Верш ***Мая

Ещё вершы:

1. Старасць – не радасць Старасць – не радасць… ****************************************** Што чалавеку старэнькаму трэба? Позірк ласкавы, лустачка хлеба. Лепей, каб мякіш, а не скарынка. Пагаварыць […]...
2. СТАРАСЦЬ Кожны чалавек жадае, Каб да старасці дажыць, Ды не рад ёй, як ступае На яе ўжо рубяжы. Старасць – хай […]...
3. Г. М Заўсёды рад калегу прывітаць – І колькі слоў харошых напісаць, Пачуцці ўсе укласці ў рыфмы, Іх сумясціць з сардэчным рытмам. […]...
4. Кпіна З пяску і сноў, зляплю пустое сэрца, Што будзе біцца ў сотню кілагерцаў… Т. Сівец ( зб. ,,Таму, хто знойдзе…) […]...
5. Радзіма 13.11.2014. За беларускае адраджэнне. Беларусь – мая старонка, Родны край маіх дзядоў. Разнясецца эхам звонкім Кліч Радзімы, кліч братоў. Вось […]...
6. Зарубкі на памяць Умець знаходзіць радасць у жыцці, Спазнаць яго ўсялякія праявы. Падумаць перш, куды і з кім ісці. Заўжды цурацца непатрэбнай справы. […]...
7. Выдумляла цябе Выдумляла цябе, І ты мне падабаўся. Толькі гэта ня ты, Хто ў думках застаўся. Гэта што? Цяплыня, Сляпых воч вышыня, […]...
8. Гудкі паравоза ў дрымоце начной Гудкі паравоза ў дрымоце начной Зайгралі басамі баяна. Акорды трывогі сягоння са мной, Як песня, што ўжо адспявана. Даўно адгрымеў […]...
9. Навучыцца б мне прачуць Навучыцца б мне прачуць У струнах ветру сэрца ноты. Каб праз музыку дажджу Быў нячутны гук згрызоты. Навучыцца б мне […]...
10. У МАЁЙ КАМПЕТЭНЦЫІ У бакале шампанскае пеніцца, Шакаладам закусваю горыч. Адаб’ю я цябе ад саперніцы, Ад зямных і нябесных зорак. Адваюю ад спраў […]...
11. Зрываюцца гронкі дамашняй рабіны Зрываюцца гронкі дамашняй рабіны, як кроплі крыві на бялюткі паркаль, і свецяць апошняй лістотай асіны, і моліцца дуб – адзінокі […]...
12. Маладосць–гэта цуд Маладосць-гэта цуд… Хтосьці з мудрых сказаў, Свайго поспеху зняўшы плады: Маладосць-гэта цуд, Які з часам бясследна праходзіць. Час чакаць не […]...
13. Восеньскі санет Ізноў апалая лістота пахне смерццю… Яе паліць, ці проста – на кампост. А вецер не дае яе падмесці, З-пад веніку […]...
14. Вялікае сэрца Недзе ўнутры ў гарачай крыві, Праўду спявала Вялікае сэрца. Шчырасцю ззяла, балела ўначы, Праўда жыве, а сэрца не б’ецца. Некалі […]...
15. Роднае сэрца Сэрцам цябе абнімаю Да Душы прытулюся Душою Шчасце з табой нас чакае У Свеце сагрэтым Любоўю Мілае роднае Сэрца Цябе […]...
16. Вяртанне у родны горад Мяне непазнанага горад абдыме пяшчотай вуліц ласкавых, агнямі вячэрніх дамоў. Ветрам на вушка прашэпча: “Адкуль ты і хто ты?”. А […]...
17. БАЛАДА БАРБАРЫ РАДЗІВІЛ (6.12.1520-8.05.1551) …А Кракаў не плакаў, а плакала Вільня. Карона, як зорка з нябёс, з галавы Кацілася ў змрок адзіноты магільнай […]...
18. Цябе адну я так кахаю Цябе адну так кахаю Мы разам ужо ня мала дзён. Душой з табой адпачываю, Бярозка ты, я ж толькі клён. […]...
19. Раставаньне Раставаньне.. Мудрагелістае слова. Ці гэта пачатак чагосьці новага, А можа, наадварот – пакуты ды горыч. Сам сабе скажаш:”Хопіць..усё”, Але сэрца […]...
