўклае лета… Час ад часу прымроіцца мора Нібы з іншага, дзіўнага, свету… Час […]...

Вып’ю Я залпам вып’ю каханне, З табою разам да дна, Бо ёсць у мяне спадзяванне, Што сёння ў мяне ты адна. […]...

Як жыву, так і пішу Як жыву, так і пішу, Не пішу, дык думаю, Не кранай адно душу, Не трывож бяду маю. Неяк спраўлюся я […]...

Верная…сабе Калі сады ўбіраюцца кветкамі, ці лістота сцелецца долу, ці снягі ахінаюць дрэвы…, ці… …кіроўца сігналіць – жартуе, што вясной на […]...

Неба Дрэвы рукамi – галiнамi Неба iмкнуцца абняць У вышынi над далiнамi Птушкi на поўнач ляцяць Неба – ты ўсiх аб’яднала […]...

Ля вогнішча Дрэвы нерухомыя застылі, Хмурацца нябёсы на лясы. Дзе агонь цыганы распалілі, Раздаюцца смутна галасы: – Я цябе чакала, быццам смерці… […]...

Скакнуць бы конікам з травы Скакнуць бы конікам з травы, Кажанам неба прачарціць – І жыць, як гэты свет жыве: У цэльнай праўдзе, без ілжы. […]...

Тры дрэвы Тры дрэвы вiдаць мне, як выйду на ганак Тры дрэвы вiдаць мне, як гляну ў вакно Тры дрэвы – запозна, […]...

Шэсць Калі табе шэсць – Страшэнна ўявіць Што там – за возерам блакіты За светам дзе лятаюць птушкі А на аблоках […]...

З самай раніцы абход пачне З самай раніцы абход пачне – I па Віленскай і Падніколлі. Кажуць, быў кантужан на вайне, I таму вось штосьці […]...

Падымiся над бядой i болем “Падымiся над бядой i болем, Калi ты не кволы чалавек… “ Я – не волат. Я бываю кволым. Часам слёзы […]...

Там, дзе хадзіў калісьці Ленін Прыгожа, Прага, ты Вясною, Уся ў садах, Што ў белай пене. А я ўсё думаю Пра тое, Як тут хадзіў […]...

Ягадка Апошняя ягадка ззяе На лісцях цудоўных зялёных І так да сябе прыцягае, Паставіцца нельга адмоўна. Бярэш яе ў рукі пяшчотна, […]...

Восеньскі сум На крылах сівых, з павуціння, Восень-мастачка па свету вандруе. Прыйдзе – халодным подыхам рэкі студзіць, Стомленую маці-зямлю, людскія галовы цалуе. […]...

Беларусь чаму ты спіш?! Беларусь чаму ты спіш? І не цяжка жыць у страху? Доўга цягнеш цяжкі крыж, Поўны болем, кроўю, жахам. Скінь прыгнёту […]...

Холад Палае золкае паветра – Гараць асеннія кусты, Чырвона-цёмныя лісты, Сарваныя пякучым ветрам, Ляцяць: на чорныя карэнні, Праз ярка-жоўтую зару, У […]...

Восеньская песня – пераклад Марыны Влада-Верасень Восені скрыпкі Нудна галосяць Доўга, працяжна, Літасці просяць: Выюць, скуголюць, У сэрца трапляюць, Плачам катуюць, Болем праймаюць. Мярцвяна бялею. Мелодыя […]...

Балада Ноя Мне ў каўчэзе Ноевым сярод патопу Доўга снілася спакусна па начах Залатая, быццам бы агонь, Еўропа, Шэрая, як попел на […]...

Прысяду на дарожку Дзённікі ўсе, І сшыткі былыя Полымя знішчыла. Цьмяна ўжо ў печы… Што за жыццё А мне ўсёткі шкада іх, Шлюбныя […]...

Хаджу па нівах, па лугах азёрных Хаджу па нівах, па лугах азёрных, Начую летуценна ў будане I думаю, чаму мне так прасторна? I песня прылятае да […]...

Вось і ўсё Знікла ты, як той даўнішні свет, З табой сустракаюся толькі ў снах… Ты празрыстай зрабілася, быццам вада, Адыходзіць з табой […]...

Каліна зімы Полымем зыркім душу апаліла. Полымем белым ўзняло з небыцця. …Ой жа зімой закіпае каліна, Гронка яе – як надзея жыцця. […]...

Жыву любоўю Жыву любоўю- Значыць, жыву Богам. А таму і ў радасць, і ў бяду Сонечнаю светлаю дарогай Па жыцці нялёгкім я […]...

Выпіты да дна жыццём Выпіты да дна жыццём, Сэрцам выгарэў балючым. Пазабыты светлым днём, Промнем спалены пякучым. Мне б глыток вады гаючай, Каб забыць, […]...

Як доўга я была ахвярай Як доўга я была ахвярай Твайго нямога хараства. Як доўга доўжыліся мары, Ды працвярэжвае жарства. Калі ж і ты недасканалы […]...

Пра восень Замаўкаюць птушыныя звонкія спевы, Калі восень прыходзіць у край наш лясны, І, як свечкі, вакол ярка ўспыхваюць дрэвы На праводзінах […]...

У ясную ноч I хто ж так унадзіў Палярную зорку да ранку пасьвіцца ў росных сузор’ях? I ці бачыў ты, каб рэшата неба […]...

Ты не пытайся ў мяне Ты не пытайся ў мяне пра што я думаю калі, Сад за акном маім цвіце, спяваюць песні салаў’і? Чаму ў […]...

З месца – у галоп З месца – у галоп! ********************************** З ранку дождж зарадзіў, быццам бы незнарок, І схавалася сонца за хмары. Выдаў верасень […]...

На ростанках Ты скажы мне, цьма глухая: Доўга будзеш ты ляжаць? Доўга будзе думка злая Сэрца жалем калыхаць? Не шумі ты, лес […]...

Бабіны госці Ладачкі-ладкі! Дзе былі? – У бабкі. Што пілі вы? – Малако. А што елі? – Ко-ко-ко. Доўга ж вы сядзелі, […]...

Дзень добры, мой сьвеце ўтульны Дзень добры, мой сьвеце ўтульны, Салодчынай вабы падман, Надзеяў крылатыя муры, Лятучыя неўма куда. Дзень добры, мой сьвет неўміручы, Дзе […]...

Шпак спявае Штабелявалі хлопцы шпалы – Сасны смалістыя брусы, Тайзе паветра не хапала, Стагналі краскі без расы. І дрэвы бранзавелі потам, І […]...

Бачу восень Восень убачыў пад бярозай Зляцелі лісця і пажоўклі. Я хадзіў па лесе, думаў Думкі толькі трохі змоклі… Пах грыбны вільготны, […]...

Ноччу ды ўзімку Ноччу ды ўзімку – белае неба- сьвечку табе запалю ды запытаю: лічыш, ня трэба даць хараство на зямлю? Белаю зімкай,- […]...

Сяджу. Чакаю Сяджу. Чакаю. На сцяне гадзіннік Вечнасць лічыць. Адмервае табе і мне свой час. І не пазычаць ужо найбольш таго, што […]...

Дрэвы скідваць лістоту Дрэвы скідываюць лістоту Быццам старое аддзенне Дрэвам трэба адпачыць І ўсё гэта без сумнення Снежань іх прыкрые коўдрай Цёплай, мяккай […]...

Заціхла Заціхла. Думаю: чаму? Няўжо табе не падабаюсь? Адкрыю прыгажосць таму, Хто сэрцам чуе, як я маюсь. Я твая мова, ганарысь! […]...