Верш Тураўскія крыжы
Сівы туман плыве над плёсам.
У сутонні дрэмлюць прамяні.
У Тураве, блаславёным лёсам,
Растуць з прадоння камяні.
На божы свет глядзяць крыжамі,
Загадкі тоячы ў сабе.
І мы гарачымі губамі
Да іх звяртаемся ў мальбе.
Каб збераглі для нас святое:
Світанкі, мову і раллю,
Валошкі, поле аржаное
І нашу родную зямлю.
Ещё вершы:
- Забываюся Забываюся родную мову, Нават думаю ўжо па-руску. І душа, што была шырокай, Усё больш становіцца вузкай. Забываюся родную мову І […]...
- Маё сэрца ад шчасця рвецца Маё сэрца ад шчасця рвецца, Маё сэрца любові поўна Да цябе, што мяне расціла, Беларусь, ты – мая Радзіма. Мала […]...
- Я люблю Беларусь Рецензия на стихотворение “Молюсь!” (Лариса Гапеева) Я ЛЮБЛЮ Беларусь сваю родную- Прыгажуню, як сонца, лагодную, Землякоў дарагіх, з душой чыстаю, […]...
- Думкі пра мову “Думкі пра мову” На сваей Радзіме Ды ў роднай хаце Госцяю зрабілі Нашу мову браце Пасялілі з ею Чужую паненку […]...
- Дык чаму ж мы занядбалі Дык чаму ж мы занядбалі Нашу мову родную, Па-расейску заспявалі пра долю нягодную. У дзяцінстве размаўлялі мы на мове роднай, […]...
- КРЫЖЫ Крыжы на аўтастрадах, пераездах… Ты мне такое месца пакажы, Дзе б не раслі ад Оршы і да Брэста Уздоўж дарог […]...
- Басаногiм яшчэ хлапчуком Басаногiм яшчэ хлапчуком Бег вясну сустракаць каля веснiц, З нецярпеннем чакаў я шпакоў, Каб на лiпе iм “домiк” павесiць. Прыляталi […]...
- Мая малітва Кленчыў я перад крыжам, І маліўся да Бога, Заняпад і знямога, То занадта ўжо многа. Ты даруй мне мой Божа, […]...
- Ляцела слова Ляцела слова. Слова па свеце ляцела. Знайсці чалавека хацела. Што прыме, схавае да скону, Што пусціць у родную мову, Што […]...
- Валошкі Зацвілі валошкі!.. Кропелек блакіту Хтосьці сыпнуў трошкі Па буйному жыту. Гляну на квет, гляну Прыхіну далонню… Па далёкіх ранках Светлы […]...
- Дайце Дакраніцесь да Роднай прыроды. Запаліце Святога агню. Дайце Родную Мову Народу, Тую, што ў сваім Сэрцы храню. Дайце жыць у […]...
- БАЛАДА КАРУСЯ КАГАНЦА (10.02.1868 – 20.05.1918) За родную краіну, звычай і мову, за гонар груддзю ўставайце. К. Каганец …І турма на зямлі на […]...
- Байка Мода на мову? Гэта цікава Ціха Карова Казе сказала Тая стаяла ў сваім хляву І “па-кароўскі” усе “МУ” ды “Му” […]...
- ШАНС ШАНС Адказу не даеш чаму Маё упартае другое я? Лічы, амаль дваццатую зіму Не можам з месца зрушыцца ніяк. Я […]...
- Я гэта люблю падарожжа Я гэта люблю падарожжа, З якім і зраўняцца не можа Вандроўка ў любыя Таўрыды – У казачныя краявіды. А гэта […]...
- БАЛАДА ФЛАРЫЯНА ЖДАНОВІЧА (28.10.1884-22.10.1937) Выходзіш на сцэну, як на эшафот, І роднае слова, як зерне ў раллю, Ты сееш у сэрцы, каб заўтра […]...
- Добрым людзям А ці кажу што я паэт? Люблю я забаўляцца з словам, Люблю, таксама, родную мне мову. Не патрабую да сябе […]...
- Душа знямела ў цяжкіх муках Душа знямела ў цяжкіх муках І гука мовы не чуваць, Нямала ў свеце ёсць навукаў, Як лёс жыццёвы неспсаваць. Як […]...
- Родная старонка Люблю я родную старонку Тыя мясціны дзе я жыў Дзе лес і поле бачыў зранку Мальцом у бярозкі я хадзіў […]...
- Жыву на Беларусі Жыву на Беларусі, А адчуваю, што ў Літве. Дзе абдымаю нашы Сцягі. Якія з “Пагоняй”на кане. Дзе Бел-Чырвоны колер. Пануе […]...
