Верш Між былым і наступным
Значнеюць абрысы вежаў
у ціхім чаканні ранка.
Гуляе вятрыска свежы
ў байніцах старога замка.
Муры застудзілі грудзі
ў глухіх лабірынтах часу.
Зрэдзьчас успамін ім будзіць
мінуўшчыны дух прыўкрасны.
Бурштыны на нітках мрояў
загояць каменню раны,
і… заварушацца воі
раптоўна ля вежы-брамы.
Заскача святло паходняў
па рэбрах каваных кратаў
дый узляціць па сходнях
на выдыху, зухавата.
Тады затуруе рэха
тым полыскам непакоры,
шчаслівым дзіцячым смехам
асыплюцца з неба зоры.
І першы нясмелы промень
кранецца старых цаглінаў,
абрушваючы ў прадонне
карункавасць успамінаў.
…Значнеюць абрысы вежаў
прасветленым тварам ранка.
Гуляе вятрыска свежы
ў байніцах старога замка.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Наступным і папярэднім Ніхто, нідзе не будзе ведаць усё, што ведаеце вы. І вы таксама. Хай ня веру. Але хачу. Яшчэ ж жывы. […]...
- Аблокі Я за аблокамі сачыў І кожнаму даваў найменьне. Цьвяліў вятрыска далячынь – Імёнаў паскараў зьнікненьне. Аблокаў большасьць найхутчэй Зьнікала ў […]...
- Паэты паміраюць тады Паэты паміраюць тады калі першы раз заблудзіць жывое слова і разаб’ецца пшанічнае рэха аб камень Паэты паміраюць тады калі ўсміхаецца […]...
- Дарогі Дарогі вы шасейныя, Шчаслівыя дарогі, Істужкамі паслаліся На нашыя разлогі. Праз поле ураджайнае, Тарфяныя балоты, Праз пушчы векавечныя Ляглі вы […]...
- Па старым парку гуляе восень Па старым парку гуляе восень, Уся ў чырвоным ды залатым, А сэрца плача, а сэрца просіць: “Вярніце летнія дзянькі!” Па […]...
- Не спіцца Ну вось і Спас прайшоў арэхавы… Туман хусцінкай над вадой, А неба зоркамі-прарэхамі Ізноў спрачаецца з імглой. Гуляе месяц па-над […]...
- Ружа вятроў кахання Свой лёс па рамонках любові – Вятрыска выгуліваў далі: Пялёсткамі шчасця не зловіш! Насіўся вецер па зямлі, насіўся вецер… Там […]...
- Нябеснай калыханкай засынае Нябеснай калыханкай засынае Спавольна сонца між духмяных руж, І зьзяе зорка закаханых душ. Вятрыска ў летнім садзе заціхае. Стаіць у […]...
- Мірскі замак У КРАІНЕ ЗАМКАЎ – БЕЛАРУСІ, Есць той адзін, к яму я сэрцам рвуся. То МІРСКІ ЗАМАК… Вакол яго паданьні, таямніцы […]...
- Забыўся, ці проста стаміўся Забыўся, ці проста стаміўся Ад розных жыццёвых нягод. Ты нават даўно мне не сніўся, Схаваўшыся за гарызонт. За лесам, за […]...
- Сёння – ух – які мароз! Сёння – ух – які мароз! Недзе градусаў пад трыццаць! Працінае аж да слёз, Парам выдыху клубіцца! Лезе ў шубу, […]...
- Гуляе непагадзь Гуляе непагадзь. Мой горад у аблозе. О, рэчаіснасць! – Прывідная небыль. Гуляе непагадзь на роспачным парозе, і бровы-хмары ссунуты ў […]...
- Паданне аб пакінутай варце Паданне аб пакінутай варце Што шэпчаш, вецер з глыбіні вякоў, што крыламі ўздымаў плашчы з крыжамі?.. На замак рушыць процьма […]...
- Ноч, дождж Наўкол – заплаканая ноч, размытыя дамоў і дрэў абрысы – знаёмае ўсё траціць рысы… А мне… , куды захочаш, кроч. […]...
- Зялёны коцік Па лясочку, па лужку, Аксамітным беражку, Дзе не ходзіць бегемоцік, Ходзіць там зялёны коцік. Прачынаецца ён зранку, Доўга слухае заранку. […]...
- Васпане Вецер Васпане Вецер. Вецер-вятрыска, ты шляху не знаеш, Лагодаў і лютасьцей межы свае, Часам ніякі, рахманы, ласкавы, Часам, лют-воўкам у комін […]...
- Забыты ўжо позірк і памяць бяз слоў Забыты ўжо позірк і памяць бяз слоў, Пустая бутэлька благога віна. Тваёй тугі цені пяюць ля акна, Забыты ўжо позірк […]...
