Верш Цеплай ціхай ночкай

Ещё вершы:

1. Летні сон Цеплай ціхай ночкай, Па дарожцы, Неба зоркі рассыпала, Ды на свята прыглашала. Там, дзяўчына та гуляла, Русы косы распускала, Сваю […]...
2. Я БАЧЫЎ СОН Я бачыў сон, Дзе біла ў дах маланка, Дзе вецер рваў шчарнеўшы дах. Дзе ноч дзялілі светам на кавалкі, Хаваючы […]...
3. Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы Я хацеў бы спаткацца з Вамі на вуліцы У ціхую сінюю ноч I сказаць: “Бачыце гэтыя буйныя зоркі, Ясныя зоркі […]...
4. У гэтым сне з Табою бачыў неба У гэтым сне з Табою бачыў неба, І мы ляталі ў сонных гарадах. Пакліч ізноў! Табе ж сягоння трэба Да […]...
5. Зоркі і вершы Зоркі і вершы Свет наш узнік з зерня вечнасці, нібы мука паміж жорнамі. Зоркі малітвай засвечаны, людзі асветлены зоркамі. Пэўна, […]...
6. Я сустрэчы з табою чакала Я сустрэчы з табою чакала, Ночкай цёмнаю часта не спала. Мары-мроi ляцелi гурбою, I ў думках была я з табою. […]...
7. Трэцяе ліпеня Шпітальным прыуральскім летам з насценнага календара лісток звычайны перад гэтым сарвала ўвечары сястра. Са мной да поўначы не спалі ў […]...
8. Зімняя ноч Зімняя ноч. Сцюжа Неба снягамі кружыць, Грае ў трубе вецер Незразумелы джаз. Мы, дзякуй Богу, дома. Нам тут усё знаёма. […]...
9. Знічка і знічка Падала знічка адная. Трэба было гэта ёй. Там, сярод зорак блукая, Бачылась неба зямлёй. Ноч, у якой толькі холад, Не […]...
10. Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
11. Светлыя вочы мае Светлыя вочы мае – Марыва даўкіх нябёс, Мроі самотных вятроў, Соль нерастрачаных слёз. Цёмныя вочы твае – Моц і трываласць […]...
12. Толькі неба Час зьмяняе пачуцьці, словы, Яркасьць фарбаў, усе размовы. І кожны сон наш каляровы, Адзіны вечны негатыў. Рэфрэн Больш ілжывых слоў […]...
13. ДЗіЦЯЧАЯ МАЛіТВА ЗА ЎСіХ Добры, моцны, светлы Божа! Ты ўсе бачыш, ты ўсе можаш! Папрашу зусім нямнога- Міласці ўсім ад Бога. Каб праўдзівей сталі […]...
14. I ўсё-ткі I ўсё-ткі Я мілую гэты свет, Дзе – Скрыжаванні Злосці і пяшчоты, Дзе кожны міг Сябе пытаю: “Хто ты?” Мо […]...
15. Вы ўсе ў палоне Вы ўсе ў палоне, Вы ўсе – наскрозь! Паціху знікае ваша развага, Вы людзі – ” да что ты, брось”, […]...
16. Закувала зязюля у лесе празрыста-зялёным Закувала зязюля у лесе празрыста-зялёным… Божа мой! Колькі год яшчэ жыць нам з табою і жыць! Ранак ціхай вясны! Ранак […]...
17. Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
18. Люблю я восеньскія знакі Люблю я восеньскія знакі, Калі барвовыя сады. I луг, Ягоны покрыў мяккі, He прыхапілі халады. Калі спружыняць пад нагамі Ля […]...
19. У навагоднюю ноч Калі ўначы пад хмараю зімовай Агні ў свята горад запаліў, Здалося: коўдрай рознакаляровай На Віцебск апусціўся небасхіл. А людзі йшлі…І […]...
20. На маёй Зямлі На маёй Зямлі л’ецца Свет з Нябёс Тут чакае нас толькі добры лёс Узнімуся ў высь Мары крыламі Над мясцінамі […]...
