Верш Госць

Ещё вершы:

1. Дзед-госць Ходзіць дзед белабароды Полем, лесам, пералескам, Засцілае рэчкі лёдам, Брыльянцістым снежным блескам. Сыпле іней на бярозы, Туліць дрэвы лёгкім пухам, […]...
2. Ветры сцюжныя Ветры сцюжныя, ветры зольныя холаду знявагі, ганьбы, чэрствасці, не шуміце так злавесна- не студзіце такое трапяткое полымя маёй свечкі....
3. Сябры Сябры зайшлі па памяці старой – Праведаць хочуць нас – мяне і жонку. Гадзінай шарай, шараю парой Сядзім, спяваем і […]...
4. Кніга ў хаце–сябар, а не госць Кніга ў хаце-сябар, а не госць Хацела ціха вышмыгнуць із хаты Ды ўсё ж паспела маці затрымаць, Адводжу ўбок я […]...
5. Апошні званок Апошні званок Няўмольны рух жыцця і хуткаплынны. Вось і для вас прыйшоў расстання час. Хвалюючыя ціхія хвіліны Яшчэ ўспамінам вернуцца […]...
6. Дождж насцёбваў, біў у парасон Дождж насцёбваў, біў у парасон, Што падатліва ад ветру гнуўся, Засякаў на мокрае крысо і да слоты бруднае імкнуўся. Ты […]...
7. Прайшло *Прайшло* Мне б хацелась вярнуцца ў дзяцінства, Дзе кожны дзень радасць, І дзе кожны дзень спакой, Дзе не бывае бязвыхадных […]...
8. Як мітусня гасцюе дзень пры дні Як мітусня гасцюе дзень пры дні, Змяняе вэрхал даўкія турботы, Захочацца хоць хвілю цішыні, Захочацца хоць хвілю адзіноты. Захочацца заснуць […]...
9. Сакавіцкая ноч Начны дакучлівы капеж Дзяўбе санліва па адцёку, А кот залез у ложак мой Ды штосьсці муркае мне збоку. І я […]...
10. БАЛАДА ЛЬВА САПЕГІ (4.04.1557-7.07.1633) У Ружанах на вуліцы вецер, Нібы воўк, што ў начы заблудзіў, Ля вакон, што да раніцы свецяць, Прыпыніўся, свой […]...
11. Так цвяроза яшчэ ніколі Так цвяроза яшчэ ніколі не глядзела на свой я лёс. Гэтых думак, што у няволі, Не забыць, не хапае слёз. […]...
12. Па зоркавую долю Кладзецца летні морак. Злятае светлы сум. Дадому вёдры зорак Паўнюткія нясу. Сцякае золкасць долу З падолу Па нагах. Я зоркавую […]...
13. Зямны госць Пакуль жывы – не песці цела. Пакуль жывы – забудзь пра млосць. Пакуль душа не адляцела, – Успомні: на Зямлі […]...
14. Прыйдзі, мой госць Прыйдзі, мой госць, Я падару табе Усё, што мо твае прывабіць вочы: Травінку, што дзірван прабіла ўночы, Расінку, што звініць, […]...
15. Дзедаў госць Сціх нарэшце колаў лёскат, і спыніўся паравоз. Ён Міколку к дзеду ў вёску сёння з горада прывёз. Дзед унука ля […]...
16. Зялёны Мінск, стары твой сад пасекла Зялёны Мінск, стары твой сад пасекла Вайна, але ў адным двары сустрэў Я выхадцаў з распаленага пекла – Старыя купы […]...
17. Са мной ты побач кожны дзень Са мной ты побач кожны дзень, ты неадлучная як цень. Ды толькі словы берагу: сказаць “кахаю” – не магу. Зноў […]...
18. Там, дзе клёкат буслоў урываецца ў ціш …Іх гоніць з дому подых маразоў, Ды адлятаюць з думкаю адною, Каб хутчэй вярнуцца зноў дамоў, Прынёсшы вестку пра вясну […]...
19. Як хачу я вярнуцца ў той вечар лiпнёвы на Вiцебшчыне Як хачу я вярнуцца ў той вечар лiпнёвы на Вiцебшчыне, У той водсвет маланак, пад гулкi захлёбiсты лiвень, У той […]...
