Верш Заквітнела ноч

Заквітнела ноч вясеннім месяцам,
Збегліся ўсе зоркі над зямлёй.
Цішыня з канапы ножкі звесіла.
У паветры водарны спакой.
Адчуванне сумнай непазбежнасці,
Гнуткага галля над галавой,
Цішынёвай схованай залежнасці
І атруты горкай і святой.
Птушанё спіць брацікаў забіўшае,
Па закону Бібліі жыве.
І яно бацькам сваім зманіўшае
Сваю праўду-песеньку спяе.
Толькі песняй птушачка змарылася.
Цішыня ідзе босай па траве,
А трава пакутніца схілілася,
Бо грахі за нас усіх нясе.

А навокал ноч хвалюе кветкамі,
Уздымае подых да нябёс,
Дык няхай зямля ўзгодзе з дзеткамі
Нам адкрые таямніцу слёз.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Ратавала, катавала Карацеў мой дзень, як поўня. Зоркі ў кошык я сабрала, Залатым ён мёдам поўны. Па сьцяжыне, па сьцябліне Я ірвалася […]...

Заляцела птушачка ў сіло Заляцела птушачка ў сіло. Білася, дрыжэла і крычала. Палыном ў вачох рудых цвіло Гора-горачка, а ЎСЁ – маўчала. – Вызвалюся! […]...

Купальская ноч ля возера Вось недзе за гэтым, а можа, за тым Ядлоўцавым знакам – імшара, Дзе папараць-кветка агнём залатым Закрэсліць зямныя ўсе чары. […]...

Паездка ў горад Паездка ў горад Я сябе ўспамінаю дзяўчынкай малой, Упрасіла я маці з сабой мяне ўзяць. І бягу побач з ёю […]...

Яшчэ сто сонцаў да жніва Яшчэ сто сонцаў да жніва, І покуль ціша не растане — Чуваць, як першая трава Зялёнай песняй прарастае. У сэрцы […]...

Мне зязюлечка куе Па матывах беларускіх народных песень Мне зязюлечка куе- Жыці прадракае, А мой любанькі мяне Зоўсім не кахае. Ой, мая ж […]...

Песня Чалавек нараджаецца з песняй, Што пяе над калыскаю маці. З тою сумнай, тужліваю песняй, што пара прыйшла засынаці. На Каляды […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ ЕРМАЛОВІЧА (29.04.1921-5.03.2000) Ён праз туман, нібыта праз стагоддзі, І праз стагоддзі, нібы праз туман, Ідзе няспешна, як па тонкім лёдзе, Па […]...

Неруш Рыгору Барадуліну Расчаруюся ад шашы, І у лес напрасткі пакрочу. Адшукаюць адразу вочы Некранутыя спарышы. Неабдымнае — не абняць, Не […]...

He спі y ноч, калі рака He спі y ноч, калі рака За грэбляй зашуміць I дождж галінкі вішняка Старанна стане мыць. Калі у завязі тугой […]...

Цішыня ў вёсцы ранкам Цішыня ў вёсцы ранкам, Брэх сабак за снегам скуты… Брыва хмурыць на світанку, Лес, бязмоўем апрануты. Цяжкім выцягнуўся пасам, Нерухома […]...

Я люблю цябе Я люблю цябе, Я люблю цябе, Я люблю цябе, цішыня. Толькі вочы скрозь, Толькі рукі скрозь, Толькі вусны твае, Што […]...

БАЛАДА МІХАСЯ РАМАНЮКА (3.01.1944-4.09.1997) Твой саламяны капялюш, нібыта німб, Над беларускімі дарогамі плыве Туды, дзе хат гасціннае святло, агні Кастроў, крыжы, што на […]...

Малітва Даруй мне, Божа, за грахі, Калі парою быў глухі, Калі парою быў сляпы: He заўважаў чужой журбы, Калі чым-небудзь сябру […]...

Адзвінела птушынае лета Адзвінела птушынае лета, Нам ужо не вярнуцца туды, Дзе былі мы пяшчотай сагрэты, Дзе прабеглі юнацтва гады, Дзе лічыў сабе […]...

Фронт малады ідзе (марш) Канцэрт у падтрымку маладых палітвязьняў Лабковіча і Шыдлоўскага адбыўся у сядзібе БНФ. Абвестку аб канцэрце, а потым і нататку пад […]...

Навагоднія казкі Трава рудая да зямлі прылегла, Паветра з кроплямі мяшаецца. Грукоча Новы Год без снега, Звергнуць стары лад сьпяшаецца. Раптам кропля […]...

БАЛАДА ЯНКІ ЛУЧЫНЫ (6.07.1851–16.07.1897) Тры мовы… І лягчэй маўклівым быць, Не бачыць, як травою зарастае Палетак, што прыдатны для сяўбы Свайго, тым больш– […]...