- І адшумеў ужо мой сад І адшумеў ужо мой сад, Ды й кліча зноў мяне радзіма, і веска з жменею зярнят, Ля плота ў чырвані […]...
- Васількі, валошкі Васількі, Валошкі – кветачкі старонкі… Сінява пялесткаў убрала ў сябе Фарбы неба, возера і вачэй людзей… У жытневым полі – […]...
- Белы снег на далоні трымаю Белы снег на далоні трымаю, Растае ён у халодны ручай, Быццам родную мову губляю, У сэрцы гнеўны боль ды адчай. […]...
- Трасцянец (надпіс на помніку) Мы, тысячы ахвяр – жывы людскі касцёр, надзей сатлелы цвет, асыпаны на жвір, – звяртаемся да вас, братоў сваіх, сясцёр: […]...
- Старэе ўсё Старэе ўсё. Старэе нават вечнасць – Вунь колькі ў небе воблакаў сівых! Сівы туман. Сівы знямоглы вечар. Валун, як лунь, […]...
- Успамін пра маленства – пераклад Марына Влада Верасень Васільковае поле, Зацянённае з краю бярозкамі, Ты пакліч удалячынь І як страту маленства вярні – Басаногае, любае, мілае, Хоць з […]...
- Магутны Божа! Барані маіх бацькоў! Магутны Божа! Барані маіх бацькоў! І ад хвароб, і ад нядолі беражы! Вазьмі ў мяне маю пяшчоту і любоў – […]...
- Вярнуўшыся ў родную хату Вярнуўшыся ў родную хату, На родны прысеўшы парог, Ты скажаш: “Дзень добры, мой тата! Падумаць, прайшло столькі год…” Маршчыністы твар […]...
- Пагарджаем мовай Што можа быць чароўней роднай мовы? Яна цудоўнай музыкай гучыць, Ды мы забылi з часам продкаў словы, Ад iх зусiм […]...
- Слова пяшчотнае наша,,Каханьне Слова пяшчотнае наша,,Каханьне,,… Чым жа цябе замяніць? Родную мову аддаць не выгнаньне, Можна ж ці, з нашай зямлі? Жорсткія латы […]...
- Ноч, нібыта на сцішаным беразе Ноч, нібыта на сцішаным беразе, Пакідае пакой. Можа, гэта ад белага ветразя У душы неспакой. Можа, проста пастукала раніца I […]...
- З прыгажосцю ўсёй Беларусі З прыгажосцю ўсёй Беларусі Параўнацца нічога не можа, Бо яна – адіная наша Зямля родная, лепшая маці. Я шчаслівая, я […]...
- Дзецям Дзецям. Нашу мову ня зьведалі На гадах, вы, малых… Дочка з сынам – вы бедныя… Гэта я вас зьбядніў. Гэта […]...
- Мясцовая цемрашалка Наследаванне Якубу Коласу Не сядзіцца ў хаце Хлопчыку малому: Выцягнуў ён маму У кнігарню з дому. — Мамачка-галубка!– Просіць сын так міла.– Можа […]...
- Далёка-далёка за поле Далёка-далёка за поле, за сонечны, мройны прасцяг ляціць павуцінне. Ніколі яго не закончыцца шлях. Высока-высока над полем у нетрах блакітнай […]...
- БАЛАДА ПІМЕНА ПАНЧАНКІ (23.08.1917-02.04.1995) Ці плачу я, ці пяю, Ці размаўляю з матуляю- Песню сваю, мову сваю Я да грудзей прытульваю. П. Панчанка […]...
- Я малым казку чуў ад сябра Я малым казку чуў ад сябра I паверыў я казцы той – Прамянямі, што б’юць з-за хмараў Размаўляе Гасподзь з […]...
- Вялікія імены Заўсёды мы памятаем вялікія імены. Імены людей, якіх Радзіма звала На барацьбу за свабоду мовы. Іх завуць Якуб Колас і […]...
- Замяло снягамі сад Замяло снягамі сад,- Летнія заранкі,- Дзе з узыходам ружы ў рад Ткалі нам світанкі… Ўспамінай свой кожны крок, – Ранішні, […]...
- Восеньская песня – пераклад Марыны Влада-Верасень Восені скрыпкі Нудна галосяць Доўга, працяжна, Літасці просяць: Выюць, скуголюць, У сэрца трапляюць, Плачам катуюць, Болем праймаюць. Мярцвяна бялею. Мелодыя […]...