Верш Вэрвольф
Шэрыя крывіцкія нябёсы
Ў восень аб’яднаюць лёсы
І нашыя далоні
Таксама. У сэрца і скроні
Крама не цэліць,
Цяпер можна жыць,
Снайпер забіты ляжыць.
Больш не застрэліць.
Як танк, не баючыся бруду,
Душа зруйнавала труну.
У пошуках вечнага цуду
Ідзе як вэрвольф на вайну
Ещё вершы:
- Дзяўчаты мыюць танк Дзяўчаты мыюць танк Ля Дома афіцэраў. Стаіць герой атак На пастаменце шэрым. Даўно закончан бой, I танк астыў ад злосці, […]...
- Мы крывіцкія троллі, мы Падзьвінскія чэрці Мы крывіцкія троллі, Мы Падзьвінскія чэрці, Нам не хлеба, ні солі, А нам трэба пажэрці: Келіх віскі ірландскага Скушаць разам […]...
- Забіты герой Ляжыць герой, забіты ў змаганні за жыццё. І галашэнні чуюцца на могілках бясконца. Іх вобразнасць вышэй за шчырасць слёз, Што […]...
- Запальвае вечнасць Запальвае вечнасць Свае ліхтары – Сонца і зоры. А мы на зямлі Разбіваем ілбы У пошуках Свайго вечнага рухавіка I […]...
- Я лічу да трох…спыніўся Я лічу да трох…спыніўся. І далей душа не лічыць… У табе я памыліўся, Толькі вочы слёзы крышуць. Толькі неба шчэ […]...
- Калядная вячэра Хутка – вячэра. Дзень адплывае ружовы За небасхіл, дзе ў зацішку маўчання і стомы Новы абсяг паўстае, шчэ вачам невядомы, […]...
- На тым двары На тым двары. На тым двары, дзе нас люлялі, Дзе калыханкі пелі нам, На тым двары, як бразьнеш клямкай – […]...
- Адступаюць лясы Адступаюць лясы. Высыхаюць балоты. Усё меней красы – Усё больш адзіноты. З дбайным сумам глядзяць Землякі-хлебаробы На сваю сенажаць, На […]...
- Мартаўскія коткі Захутаныя дні Не грэюць больш Ў халоднай прасціне Ляжыць як вош… Не ты, яна ляжыць А цень дрыжыць… З люстэрка […]...
- Дружын эйнхерыяў яднанне Вэрвольф, ваўкалак і ульфхэднар, Берсерк і жамойцкі мядзьведзь: Дружын эйнхерыяў яднанне. Йдуць войскі новага змагання Каб ворагам расы згарэць. Хай […]...
- Фронт малады ідзе (марш) Канцэрт у падтрымку маладых палітвязьняў Лабковіча і Шыдлоўскага адбыўся у сядзібе БНФ. Абвестку аб канцэрце, а потым і нататку пад […]...
- Каханне вампіраў У нас была тады любоу’ Пілі з табою разам кроу. і перад кожным паляваннем У труне займаліся каханнем. Сьвяцілі зоры, […]...
- Родная душа За цяжкасцю свайго крыжа, Бывае, не прыкмеціш, Што недзе родная душа Жыве на белым свеце. Яна адкрыта назаўжды І шчырасці, […]...
- Бо фіны з Талачыну, а з Пінску усе кельты! Беларускія ірландцы, Крывіцкія фіны, Нажэрціся ўсе шанцы – Пладовыя віны. Мы не чэхі, мы не немцы, Мы не англа-аўстралійцы, Бо […]...
- Калісьці Калісьці я цябе пазнаю… Сярод чужых, сярод забытых ляжыш забіты… ты. Няма мяжы… майму адчаю і… радасці: ты – мой […]...
- Падбіты танк Грозных танкаў сталёвыя жэрлы Прапаролі шкляны небасхіл. I вада яшчэ дробна дрыжэла, I зямля ляжала без сіл. Запяклася на ўскрайках […]...
- У парыве вечнага імкнення У парыве вечнага імкнення, Блукаў па краю пустаты, Шукаў я там душы свячэнне, Крыніцу светлай чысціні Я верыў, марыў, спадзяваўся, […]...
- Анёл Ты прыйшоу адынойчы да мяне: пастукау, я адкрыла дзверы. Усе было нібы у сне, ты так прыгожы быу, павер. Ты […]...
