Верш Белыя сыплюцца долу крышталiкi

Ещё вершы:

1. Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...
2. Белая варона Белая варона жарт Ніяк не дапетрыцца белай вароне Чаму у чарадзе ей усе у забароне І дзюба і крылы у […]...
3. Белыя рамонкі Любілі кветкі Пяшчоту мяккіх рук матулі, І з гэтага яны цвілі – Штодзённа! Дарылі кветкі Сваю падзяку, бо адчулі: На […]...
4. Як сонца хінецца да долу Як сонца хінецца да долу, Так мне надыйдзе час сыйсьці. Адную Вас кахаць бы здолеў, Але ня здолеў Вас знайсьці. […]...
5. Першыя сняжынкі Лётаюць, сыплюцца Зоркі-сняжынкі – Белыя, лёгкія, Быццам пушынкі. Роўна так сцелюцца Ў вёсцы і ў полі, Кружацца, кружацца Ціха, паволі. […]...
6. Лясы Беларусі Бары і дубровы – краса Беларусі, І песня, і казка, і звон таямніцы… Я сцежкай лясной у маркоце прайдуся – […]...
7. Белыя крылы Я веру сваім белым крылам, яны трапечуцца ў клетцы, яны ў змове з маім сэрцам. А ты ніколі не ілжывы! […]...
8. Белыя слёзы зімы Здаецца, белыя слёзы зімы Цяпло выпраменьваюць волі. У кроплях-ільдзінках наўкола хмызы – Пакручастых сцежак нядоля. Далонь у далоні, ідзем да […]...
9. Намалюе бел-чырвона-белыя карціны з першымі бусламі тады сэрца Першыя ідуць шляхам вайны, А другія застаюцца дома. Пешшыя і вершнікі вясны Сцежкамі выходзяць супраць лома. На лясных дарогах людажэры […]...
10. БЕЛАВЕЖСКАЯ ПУШЧА Запаветны напеў, запаветная даль Прада мной прадстае, толькi вочы заплюшчу. Ў небе зоркi твае зiхацяць як крышталь, Белавежская пушча, Белавежская […]...
11. Сэрцайка плача…(памяці мамы) песня Сэрцайка плача…(памяці мамы) песня ******************************** Белай завеяй, белай звеяй Зімачка скача. Глухне зямелька, рэчка нямее, Сэрцайка плача… Не адшукаць мне […]...
12. – Ад чаго ты самотны, бусел? – Ад чаго ты самотны, бусел, у гняздзе над знямелай вёскай? – Я сумую па Белай Русі дачарнобыльскай, чыстаросай. – […]...
13. ЗіМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полі – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галінак. Цяпер яны стаяць маўкліва, Там-сям вісяць счарнеўшыя лісты. Навошта […]...
14. ЗIМА ДЭКАРУЕ САМА На снежным полi – чорныя кусты, Здзёр вецер вопратку з галiнак. Цяпер яны стаяць маўклiва, Там-сям вiсяць счарнеўшыя лiсты. Навошта […]...
15. Добры дзень, мая красуня Добры дзень, мая красуня, Беларуская зіма!.. Ля дарог бялеюць пуні І стаяць кляны тарчма. На абветраным прасторы Снег праносіцца ў […]...
16. У белым-белым ты ў закутак мой У белым-белым ты ў закутак мой Зайшла і ціхай госцяй пасядзела, Здалася мне чаромхаю лясной; Цяпер табою поўны ўвесь пакой, […]...
17. ЧЫСТЫ ВОБРАЗ Нiчога дзiўнага няма: Устану – зорам памалюся… А за акном маiм зiма – Бы белыя ўсё гусi!.. Снег белiзной запаланiў […]...
18. Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...
19. Белая ружа, чырвоная ружа Белая ружа мае адценне Тваіх валасоў шаўковіста ігрывых, Чырвоная ружа мае адценне Румянцаў тваіх, чырванню сарамлівых. Белая ружа імкнецца паўторыць […]...
20. Адцвітанне Не шасцяць каласы, Звон не валіцца з касы, Не кладуцца ў стог пласты, Толькі сыплюцца лісты На яловыя кусты, На […]...