Нябеснай калыханкай засынае Нябеснай калыханкай засынае Спавольна сонца між духмяных руж, І зьзяе зорка закаханых душ. Вятрыска ў летнім садзе заціхае. Стаіць у […]...

Па расе Ноч ідзе пакрысе, Пах палыну нясе, Адзінокая дрэва, Дождж ідзе па траве. Чую водар у краіне, Маці мілай, Літве! Ехаў […]...

БАЛАДА ІВАНА НАСОВІЧА (26.09.1788-26.07.1877) Там Беларусь, дзе беларус жыве. І не патрэбна Беларусь шукаць, Бо тут яна, як валуны ў траве, Як у […]...

Кампазытары марозы Водціскі зубоў, Кіпцюроў адбіткі, Песняй льецца З сэрца кроў, Захлынецца Гідкі Розум. Дотыкі-вятры І вады сцюдзёнай, Льецца песняй Кроў бяды, […]...

Першая адталая зямля Першая адталая зямля, I зімы нібыта не бывала. Зелянее траўка спакваля, Пахнучы самой зямлёй адталай. I сябе лаўлю я зноў […]...

На асенніх могілках На могілках – ціха і сумна, Змярцвеласць у жоўтай траве… Прымроіцца раптам, што з трунаў Чыёсьці дыханне плыве… Яно выплывае […]...

Касі, каса “Касі, каса, пакуль раса. Раса далоў. Мы косім зноў”. А пад касою той трава. Трава – не кроў, не галава. […]...

БАЛАДА МАГІЛЬНЯНСКАЙ БІТВЫ (1284) Бітва працягвалася з ранку да вечара і скончылася на карысць князя Рынгольта. Кааліцыя рускіх князёў і татар панесла страты […]...

І трохі пагрэўся Прамоўлю словы – і ўва мне Ўраз цішыня ўзрываецца. Змясціўся месяц на акне І міленька ўсміхаецца. Смяюцца зоркі, аж дрыжыць […]...

Жыццё за ўсё даражэй Месяц моўчкі плыве над зямлёю, Таямніча пяе асака. Зачарована ціхім спакоем Засынае памалу рака. Засынаюць палеткі і нівы, Ноч накрыла […]...

БАЛАДА ЯНКІ БРЫЛЯ (4.08.1917-25.07.2006) А ён спакойна жыў… Памёр спакойна, Як неба памірае над зямлёй, Дзе цішыня, як шкло, дзе вечна войны, Дзе […]...

МАЯ ЦІШЫНЯ Мая цішыня складаецца з верша, Што па паперы пад вечар блудзіў, З цікання ходзікаў, жончынай першай Просьбы пяшчотнай: “Спі ўжо, […]...

Песняй толькі Песняй толькі на свеце жыву я, Праз яе тапчу толькі расу; Пасцігаю, як ёй запаную, Недасціглую быту красу. Са святламі […]...

Мілая матуля Цеплынёй атуліць Сонейка зямлю. Мілая матуля, Я цябе люблю. Мне з табой утульна, І спяваю я: “Мамачка, Матуля, Любая мая”. […]...

Няхай палунаюць сьняжынкі вольныя Лашчыць сваёю музыкай цішыня, Пяшчотна вецер трымціць увечары. Дзесьці так гучна пяе вясна, Вабіць кволым ды крохкім плечыкам. Ціха-ціхенька ўцякае […]...

Матуліна любоў Дзіця! Чаго табе няймецца? Чаму мяне хвалюеш зноў? Ты зразумей: заўжды ад сэрца Ідзе матуліна любоў. І калі, нават, трошкі […]...

Пра вясковага з Палесся мужыка Адчыні мне тайну маладосці Простага на вёсцы мужыка, Што ў жніўні ў полі грэе косці Ды ў грыву падганяе лайдака. […]...

Дзед-госць Ходзіць дзед белабароды Полем, лесам, пералескам, Засцілае рэчкі лёдам, Брыльянцістым снежным блескам. Сыпле іней на бярозы, Туліць дрэвы лёгкім пухам, […]...

У Ромсусе Ужо з-пад навальніцы цурачыць вясёлка Схаваная у футру млечнае смугі І па далінах горных заспявалі звонка Духмяныя, як бэз, жывыя […]...

Перад расставаннем У самотна-сумным цягніку вячэрнім Былі мы ціхай песняй аб’яднаны. Бы ў забыцці, чыгунка задуменна Гайдала нас пад музыку, хістала. Шаптала […]...

Штодзённасьць Вечар. Сумнае неба глядзіць у акно. Думкі пераплятаюцца ў галаве. А ў сэрцы толькі пустэча ды абыякавасьць. Абыякавасьць да жыцьця […]...

За сакавіцкімі завеямі За сакавіцкімі завеямі, Нібы за прывіднай сцяной, Ужо вясна махае веямі. I пахне сцяты свет зямлёй. To ціўкне птушачка азяблая, […]...