Верш Мужчына сядзіць у адзіноце

Ещё вершы:

1. Мужчына. Жанчына. Чаканне Мужчына. Жанчына. Чаканне. Шуканне. Блуканне. Час. Жанчына. Мужчына. Спатканне. Вітанне. Пытанне. Адказ. Мужчына. Жанчына. Дыханне. Сэрцабіццё. Забыццё. Жанчына. Мужчына. Каханне. […]...
2. МУЖЧЫНА Мужчына адбярэ спакой – І сэрца сціснецца, як птушка, Прыціснутая пад рукой. Ты згодна стаць яго вяснушкай, Намаляванай пад шчакой, […]...
3. Сядзіць ля дарогі бяздомны сабака Сядзіць ля дарогі бяздомны сабака… Старым стаў – і выгнаў яго гаспадар. Худы і аблезлы, дварняк-небарака, З надзеяй глядзіць ён […]...
4. Увечар муж дамоў прыходзіць Увечар муж дамоў прыходзіць І сумна жонцы дакладае: – Ў мяне – праблема на рабоце, Дый шчэ няёмкая такая. Тут […]...
5. ГОРКАЯ ІРОНІЯ Па радні і сольная, і хлебная, І характар, пэўна ж, залаты. Оды ж, як заўжды, табе хвалебныя, Мне – настрой […]...
6. Тады і не боязна піць Увогуле п..здзец зноў нейкі, Для добрых сноў знайсці дзе лекі? У Google пагляджу як нашыя ў хаккей Згулялі, ці акэй? […]...
7. У твар дыхнула водарам вясны Я еду ў вагоне ў ліпнёвую ноч, Ліпнёвыя ветры пяюць за вакном, Ліпнёвыя ветры, раскінуўшы дым, Цягнік даганяюць, спяшаюцца з […]...
8. Адна самота Будзе толькі горшай бяз грошай, калі твая душа адна самота, а думкі з’яўляюцца цяжкай ношай а сэрца балюча сціскае атрута. […]...
9. Ты што цяпер робіш Ты што цяпер робіш? Чыім будзеш сынам? Аб чым твае думкі? Што ў сэрцы тваім? Мой мужны, адважны, адзіны мужчына, […]...
10. Ля аціхлай ракі Ля аціхлай ракі, Там, дзе пасвяцца коні, — Цёплы дотык рукі На вякі запалоніць. Там цяпло дабрыні З першым промнем […]...
11. Літаньне адзіноце Зноў я прыходжу ў часе зьмярканьня Складаю Літаньне, нясу Табе даньне Ад сэрца свайго, Адзінота; Можа, раней, як яшчэ не […]...
12. Дождж ” Дождж” Дождж залівае, я адна Сяджу гляджу ў акно Не відаць неба, пустэча Акно ўсё ў слёзах святла Бяроза […]...
13. За вёскаю, на адзіноце За вёскаю, на адзіноце, Асеннім днём пачуеш ты, Як вецер на запалай ноце Скуголіць аж да нематы. I што ні […]...
14. Як часта мы, застаюч̀ыся ў адзіноце Як часта мы, застаюч̀ыся ў адзіноце, Той момант ўспамінаем у жыцці, Калі не зналі шлях, якім ісці, Куды падацца, каб […]...
15. ХУТКАЯ ДАПАМОГА Пераклад “Домовята и каша” Кирилла Авдеенко Што за крык? Што за роў? Цягнік можа з рэльс зыйшоў? Не цягнік – […]...
16. Жыццё – нібы цягнік Жыццё – нібы цягнік… Гады мае – вагоны… Ўсё болей іх, цягнік усё расце. Ды сэрца – паравозік неўгамонны, Разгон […]...
17. Так, я не чалавек “Курыца – не птушка, Баба – не чалавек” З народнага. Так, я – не чалавек, Я для мужчыны – Бог. […]...
18. Адзінокая жанчына У вялікай кватэры, як у лесе, пустынна. Быццам блізкая зорка, – цыгарэта гарыць. Пазіраю самотна я вачыма пустымі. I не […]...
19. Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...