20. Акраверш Над зямлёю неба просінь. Астываюць, меркнуць росы. Ты паглядам мілым просіш: “Ах, хутчэй, хутчэй бы восень!..” Шчодры водар думных сосен… […]...
21. Палессе За буйнай ракою я бачу Палессе, Хвалюецца сэрца ўнутры. Аднекуль пачуў мілагучную песню: Палесся пяюць жыхары. У вёсцы гучыць паляшуцкая […]...
22. У скверы Вясновы сквер. Юнак калека. Здрадліва-пуста да пляча… А позірк б’ецца аб калені І грудзі вострыя дзяўчат. Спаднічак гучная прэм’ера. І […]...
23. Ноч над зямлёю Над зямлёю ноч паўстала, Цемра над зямлёй. З неба бляск яна прыбрала, Кліча цішынёй. Не відаць ужо праменняў, Светлай вышыні, […]...
24. Керч Керч Пясок гарачы, цёплы вецер. Керч. Я тут адзін як і ў жыцьці. Тут можна ўсё. Хоць проста легчы І […]...
25. Хадзіў я па лесе і сведчу Хадзіў я па лесе і сведчу: Ад звонкіх аглух галасоў. На соснах зялёныя свечкі Зарніцай запалены зноў. Ды што старасвецкія […]...
26. Я хачу вярнуцца да цябе Я хачу вярнуцца да цябе Краскай ціхай ля ўтравелай сцежкі, Засланіць зямлю сваёю ўсмешкай – Я хачу вярнуцца да цябе. […]...
27. Пакліканне душы Як лёгка свечку шчасця пагасіць! Яе паўсюль чакае небяспека. Адкуль жа дапамогі папрасіць? Хто ахвяруе слова ёй ” апека” ? […]...
28. Роднаму Гарадку Паклалі асфальт на сцяжынкі дзяцінства майго, Іх долу прыціснулі шэрым і цяжкім бетонам. А ў хаце чужыя жывуць амаль дзесяць […]...
29. Коні Пад раніцу кроплямі бягуць аўтамабілі Дрыжаць верхавіны ружовых вяршыняў У амаль ужо пройдзены зямным сваім парыве Ты глядзіш ўніз Як […]...
30. Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў, У той любімы, пракураны бэзамі горад, Дзе нязграбны цягнік не ў час пастрэў, […]...
31. Жонцы Усе нашы звадкі-спрэчкі сплывуць, як з вадой снягі. Не ў полымі цямяным свечкі, каханне – ў святле веаргінь. Каханне – […]...
32. Трэба быць моцнай Трэба быць моцнай, нібыта сталёвая куля. Як пластылін пластычнай, калючай, як дрот. Каб незнарок не разбілі, у дугу не сагнулі, […]...
33. Спагада – Нібы той конь у пене, Імчыць шалёны час. Чаканне і цярпенне Пакінулі ўжо нас. Ніхто чакаць не хоча: Хутчэй, […]...
34. Да хворай маці Глядзелі зорак Далёкіх вочы На сонны востраў Майго сяла А я – дарогай Начной, сірочай Праз лес, праз поле, Праз […]...
35. Балада вернасці Да вас бяжыць знаёмая дарога, Да вас вязу няпэўны свой настрой. А вы адкуль з такою дабрынёй I да мяне, […]...
36. Прачнуся і хутчэй за вершы Прачнуся і хутчэй за вершы, Бо толькі раніцай пішу. І дурань я такі не першы – Хоць можа перад кім […]...
37. ЦЫГАНСКІЯ КАСТРЫ Дагараць цыганскія кастры, Датанцую танец, і ў знямозе Я засну пад раніцу. Сябры, Выбачайце, я ў сваёй дарозе. Неба зорнае […]...
38. У Пінскім лесе Над Ланню у Пінскім лесе Ёсць такая мірная вёска, Дзе партызан замест песень Сніць кулямётны лёскат. Мінула гадоў нямала, А […]...
39. Бацьку Ты пережыў вайну, знаеш голад З маленства быў прывучан працаваць… Ажаніўся! Дзетак нарадзілася-пяцёра! Ніхто не памагаў іх гадаваць, Сам усё: […]...
40. Людзі ў цяльняшках Людзі ў цяльняшках Лідскім маракам прысвячаецца На “палубе” мічман чакае ўсіх “нашых”. Традыцыя – без перамен. На беразе возера людзі […]...