21. Няма ні месяца, ні сонца Няма ні месяца, ні сонца – Усё згубілася ў дажджы, Што лье марудна і бясконца, Куды ні глянь, ні пабяжы. […]...
22. Пярун Гром пад раніцу біўся у зачыненае вакно. А я Пяруну маліўся праз тонкае душэўнае шкло. Я бачыў яго вочы, рукі […]...
23. БАЛАДА АДАМА ПУСЛОЎСКАГА (1842(?)-26.06.1863) На белых травах кроў і кветкі на крыві, І ты па іх, палонны, на растрэл ідзеш, І спадзявання ўжо […]...
24. Я люблю гэта поле сырое Я люблю гэта поле сырое, Я люблю гэты луг і бор. Я люблю шнары з сэрца, былое, І той месяц, […]...
25. Заклятая кветка Чуць толькі купальскае свята Набліжыцца з ночкай сваей, Як папараць кветкай заклятай Чаруе няшчасных людзей… З надзеяй, і верай, і […]...
26. Хірувімы прыляталі Хірувімы прыляталі – Нівідушчаму, сьляпому І глухому штось шапталі… Нівідушчы не пабачыў, Ён глухі, шэпат ня чуў, Ён ў жабрачыне […]...
27. У бясконцасць Пакахаць цябе не пабаюся. Адхіну ў бок роздум і сумненні. Гэта за цябе цяпер малюся, Гэта да цябе лічу імгненні, […]...
28. Толькі птушкі могуць так любіць Толькі птушкі могуць так любіць Неба сінь, вясны прастор бязмежны. Толькі ім, свабодным і бязгрэшным, Так салодка і прывольна жыць. […]...
29. Паданне пра адно каханне Высокай ноце. Стоена-здзіўленныя ўслухоўваліся яны ў незямныя гукі, які паступова авалодвалі прасторай. Ён пачынаў спяваць. Сціхаў ветрык і ласкава расцілаўся […]...
30. Людка Як Людкі не бачу, – Не міла мне жыць: I сохну, і плачу, I сон не бяжыць! I хатка – […]...
31. Маладзенькі бялявы хлапчук Маладзенькі бялявы хлапчук, Што яшчэ не ведаў жыцця, Бачыў столькі жахлівых пакут, Бачыў столькі смярцей штодня. Ён яшчэ нікаго не […]...
32. Месяц Ціхай ночкаю З-за хмар Выйшаў месяц-гаспадар. На зямлю глядзіць ён З неба, Ці ў парадку ўсё, Як трэба? Ці паснулі […]...
33. Я прачнуся Я прачнуся – і гляну ў аконца, Усміхнуся руплівым шпакам, Травам росным, высокаму сонцу, Неба сіні ды зорным шляхам, Воднай […]...
34. Нарадзіўся Божы Сын Промень зоркі з неба ліўся ў цішыню начных далін. Нарадзіўся, нарадзіўся, нарадзіўся Божы Сын! Ён узяў сабе на плечы незвычайны, […]...
35. Гарачае жаданне Ноч. Усе спяць. Я гляджу ў акно. Зоркі маўчаць, як мае вусны, У параненай душы няма слоў – Дзе ты? […]...
36. Лета прайшло Над горадам шэрае неба, У вокнах ня гасьне сьвятло. Там лісьцем пакрылася глеба, Ды б’ецца матыль у вакно. Ён бачыў […]...
37. Чароўны вершаў свет Чароўны вершаў свет, як таямніца, Нас разам згуртаваў і аб’яднаў. Як быццам у спякоту да крыніцы – Душою я цягнуўся […]...
38. МАЛАДЗІЧОК * * * Чысты паперы ліст. Лягуць ці не радочкі? Месяц ў акне павіс. Пэўна, стаміўся крочыць. Вочы да неба […]...
39. Ён не згіне Ці дзялю я свой сум з цішынёю, Ці жартую з сябрамі над чарай, Перад мыслью таемна маёю Неадступнай, назойлівай марай, […]...
40. Canimus surdis* Рыма старога паэтаў, у неба ўзнёс горкі дым. Альфа згарэла і бэта – паэты спяваюць глухім. Горад стагоддзі прабудзе, дыхае […]...