- Колісь я па руску ўсё пісаў Колісь я па руску ўсё пісаў, Баючыся матчынага слова, Бо казалі, кожны гэта знаў, Што не трэба больш другая мова. […]...
- Мары ды санітары Выпалю я самакрутку І скуранку апрану, Запалю бярвенне, чурку, Ды паеду на вайну. Санітары клікаць у дурку (Каб галоўна не […]...
- Мне лётчык сказаў Мне лётчык сказаў: навучыся лятаць, І ўжо не лятаць будзе цяжка. Я ведаю: вершы пачаўшы пісаць – Без вершаў жыцця […]...
- БАЛАДА АНДРЭЯ МРЫЯ (1.09.1893–8.10.1943) Ты едзеш на Радзіму паміраць– Такую радасць даў табе Гулаг. Наўкол снягі і, нібы кроў, зара За цягніком па […]...
- Майго дзеда Усціна доля Майго дзеда Усціна доля Атрымалася горкай такою- Ён памёр у далёкім Комі Ніякою не вінны віною Больш пра гэта не […]...
- Прывітанне растання Мільён разоў сустрэліся, разышліся мільён разоў… Жавалі кахання нас чэлюсці, і выплёўвалі зноў і зноў. Я радасны быў і шчасцем […]...
- Снягіркі бянтэжуцца зімовай навальніцы Снягіркі бянтэжуцца Зімовай навальніцы, Шляхі вядуць па сцЕжыцам Дарогаю правідцаў. А я на сто адсоткаў Упэўненны ў тым: Твая душа […]...
- Чуеш, дарагая? Ў шумным горадзе ўсе гукі я ня чую і ня бачу, хоць страляй ты тут базукі на экстрым не перайначыш, […]...
- Шэрае неба У самыя светлыя, чыстыя дні Мне шчырасці гэтай не трэба. Адхіну я, сонца, твае прамяні, Знайду сваё шэрае неба. У […]...
- Першы Я Чысты ліст, які трэба спісаць Пусты збан, які трэба напоўніць Мне ніколі вас не дагнаць Вам ніколі мяне не […]...
- Ці гэта кара Ці гэта кара – столькі гора? Ці проста лёс так не ўбярог? Было ў яе сыноў пяцёра, Ды ўсіх узяў […]...
- Калядныя абрады Ноч, даўжэйшая ў годзе, Неўзабаве надышла. З першай зоркай у народзе Запрашаюць да стала. Стол стаіць, пакрыты сенам, А на […]...
- Нацыя галюцынацыя Эміграцыя з тайгі: Шэрыя ваўкі Прыбеглі ў маю вёску, Зрубілі ікламі бярозку. А аказалася, што гэта зусім не акупацыя І […]...
- Месяц люты Вясёлы месяц люты, Мяцеліцай раскуты, – Шумі вятрамі, грай! Вятры пабралі лютні, Імчаць у свет бязлюдны. Праводзіны? Адходзіны? Зіме? Гэй, […]...
- Танкісты Раней танкісты былі па прызваньні – Цяпер танкісты “служаць” у анлайне… Каб танк падбіць – на клавішы ўсё ціснуць, А […]...
- Загінуты боль Загінуты боль, адзінота ў сэрцы Душа ў змаганні, а целу спакой. І ведаеш ты, не адчыніцца дзверца Не пойдзе дадому […]...
- Трыццаць Каралінак Калі сэрца аптэка Або гастраном – Душа чалавека Маленечкі гном. Але калі мур, Не прыступная вежа, Mercі і bonjour, У […]...
- Апафеоз Чарговая дзяўчына Знікае ў небыцці. Якая прычына Заставіла ісці? На пошукі лепшага лёсу, Які нясецца ў нябёсах, Ды не спускаецца […]...
- Сто з ста Куля ў галаве засела, яшчэ пасля той вайны. Не бачыла куды ляцела і трапіла у чужыя сны. Той год, тая […]...
- Хачу ўспомніць імя Безымяннаму салдату прысвячаю Я даўно тут забіты ляжу, У пакутах душа мая. Я не дыхаю і не гляджу. Хачу ўспомніць […]...
- Для тых хто закахаецца Я памятаю як мы пілІ з табой абсэнт, А у кальян-карчме як назіраў туркмен За намі нібы агент з федэратыўнага […]...
- Апранутыя ў вецер Апранутыя ў вецер, па пяску насустрач сонцу, з чыстым сэрцам, шчырым сэрцам. Любім, верым і смяёмся. Міліярд агнёў над намі […]...