Верш Над прорвай
Як нам змагацца, Чалавек,
За нас з табой змагацца?
Ідзём у ХХІ век
Над прорваю па кладцы,
А ззаду – чорная пачвара:
Грахі плывуць маўклівай хмарай.
За прорвай – белы, чысты снег,
За прорвай жыць паскудна – грэх!
Дайсці б туды і не сарвацца,
Перамагчы пракляты страх.
I шэпча хтось: “Давай вяртацца!” –
Дрыжыць, спацелы, на плячах…
Яго я скіну, бо – не жыць,
Перанясу яго я –
Саскочыць ён і пабяжыць,
Прыкінецца героем,
Раскажа ўсім, як ён праз прорву
Ісці наперад угаворваў…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Давай пратопiм хату Давай пратопiм хату I напячэм блiнкоў Давай ўзгадаем тату Паклiчам сваякоў Давай на лаву сядзем Якую дзед зрабiў Давай альбом […]...
- Гэй, наперад! Гэй, наперад, покі сэрца Б’ецца, рвецца на прастор, Годзе млеці ў паняверцы; Гэй, да сонца! гэй, да зор! Хай бацькі […]...
- БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...
- Дык ці гэта жыцьцё? Дык ці гэта жыцьцё? Страх зрабіў выбар твой, Ты глядзіш праз плячо – Сочыць хтось за табой? Сотні твараў у […]...
- Мая мова Нехта скажа: – Забыла? Зраклася Роднай мовы? На зьдзек аддала! Не! Яна ж з маім сэрцам зраслася, Ў ім чароўнаю […]...
- Кажу ўсім – не веру я ў Бога Кажу ўсім – не веру я ў Бога, Але калі здараюцца няшчасці, Укленчыўшы, ілбом б’ю ў падлогу, Ратуй, крычу, не […]...
- БАЛАДА ГЕДЗІМІНА (1275-1341) Нібыта смерць, халодная зіма І ў Вільню аніхочацца вяртацца, Бо ўсё замецена, і ўжо віна няма, І ў замку […]...
- Што чалавеку горш за ўсё? Што чалавеку горш за ўсё? Хтось кажа – смерць, а хтось – хваробы, Адным – жабрацтва шкумаццё, Другім – не […]...
- Бацькаўшчыне Радзімы вецер! Ён з усіх вятроў Мне як натхненне, Як шчаслівы подых. Ёсць доўгі шлях, Дзе мы, Як параходы, Вяртаемся […]...
- Бацька Рэлігія кажа: “Ты – грэшны!” Я згодзен: мы – грэшныя ўсе! I вельмі, скажу я вам, смешна, Калі хтось, як […]...
- Давай падлічым Давай падлічым pro et contra, сьвятло і цень. скрозь гук фінальнага акорда сцячэм сьлязой па джалу корда у ноч, у […]...
- Ад Чарнобыля ў небе плыве аблачынка Ад Чарнобыля ў небе плыве аблачынка. А па лузе ідуць хлапчанё і дзяўчынка. Вецер шастае колкі. Ліпкі дожджык імжыць… І […]...
- Як мая мама заўсёды казала “Уставай, гультай! Знайшлася справа для жвавых, юных ягадзіц! За межамі тваёй канапы свет поўны цудаў, таямніц! Ня мукай як карова […]...
- Яму Сполахам у вачах страх за маю душу. Госпадзі, як стрываць?! Што Табе адкажу? Споведзь-нібы ў вагонь! Побач-ягоны страх. Сэрца, сэрца […]...
- Як цудоўна жыць! Як хвалюецца сэрца вясною! З капяжамі надзея звініць. Што такое, скажыце, са мною?! Як цудоўна і радасна жыць! Сонца ў […]...
- Хвароба Праз цябе я дыхаю сотні хвілінаў, Праз цябе ў каханне паверыў я зноў. Сэрца б’ецца і б’ецца бесперапынна, Адчуваючы цёплую […]...
- Пустазелле Вясной, як толькі снег сышоў, Руплівы гаспадар араць пайшоў. Старанна сеяў, сіл не шкадаваў, Зямліцу шчодра потам паліваў. Зямля аддзячыла […]...
- Я не супраць Я не супраць трапіць у ад, Не супраць у дрыгву зайсці, Няхай будзе здзеквацца кат, Я праз боль змагу перайсці. […]...
