Верш Мілэдзі
С. П.
Яна – фатальная жанчына
і небяспечная гульня.
Зрачэшся маці і айчыны,
спыніўшы перад ёй каня.
Зноў тоне розум у сутонні.
Віно, пасьянс, парфумны пах…
Ляціць у чорнае прадонне
паранены каханнем птах.
“Хутчэй спыніся, рыцар любы!” –
крычыць нябачны вартавы, –
“Іначай давядзе да згубы
пагляд мілэдзі ракавы”.
Але той покліч не пачуты.
Трагічным мусіць быць фінал,
бо ад смарагдавай атруты
канае шэры кардынал…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Тэлефануй у час любы Тэлефануй у час любы, Мой любы. І калі сорамна нібы – Вярнуць бы Прысутнасць губ і мой давер, Паверыць, Што […]...
- Героям Фінал сапраўдны, невясёлы, Праўдзівы, як і мае быць: Загіне той, хто будзе кволы, Хто моцны – вечна будзе жыць. Не […]...
- Апошняе слова маё Апошняе слова маё – табе. Апошні світанак. І сонечны ранак. Апошні мой позірк і покліч, і дотык – усё, усё, […]...
- Сказаць кахаю не магу! Не зразумею я ніяк, Пытанняў гэткіх як сабак. Мяне і мучаць, і злуюць – і недарэчна ўсё псуюць! І ідзяце […]...
- Вартавы Па калючай скошанай ніве, Па лону аксамітнай начы, Мой шлях горка-шчаслівы Праз кіламетры, вёрсты і дні. Блукае мая сцежка па […]...
- Прозалiрыка 1 Адзавецца калі-небудзь шчасце народу Беларусі? Ці на лёсе нашым нам прапасці напісана мусіць? Куды ж ісці нам усім народам, ці […]...
- БАЛАДА ЛАРЫСЫ ГЕНІЮШ (9.08.1910-7.04.1983) Воля на чужыне, На Радзіме краты. Выбар– невялікі, Толькі выбар ёсць. Вецер сумна вые, Воўчы цень ля хаты У […]...
- БАЛАДА ПЯТРА ПРЫХОДЗЬКІ (25.02.1920-30.11.2006) Голас сэрца Айчынай пачуты, І калінавых зорак святло Над зямлёю ў заснежаным лютым Да людзей назаўжды прарасло, Каб і […]...
- Зімовы малюнак Не ява быццам бы навокал.- Знямелі ў лесе гмахі-хвоі, Сняжынкі, нібы дыяменты, У вочы сыплюць белізною. Ва ўборы вольхі і […]...
- Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...
- Пад шоргат кропель дажджавых Пад шоргат кропель дажджавых Ён з тэлефоннай будкі бачыў, Як па галінах верхавых Зялёны вецер пругка скача. Ён наглядаў. Ён […]...
- Загінуты боль Загінуты боль, адзінота ў сэрцы Душа ў змаганні, а целу спакой. І ведаеш ты, не адчыніцца дзверца Не пойдзе дадому […]...
- Напрадвесні Уздыхнулі Нёмана грудзі: – Вясна будзе! Вясна будзе! – Покліч скалыхнуў паветра, Адгукнуўся ў пушчы нетрах, І расплыўся, і загінуў… […]...
- Жывая граматыка Той, хто быць пісьменным хоча, ведаць мусіць з першых год род мужчынскі, род жаночы і яшчэ – ніякі род. Гусь […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВІЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукі паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлівых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгараліся […]...
- БЕЗ ЦЯБЕ БЭЗ ЦВiЦЕ Халоднай гронкай бэзу Пад гукi паланэзу Сагрэў душу мне погляд Задумлiвых вачэй… Баяўся: “Апякуся…” Баяўся: “Памылюся…” А вочы – разгаралiся […]...
- Тае ў хмарны небе Тае ў хмарны небе покліч жураўліны, На алеях – клёнаў рыжая далонь, Нібы рук спляценне – тонкія галіны, У вераснёўскім […]...
- Мы проста з розных з табой сусьветаў Мы проста з розных сусветаў І да таго ж не маем агульных шляхоў, Мы проста блукаем з табой па свеце, […]...
- Мой любы край так чароуны Падражаю Lazzaro *** Мой любы край такі прыгожы ў час красавання веснавога! Я за цябе ўслаўляю Бога. Мой любы край […]...