21. З пакрытага коркаю долу З пакрытага коркаю долу Шчыльнымі промнямі зор Снег белабрысы падае У бясконцы нябёс калідор. Назад усё у сусвеце коціцца І […]...
22. Пралеска Белыя бярозы Спалі на узлеску, Як сваю галоўку Узняла пралеска. Тоненькую ножку З-пад пярыны белай На зямлю пралеска Ставіла нясмела. […]...
23. Надзя-Надзейка Плача сірочая ў лесе жалейка… – Сціхла ты, Змоўкла, наша Надзейка. Хто-ж гэта думаў, як давялося: Вочы закрыла хмурая восень, […]...
24. Чуеш, каханая, долу спускаецца вечар Чуеш, каханая, долу спускаецца вечар: Чорнымі крыламі сад вечаровы калыша, Рукі цалуе, у вусны ўкладвае вершы – Ціша. Подыхам лёгкага […]...
25. Над Белай Руссю Над Белай Руссю – белы бусел Над Белай Руссю – Белы бусел З даверам выпрастаў крыло. А гэта значыць, Белай […]...
26. Зімовая замалёўка Зноў мароз за акном чаруе: Бы каралы кусты і дрэвы. Ледзь прыкметныя цені… Пануе У гэтай казцы зіма-каралева. Промні сонца […]...
27. Выпаў снег Выпаў снег. Ізноў ачышчаны І паветра. І зямля. Снег – як свята. Як праісціна. Зорак свежая ралля. Выйду ў ранак […]...
28. Чорная гадзюка, белая змяя З народнага Белая гадзюка – белая каса, чорная гадзюка – чорная раса. Белая гадзюка, як дзіцёнак спіць, чорная гадзюка хоча […]...
29. Каля твайго парога Вясёлка над Белай Руссю – гэта мая мара, ляцяць пад вясёлку гусі, нібы пад вянец, па парах. Туманы над Белай […]...
30. ЗIМА Зiма! я зноу законнiк твой; Перамагла i лiстапад… Душы маёй зiхоткi сад – Завей, крыштальнасць паласы!.. А шыбы лепяць каласы. […]...
31. Белыя вершы (пераклад з рускай мовы на беларускую) Хэпберн, Одры, з Чыконэ, Луізай, У стане алкагольнага афекту Здзейснілі вялікі шэраг дзеяў, З […]...
32. СУПРАЦЬСТАЯННЕ Ранкам дворнiк пад акном з лапатай Сабiрае снег шурпаты i спакойна грузiць на машыну, Быццам снег – праблем першапрычына… (Можа, […]...
33. Шэрыя і Белыя Разгледзеўшы, што шэры Воўк – прахвост, Яго з правіцеляў прагналі, На гэты ж пост Ваўчугу белага абралі. Але прайшлі гады, […]...
34. Марозным ранкам я люблю Марозным ранкам я люблю Кармiць сiнiц (што i раблю). Рубiны яркае рабiны Яны дзяўбуць, нiбы данiну – Данiну памяцi, цяпла, […]...
35. Паміж Бугам і Дняпром Брэшуць, я не адракуся Не ад мовы, не ад вершаў Не ад Бога, што малюся Як пражыць, калі не верыш? […]...
36. Зь першым сьнегам цябе, яснавокая *** Зь першым сьнегам цябе, яснавокая, Зь белым полем. Вось і ўсё: лістабой адгалёкаў, Адсваволіў. Скрозь, як вокам сягнуць, замалёвана […]...
37. МІЛЫЯ МЯСЦІНЫ Белыя крыніцы З халоднаю вадзіцай… Чырвоныя пагоркі, Заходы надвячоркам… Белыя лясочкі, Птушак галасочкі… Мілыя мясціны – Нам беларусінам....
38. Жаданай Жаданая, колькі там часу назад, У новай яскравай святочнай сукенцы Рабіла звычайны ты свой прамінад, А я назіраў за табой […]...
39. Даруйце, родныя бары i пушчы Даруйце, родныя бары i пушчы, Зямлi бацькоўскай неацэнны скарб, Што – не глухi i не сляпы – вiдушчы – Не […]...
40. Я сарву рамонкі ў поле Я сарву рамонкі ў поле Для сваёй жанчыны-мары: Хай мне розум не няволяць Зорных рысаў дзіва-чары. Хай апошні джаз закружыць […]...