- Зіма зышла Зіма зышла… Вясна!.. І яблык першы ў тваёй руцэ спакусліва дрыжыць. І для цябе адной — маленне вершаў, Бо толькі […]...
- Нашчадкі арыяў Нашчадкі арыяў Мы злеплены з белага цеста і маем арыйскую кроў, на згубленых сцежках Авесты сабе мы шукаем сяброў. Вяртаем […]...
- Давай збяжым ад усіх людзей Давай збяжым ад усіх людзей Не пакідаючы слядоў Не будзем заўважаць падзей І не лічыць чужых гадоў Давай збяжым ад […]...
- Апошні лісток На галінцы вісіць Пажаўцелы лісток, Сірацінка дрыжыць І ад вільгацці змок. Ён не хоча ляцець у апошні палёт. “Ах, каб […]...
- Юнацкія ілюзіі Мы ўсе ў юнацтве хочым шчасця, Імкнемся жыць сумленна, чыста. За свае погляды змагацца, Заўсёды быць з душой адкрытай. Але […]...
- Ведай свой шлях Мае свой погляд чалавек любы, На дождж за акном, на хвалі вады, На сябра ўчынак, на мамчыну пяшчоту, На сонца […]...
- Жахлівая восень, не меней зіма Жахлівая восень, не меней зіма, Толькі пакуты, толькі бяда, Успаміны хвалююць і сэрца дрыжыць, Але спадзяюся, што буду я жыць. […]...
- Ў пошуках шчасця Блукаюць людзі ўсё па свеце, Спрабуюць лёс свой адшукаць, І не губляюць мары гэтай, Што шчасце здолеюць спаткаць. Але не […]...
- І КАБ НЕ ХВАРЭЛА МАМА! (Пажаданне маленькай дзяучынкі пад самае Ражство) Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з ім таксама, Што яшчэ нам усім […]...
- Вольныя! Давай схаваемся ўдваіх пад шэры куст Ды файна, каб ніхто не заўважыў! Каб не чутно было і чарвяку, Пра што […]...
- Каб-новы час Давай не сёння будзем спадзявацца. Давай хоць сёння зробім гэты лёс. У нас было даволі часу браце, каб давясьці да […]...
- Арэлі Мы паселі на арэлі, Паляцелі праз нябёсы, Сонцу ў вочы паглядзелі, Раскудлачыў вецер косы. Птушкі побач – ім цікава, Але […]...
- Д’ябал слухае цішыню І галосяць знічкі, па жывых галосяць, гэта люд крывіцкі чорны ветах косіць. Анатоль Сыс Д’ябал слухае цішыню Душ крывіцкіх збалелых. […]...
- Мне з табою лёгка Мне з табою лёгка, Мне з табою проста Ў дні суровых зімаў І празрыстых вёснаў. Я з табой хацела б […]...
- Светцы Нічога, дачушка, нічога, трымайся! Мы пойдзем з табою да летняй ракі. Ты бегай па лузе, спявай і здзіўляйся, Глядзі, як […]...
- Тэатр лялек Ад сябе адракаюся, Падаю ў бездань. Вашым гукам і рухам He патраплю я ў лад! А ў той бездані – […]...
- Дзень Перамогі. Пераклад Перамога, як была далёка ты, Як развеяная з попелам Хатынь. З гэтым болем крочыў кожны па зямлі, Гэты дзень мы […]...
- Ламае час былыя звычкі Ламае час былыя звычкі, Да наслаенняў я прывык: Асліны голас электрычкі, I старажытны маладзік, I аўтаматыкі шарады, I хітрай хіміі […]...
- Бег жыцця Нястрымана бягуць гады, Наша жыццё імкліва ўцякае. Яго нам ўсім патрэбна так пражыць, Каб потым нам шкада яго не стала. […]...
- А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем З-за лугавінаў пакінутых дзён… Як водулле нашых нясмела-няспешных Забавак ў любошчы, мілосцяў як скон. […]...
- Ды й, не слава расейскіх паэтаў Ды й, не слава расейскіх паэтаў За сабой зманіла, зьвяла, А зтрымцеўсь я душой, зьбіўся сэрцам, Ва ўсім, што маці […]...
- У планеты на плячах Аднойчы дождж пайшоў знянацку, і сонца яркае заліў, у дзіцяці адабралі цацку, якую дужа так любіў. І слезкі гаркія ліюцца […]...