Верш АПУСТОШАНЫ
АПУСТОШАНЫ
Пустата, як міг суіснавання –
Месца адпачынку хмурным днём,
Схоў ад разумовых вандраванняў,
Крок у нікуды, вандруючы з агнём.
Побач у каміне весяляцца іскры,
Мне б ляцець у бездань ад сябе далей.
Не раяцца думак палахлівых віхры,
Разыйшліся складкі мірна на чале.
Вылецеў у комін сполах з матылькамі,
Проблеск лішняй думкі следам, наўздагон,
Агарнае сон пяшчотнымі рукамі,
Ціха гасне апустошаны агонь.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Спадары! Не чапайце паэтаў Спадары! Не чапайце паэтаў! Не вяртайце ў рэальнасць знянацку! Рыфмаплёцтва – не сродак, не мэта, А як дзіцятку – любая […]...
- Дзяўчына з вачыма туману Акутае, пранікне Сазнаньне пакарае. Пракраўшыся глыбей Вантробы выдзірае І тлумам голаў запаўняе Дзяўчына з туману. Дум блытаніна. Раяцца думкі ў […]...
- На лініі падзелу Як добра, што мінулае – мінула, Што камунізм не быў дабудаваны, Што зніклі неўміручыя тыраны І ідалаў былых са свету […]...
- Вар’ят і вайна Паводле нямецкай народнай народнай казкі З травінкай любой размаўляў ён без слоў, Блукаючы ў джунглях аеру. Віталі вар’ята кіўкамі галоў Гарлачыкі ў белых самбрэра. А […]...
- У ЖАНОЧЫ ДЗЕНЬ Чаму расцвітаюць коцікі І пасылае прамень У вочы жаночыя чорцікаў? Таму, што прыйшоў іх дзень. Мужчыны хоць раз у клопатах […]...
- Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета – няўжо прырода гэткая скупая? To луг травою буйнай не адзеты, то пчолам мёду […]...
- Казка Белы покрыў каляднымі зоркамі Агарнае пяшчотна зямлю, Завірух шапатлівай гаворкаю Я прызнанні табе аддаю. І цябе, і сябе заварожваю, Апранаючы […]...
- Спяць у снарадах Спяць у снарадах, Спавітыя белаю, як сама смерць, Сталлю, Пакручастыя віхры, Аглушальныя грамы, Пажары, вулканы і землетрасенні… Спяць чалавечыя крыкі, […]...
- Дзесьці крэмзае скрыпка Дзесьці крэмзае скрыпка Будучыні палатно… Крывацечным і ліпкім Плёскае ў куфель віно… Ўсплёскі ўспамінаў ранніх – Парваная кімсьці струна… Не […]...
- Перад Сёмухай Гаю, гаю, гаю, Схаджу да дубровы, Насяку там маю Ахапак здаровы. Будзе тут бярозка, Будзе тут рабінка, Будзе клёну горстка, […]...
- Ліяны слёз над безданню адчаю Вадзіму Ліяны слёз над безданню адчаю Малюе дождж струменямі на шкле. На попелішчы часу дзень сатлеў, Пакінуўшы сляды за небакраем. […]...
- Беларускія хлопчыкі Вашы босыя ножкі топчуць жвір і травіцу, на віхры, як на рожкі, жоўты промень садзіцца. Найсціплейшыя вочы ў хлапчукоў з […]...
- Лянота Я дурнею ад сваей ляноты, вар’яцею ад тае тугі, што шчымлівай, жаласлівай нотай мне куе ўпотай ланцугі. Пачуваю лішняй недарэкай […]...
- ААЗІС Узнёслыя капліцы вітражы пускаюць нежывыя светацені. Навокал – аб’імшэлыя крыжы і дрэвы ў пазалочаным адзенні. Затоена ў паветры цішыня чакае […]...
- Яму Сполахам у вачах страх за маю душу. Госпадзі, як стрываць?! Што Табе адкажу? Споведзь-нібы ў вагонь! Побач-ягоны страх. Сэрца, сэрца […]...
- Зорка Палын Шэрыя кроплі з шэрых аблокаў, Як попел анёлаў прыцерушыў зямлю, Вораг народу – дурасць чалавека Знішчае багацце ў вольным краю. […]...
- Адшумела, адгуляла, адпалала Адшумела, адгуляла, адпалала Ты, душа, зняволеная сном. Кропелькай слязы уноч растала, Адцвіла язьмінам за вакном. Маладосцю сінявокай звонкай Адзвінела, адлунала, […]...
- Раманс Глыбее ноч. Мне сумна, я знываю: Ні цёплых слоў, ні ласкі… Цішыня… Не спіцца мне, мінутамі чакаю, Калі замігаціць жаданы […]...