20. 20-ае лета Золатам промняў Сусвету Прыходзіць дваццатае лета. Пякуча-нікчэмнае, душнае. Не хапае цябе… Засушвае. З подыхам белага ветру Так хачу я ляцець […]...
21. Дарагая… Каханая Дарагая… каханая… залатая… Ці ты чуеш, як цяжка мне? Можа косы твае расплятаюць там далёка, далёка дзесь… Не магу расказаць […]...
22. За лесам Бяжыць дарога за шумлівы лес, Душа за ёй узбуджана імкнецца. Прыпамінаецца юнацтва, бэз I стук-біццё ўстрывожанага сэрца. Прайшла ў танюсенькай […]...
23. БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...
24. Ты пасадзіш мяне на цягнік Ты пасадзіш мяне на цягнік, Развітальна памашаш рукою. -Дарагая, я сэрцам з табою, Толькі ў позірку горыч узнік. Ты пасадзіш […]...
25. З Дранько-Майсюка Там, дзе ўжо ноч, там спяць, альбо крадуцца Да куртызанак, што таксама спяць, Укрытыя пялёсткамі настурцый – І матылькі ў […]...
26. Назаўжды з Беларуссю Зелень ніў і лясоў, Рэчак сінь і азёр Глыбіню, чысціню – Я у сэрцы нясу Гэту нашу красу, І ніколі […]...
27. Пейзаж з буслянятамі Дні сплылі шумлівай чарадою, I як быццам ліха не было. На балотцах за смугой густою Бусляняты сталі на крыло. I […]...
28. Мае сны Я нават і сёння Сню светлыя сны, Што быццам мой бацька Вярнуўся з вайны. Сядзіць за сталом І гамонку вядзе […]...
29. Сонца схавалася, глянулi зорачкi Сонца схавалася, глянулi зорачкi Месяц па небу плыве Ты спадабалась мне з першага позiрку Думкi мае пра цябе Сонца схавалася, […]...
30. За грошы Аднойчы жонка Ў ложку атрымала Пяцьсот рублёў Ад мужа свайго Лёшы. – Завошта грошы? – Здзіўлена спытала. – Цікава ведаць: […]...
31. Фінансіст ФІНАНСІСТ Сядзіць бязногі ля царквы. Сляпы, нямы усе – ы-ды – ы. А люд успрымае так – шкада, Трэба чырвонцау […]...
32. Хлебнікаў У наперніку рукапісаў стос Памажы яму, Iсус Хрыстос Цягніком на поўдзень едзе ён Стoлькі дзён мінула, столькі дзён На падушцы […]...
33. Каханне, грошы, славы сверб – мана Каханне, грошы, славы сверб – мана: Няўмольны час завабіць імі сэрца, Памучае, а потым насмяецца – He здраджвае Радзіма нам […]...
34. Конь і Жаба На станцыю калгасны старшыня На Вараным імчаўся: Спазніцца на цягнік баяўся, Таму і паганяў каня, Хоць Вараны і сам стараўся […]...
35. Яе імя Ад прыцягнення ночы зорнай На міг свой позірк адарві. Яна паўстане ўся ў крыві, Яна ідзе нямой і чорнай. Гучыць […]...
36. Цягнік Беласток-Ленінград Цягнік Беласток-Ленінград Памяці першых ахвяр Вялікай Айчыннай вайны ў Лідзе Цягнік Беласток-Ленінград крануўся са станцыі Ліда. (Згаданы маршрут праклінаць ускорасці […]...
37. Дактары Самной выпадак раз быў, Прастату я застудзіў, Закупорыла праход, І ні ў зад і ні ўпярод. На халодным пасядзеў, І […]...
38. Галіны ліп па-над стрэхамі хат Галіны ліп па-над стрэхамі хат, І дождж ідзе, расносіць думкі ў бакі. А з неба гром б’е з гармат, І […]...
39. Жураўлі над Менскам Ня быў ў розных Краінах, Я сведкаю. Але чую вясною, Курлыканне зноў. То ляцяць жураўлі, Над паветкаю. То над Менскам […]...
40. Не свае – чужыя Ехаў дзедка на кірмаш… К. Крапіва Ехаў дзядзька на кірмаш Ды адзін, без бабы. І гарэлку не здарма ж Ён […]...