20. Іду на спатканне Кусты серабрацца ў расінках, І цягне з ракі прахалодай. Іду я знаёмай сцяжынкай, Увечар, прад сонца заходам. Іду. Прыбярэжныя дрэвы […]...
21. І віны як словы малітвы шаптаць Лясныя троллі Плавалі ў расоле, А сінія эльфы На алкашэльфе. Хоббіты таксама Побач дзе крама У соракаградуснай вадзе Ў стограмовай […]...
22. Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...
23. Беларусь мая родная Беларусь мая родная, Маці-зямля! Да вытокаў тваіх жыватворных крыніцаў Мне б прыпасці, нібы да грудзей немаўля – Прад табой спавядацца, […]...
24. Вясёлкавае кола Вясёлкавае кола сонечны прамень вільготнае сола сямікалёр белым малаком жыццёвым сокам зліўшыся ў нірване пране энергіяй Інь раствараючыся ў Яне […]...
25. Ад нуды Як бессэнсоўнае пачаць? Каб проста так, не наўмысна? Ужо ж пачаў. Чаго губляць? Няхай. Як быццам пазабыўся. Пішу, як быццам, […]...
26. Каб ня восень Каб ня восень за мокрым шклом, каб ня цемра глухой цішы, не лілася б ціхім дажджом адзінота маёй душы. Адляцела […]...
27. Прачнуцца На шчыліну адчынена Вакенца. І вецер толькі пальцам Дакранецца Льняных валос, духмянай шыі Ласкавых рук – І мне пакіне. Я […]...
28. Сваё Хацеў бы я вершы пiсаць каханне спаткаць у каханнi прызнацца пасля каб не знiкнуць не заблытацца ва ўласных мне думках […]...
29. Нашчадак Агонь пякельны наймацнейшы, А вораг змрочнаю сцяной… Там мой дзядуля, сярод першых, Бо я, нашчадак за спіной. Крывавы бой і […]...
30. Кніга быцця Кніга быцця. В. Р. Хадою хуткай мы ідзём па старасці, Кожны год бліжэй да завяршэння. Засмуткуем з непрыемнай маласці, І […]...
31. Я прысягаў не раз, не двойчы Я прысягаў не раз, не двойчы Не абуджаць у сэрца зноў Тваю паходку, стан дзявочы, Загадкавых апошніх слоў. Я уцякаў, […]...
32. Маладосць была, ці прыснілася? Маладосць была, ці прыснілася? Глядзіць бабуля на закаханых, Такіх прывабных, модна прыбраных. І бачыць сябе ў іх, ранейшую, Красуню вясковую […]...
33. Так снегу мала ў лесе Так снегу мала ў лесе, Хоць за акном зіма. Ды ўжо са мной Алеся Каторы год няма. Не заракоча басам […]...
34. У дарозе да цябе У дарозе да цябе Жыццё маё праходзіць. У чаканні і мальбе Дзень кожны адыходзіць. У дарозе да цябе Любоў мая […]...
35. Чую мора я Чую мора я. Цёплыя хвалі, Што на поўдні сагрэтых краін, Сіняй далеччу нешта шапталі, Слых ласкаючы спевам сваім. Чую мора […]...
36. Камунізм Сонца ўзыходзіць над новым грамадствам, Дзе людзі ў братэрстве і шчасці жывуць, Буржуі не займаюцца болей вар’яцтвам, І дзеці ўсе […]...
37. Ой, ты, дзед! Ой, ты, дзед! Ой, ты, дзед! Сораму на ўвесь белы свет! Калі здаровы па стану, Дык падавай табе путану, А […]...
38. Азірніся Азірніся, спыніся, пакліч, запытайся аб шчасці і бедах, ты адчула душы маёй кліч, за табою пакрочыў я следам. Я пакрочыў […]...
39. У купальскую ноч У купальскую ноч над прасторамi вод цалавалiся явар з калiнаю. Як драмалi палi, засынаў небасвод, – я спаткаўся з чароўнай […]...
40. Сваё сэрца кіну ў кіпень Сваё сэрца кіну ў кіпень: Атрымаецца бульён. Дам напою назву зьбіцень – Прынясе хай паштальён Падарунак ім салёны, Звараны ў […]...