- Напоўнены нашы думкі * * * Напоўнены нашы думкі Напоямі рознымі: Яе – гаркава-зайздросным Настоем восеньскім. Мае – саладжава-самотным З прысмакам верасу. І […]...
- АДНАКЛАСНiКАМ Птушка моцная, мабыць, крыламi, Звер – iнстынктам за дваiх… Моцны я – сябрамi мiлымi i малiтвамi за iх. Разляцелiся па […]...
- Сядзім у прыцемку, чакаем да відна Сядзім у прыцемку, чакаем да відна І пазіраем, як варона ў комін… Ці ж праўда тое, што мы нацыя адна, […]...
- Ненадзейныя палавіны Ненадзейныя палавіны Змрок згушчаецца, усё сціхае, Ды жанчына не спіць-чакае. Думкі сцяліся, скамянела, Быццам з нерваў аголеных, цела. І здаецца, […]...
- У вырай Зашумела нудна восень Шумам лісцяў, шумам сосен, Даўшы волю хмурам; Ажно з гоняў Беларусі У вырай вылецелі гусі, Паплылі ўдаль […]...
- АБДЫМКI МАЙСКАГА ВЕЧАРА Цеплы майскi вечар неба абдымае, За ракою вецер на цымбалах грае. I прыцiхлi ў гнёздах птушкi на яечках, Пацягнула з […]...
- Апошняя кропля Я не здзіўлю Вас гэтым вершам. Звычайны рытм, звычайны сэнс. Складаў яго з звычайнай мэты, – Каб не згубіць з […]...
- Натчына сонца Натчына сонца У ранку ў акенца Сонца зірнула, Лягло на люстэрцы І ціха заснула. Прачнулася Ната, Шчабеча, смяеца: -Ой мама, […]...
- Ціхутка вецер хвалі гоніць Ціхутка вецер хвалі гоніць. Плывуць няспешна, думкі тояць. Няма нікога, адзін лебядзь. Ім яго думкі добра ведаць. Яны з ім […]...
- Яну Баршчэўскаму, аўтару легендарнага “Шляхціча Завальні Ну а вакол шалее завіруха, Зямлю і неба зблытаўшы ў віхры. Аголеныя дрэвы стогнуць глуха. Галосяць разам з ветрам у […]...
- Заўсёды наперад Ты слухай, паслухай, Таварыш і брат: Заўсёды наперад! Ніколі назад! Глядзі – во імчыцца Жыццю напралом – Па полі, па […]...
- Усё было мне міла тут Усё было мне міла тут: Над Нёманам зялёны кут, Палі шырокія, узгоркі, I смоль сасны, і ў небе зоркі, I […]...
- Можа ліха пойдзе борам Можа ліха пойдзе борам, Можа лёс нас прыгалубіць. Лепш з дабром, абы не з горам Новы год нам зноў пратрубіць […]...
- ВЯСНОВЫ РАЙ Над лугамі гудуць медагоны, І жаўрук так натхнёна пяе! Сонца промні злаўлю я ў далоні, Перасыплю ў далоні твае. Я […]...
- Начныя думы Ноч – вядзьмарка кошкі завываннем Сон прагоніць блізка да світання Сполах, смутак, жах, перасцярога… Вір пачуццяу розных; і знямога… Сціснуся […]...
- Яшчэ бацькоўскі зруб жыве Яшчэ бацькоўскі зруб жыве, I шашаль точыць столь і сцены… Яшчэ карова у хляве Жвакуе сон начны нязменна… Яшчэ хусцінка […]...
- Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...
- Меч Меч. Лацінай надпіс,,пі кроў,,*… і ты піў гэту кроў – Да таго кавалём быў скаваны… Мірна ў похвах драмаў, ды […]...
- Жураулі на зімоуку ляцяць Жураулі на зімоуку ляцяць. З заміраннем сэрца гляджу я у неба, Дзе клінам ляцяць жураулі, Есць у свеце такая прымета, […]...
- Аlex Fox Alex Fox – “To Paco De Lucia”. Зноў у сэрцы б’ецца настальгія – Па жыцці нястрыманым, гарачым, Па гітары, што […]...
- Шкадуюць нас жанчыны люба Шкадуюць нас жанчыны люба, але не разумеем іх, высушваючы півам губы ў складаных рэчах і прастых. Рашыў — адрэзаў. І […]...
- НА ЗВАРОТНЫМ ШЛЯХУ На зваротным шляху дарогу Па пустэльнаму краю вядзе. Следам цiха пляцецца знямога У чаканнi ўтапiцца ў вадзе. Недзе побач, я […]...