- Новая восень Па-новаму восень палеткі Абходзіць, глядзіць гаспадаркі… Пайшлі аддыхаць пад паветкі, Згуляўшы дажынкі, жнівяркі. Закаўкалі каўкі на ўзвышшы, Затрэсліся лісці ў […]...
- Гуляе сон Гуляе сон па завулках хаты, Гуляе вечар па яе кутах… У вёсках тых, дзе радыяцыя, Вакол пустэча, смерць і жах. […]...
- Зіма адступае Зіма адступае, але не здаецца. Ды як ні лютуе яна, усё жыццярадасней тахкае сэрца: “До спаць, чалавеча! Вясна!” Хмялее вятрыска. […]...
- З даўніх пачуццяў Савецкая Гавань і Ваніна, Татарскі праліў і Находка… Прасушваюць спіны падлодкі, Нібыта вясною праталіны. I чайкі кігікаюць зморана, Задумліва скачуць […]...
- А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем З-за лугавінаў пакінутых дзён… Як водулле нашых нясмела-няспешных Забавак ў любошчы, мілосцяў як скон. […]...
- Маёй старонцы У старонкі пяшчотай маёй- Белы тварык і гонар дзявочы. На галоўцы яе залатой- Канюшынавы сціплы вяночак. У хадзе яе – […]...
- Беларусь мая Аксамітны летні вечар ахінуў зямлю, Я вазёрную сінечу вуснамі лаўлю. Моўчкі слухаю ў росах песьню салаўя. Над маім лунае лёсам […]...
- Першае падарожжа Рэкі нясуць на сумежжа адлігу. Душы зняверваюць грошы, аж страх, Едзе Скарына Францішак у Рыгу з бацькам у першы гандлёвы […]...
- Вёска родная, чым страчаеш Вёска родная, чым страчаеш ты свайго жыхара маладога? Лісця золатам высцілаеш – бачу – ты для яго дарогу. Шчырасць сонечнага […]...
- БЕЛАЯ ВЕЖА Калі туман хавае да зары Сцяжынку, што вядзе ў лес і цягнецца халодным па кары, Старыя кажуць: “Продак уваскрэс!” Сярод […]...
- Ружачка РУЖАЧКА (Пераклад латгальскай народнай песні) Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе, Ой вырасла ружачка Чырвона ў садзе. Пад той ружай, […]...
- Кіруе злосць на свеце белым Кіруе злосць на свеце белым. Кіруе намі, як сляпымі… І ў сэрцы шчыра набалелым Ідуць дажджы слязьмі гаркімі. А нам […]...
- Памяці Максіма Багдановіча Яшчэ пяскі магілы свежай Пад сонцам Крыма не цвілі… Спытай у чайкі беласнежнай, Хто там пахованы й калі?.. Чыя забытая […]...
- Зюзя У зімы ёсць прыяцель, І завуць яго Зюзя. Па народным павер’і, Ён у лесе блукае. Дзесьці ў нетрах глухіх Зюзя […]...
- Хачу не думаць пра цябе Хачу не думаць пра цябе, Не ўспамінаць цябе ніколі… Ды Бог палёгкі не дае – Сціскае сэрца тым жа болем… […]...
- Рыгоркава гора Плача жаласна Рыгорка – Не пускаюць зноў на горку. Да акна прыліп Рыгорка: – Вунь Максім паехаў з горкі… Вунь […]...
- Зязюлька ЗЯЗЮЛЬКА Улетку песню на дзве ноткі, Разносіць рэха па бары. Аб тым, што стала ноч кароткай, Што нехта луг касой […]...
- На смерць павука НА СМЕРЦЬ ПАВУКА Твой труп, што прысохнуў да рамы аконнай, ужо не сустрэнецца болей з душой. Якую ж чыніў ты […]...
- Зямля пад сонцам ажыла Зямля пад сонцам ажыла, і кволы парастак нясмела туды прабіўся, дзе была вясна ў агні ружова-белым… Быў свежы вецер… Пах […]...
- Анархічныя алегорыі Агонія агністай акварэлі Адчайна апраменьвала аблокі. Асуджаны аслепнуць ад апёку, Анёл атрутай абліваў арэлі. Аблада адчуванняў ачмурэлых Ахутвала аскетаў адзінокіх. […]...
- Сімулякры Узнімісь вышэй, гнутка позірк свой Расчыні і ўбірай у сябе сны, Саладзі глыбей, каб разбіць стандарт, Беспрасветныя колеры, дні. У […]...
- Гонка імкнецца да новага года Гонка імкнецца да новага года Сцежка між памяці спаленых сноў. Што адбылося – дабро ці нягода – Паразрасталася часу быллём. […]...
- Малой сястрычцы Пакуль, сястрычка, падрасцеш І шлях пратопчаш свой жыццёвы, – На памяць вывуч гэты верш, Які складаю шчырым словам Не зразумееш […]...