- Абраў нас Колькі жыву – сам сабе разважаю: Дзеля нечага ж я на свеце з’явіўся, Кудысьці іду і парады шукаю. А можа […]...
- Хрэнавы мёд Няпраўда ўсё ж, што мова памірае, Як адмірае першае галлё. Няшмат па беларуску размаўляюць, Але вось разумеюць амаль усё. Чаму […]...
- Як мне перажыць узнёсласць гэту? Як мне перажыць узнёсласць гэту? Як мне подых гэты перажыць? Я ж не ведала, не ведала дагэтуль, Што такое нават […]...
- Край Там у светлых барах Некранутай ад веку раскошы– На прасторы зямной, Для мяне не іначай як рай, Ёсць куточак малы, […]...
- Не марнуй мой браце любы Не марнуй мой браце любы Без таго цяжарны лёс, Ці на тое ты зъявіуся, Ды для гэтага узрос!? Каб бутэлькаю […]...
- Каб ты ведаў Мой каханы, мой любы! Што не тоіш атруты, Быццам боль і пакуты Не твае, а мае! Зноўку вусны надзьмуты, Не […]...
- Лепей Лепей быў бы дурным, Каб ня мог зразумець, што наўкол адбываецца… Лепей быў бы сьляпым, Каб ня бачыць, як бедны […]...
- Маё каханне, мусіць, недарэчнасць Маё каханне, мусіць, недрэчнасць. І лёс мой не жадае цеплыні. Імкнецца быць складаным. Альбо спрэчным. Што хочаш роб: хоць смейся, […]...
- Летуценніца Летуценніца Цёмнай ноччу прыходзіў ты ў сны З цеплынёю, пяшчотай і ласкай. Ты прыносіў пачатак вясны, І жыццё мне здавалася […]...
- Будзь удзячны Бачыш? – Сонца ўстае, асвятляе твой дом. Чуеш? – Поўняцца спевам крыніцы. Прачынайся, мой дружа! – Ты гэтым святлом Удастоены […]...
- Чужая любая ЧУЖАЯ ЛЮБАЯ Вас не магчыма не кахаць, У надзеях верыць спадзявацца. Вас немагчыма не кахаць, Ды як магло такое стацца? […]...
- Маналог палітычных ананістаў Там дзе жулікі, абмылкі, Рэпутацыя – анал. Я люблю свае памылкі: Мастурбацыя – фінал. Ты скандал адрэпетыруй, Рэпутацыі ўдуй, Двойчы […]...
- Паэма да св. іаана Кармянскага. 5. Дзецям Хрыстовым …Палымнее душа Чысцінёю, святлом і любоўю. Ззяе так, Што балюча, няможна глядзець. А праз ззянне – Сцякае жывою крывёю сваёю. […]...
- Прафілактычнае каханьне Верш: (пераклад з рускай мовы) – Мы знаёмы? – Не, мы не знаёмыя. – Шкада, Я жадаў бы з вамі […]...
- Адыходжу я ад вёскі, адыходжу Адыходжу я ад вёскі, адыходжу. Як падумаю, Дык сэрца зашчыміць. Гэту страту адчувае, мусіць, кожны, Гэта страта, мусіць, кожнаму баліць. […]...
- Прызнанне Ў душы адказнасць і трывога Баюся лёс свой не пазнаць : Сярод шляхоў знайсці Дарогу І ўбок з яе не […]...
- Нязгода Зноў з гарнастая каўнер апранулі дамы. Цені, падцятыя цемрай, упалі на снег. Любы, давай уцякаць ад халоднай зімы! Толькі каханне […]...
- Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...
- Прыляталі іншапланецяне Прыляталі іншапланецяне. лапаталі пра высвятленне адносін па правіле лапіталя. пра двайнят, і адзін, на мяне падобны, ківаў пастарэлай рожай зусім […]...
- Адлёт жураўлёў Белыя валокны Сцелюцца над долам. Не спяваюць птушкі, Сціхнуў лесу шолам. Сцелюцца валокны, Тчэцца павуціна – Блізка, блізка восень, Смутная […]...
- Адлёт Жураулёу Белыя валокны Сцелюцца над долам. Не спяваюць птушкі, Сціхнуў лесу шолам. Сцелюцца валокны, Тчэцца павуціна – Блізка, блізка восень, Смутная […]...