Верш БЕЛАРУСКІ НАЦЫЯНАЛІСТ

Ещё вершы:

1. Беларускі Шлях Расены, Ліцьвіны, цяпер – Беларусы. Гэта мы – старажытны славянскі народ- Да сонца нясём залатыя абрусы Святла нашых душ, Каб […]...
2. Край беларускі Беларусь! Край лясоў, край балотні, Дзе цвітуць верасы, дзе расце асака, Дзе квітнеюць лугі, нівы шэпчуць лагодна, Дзе нястомлена родзіць […]...
3. Беларускі тэатр у Латвіі Чытаем мы, дыханне затаіўшы, З мінулага кранальныя лісты. Старэнькія пажоўклыя афішы Яскрава сведчаць нам аб часе тым. Належнае аддаць нам […]...
4. Беларускі крыж Беларускі крыж Моўчкі сонца палымнее На маўклівы крыж дарог… Леанід Дранько-Майсюк Беларусь ляжыць на крыжы дарог, на плячах штовек войнаў […]...
5. БАЛАДА ЛЕСІ БЕЛАРУСКІ (1920-1948) Ты ўсё стрывала, і ты ўсё змагла, Прайшла жыццё і ўпэўненна, і прама. Апекавала Ефрасіння Храмы, Ты ж душы, […]...
6. Беларускі заклён То не бомбы выюць зацяжна То не у пушчы белай б’юць звера То паўстала на ногі хеўра: Гэрла, жэрла і […]...
7. Беларускі прадцеча Да 130-годдзя з Дня Народзінаў Янкі Купалы …і ахрышчаным тваёй рукой – прадцечы – ў хвалях роднай мовы пакаленням вера […]...
8. БЕЛАРУСКІ НАРОД Хто ты, беларускі наш народ? Перад вачыма выгляд шматпакутны стаіць дрыгвы няскоранай сярод, бязмерна заклапочаны і смутны. Адкуль ты? З […]...
9. Беларускі Край Песня жаваранкаў І буслоў клякатанне Васількі на лугу, Туманы на світанні. Свежы подых лясоў Жыта шэлест духмяны І зуброў вечных […]...
10. Беларускі дом З беларускай старонкi, З розных родных мясцiн Мы не горкаю гронкай Разам тут у жыццi. Тут пад сонцам i поўняй […]...
11. Беларускі санет Адзін мой сябра – у Амерыцы хвалёнай, другі – у Польшчы. Там у кожнага – свой рай. А я, цюхцяй, […]...
12. БАЛАДА МІХАСЯ ЗАРЭЦКАГА (20.11.1901-29.10.1937) …А ты быў рамантык, вясёлы, прыгожы І верыў, што здзейсняцца мары твае У гэтай краіне, якая ўсё ж зможа […]...
13. Запаветны мой край беларускі Запаветны мой край Беларускі, Добры дзень, я ізноу-ку з табой, Як да цёплай бацькоўскай калыскі Прытулюся да пожні шчакой. -Я […]...
14. Я захварэю на цябе крыху Я захварэю на цябе крыху Ты нават гэта не заўважыш інакш зусім я не магу, Бо маё сэрца мне так […]...
15. У з’яднанай сям’і Стынуць у полі слупы, Дрэмле аціхлая просінь. Нехта – у лес па грыбы, Я ж у яго – па восень. […]...
16. Вупырыца Яе не ўратавалі Памерла нехрышчонай У лесе пахавалі Пад елкаю зялёнай… Ды месяц як узыйдзе Дзяўчыначка прачнецца, У дом бацькоўскі […]...
17. Ты нездольна адказаць мне Тры сотні дзён зусім цябе не бачыў Тры сотні дзён… Вось толькі ці шкада? Я зразумеў: душу не перайначыш, Калі […]...
18. Кантакт і іншыя сацыяльныя сеткі Марнуем час за куфлем піва, Каханне шукаем у інтэрнеце – У сучаснасці гэта не дзіва: Хутка змяніліся людзі на свеце. […]...
19. БАЛАДА АДАМА ПУСЛОЎСКАГА (1842(?)-26.06.1863) На белых травах кроў і кветкі на крыві, І ты па іх, палонны, на растрэл ідзеш, І спадзявання ўжо […]...
20. Адплывае на захад гарматны гром Адплывае на захад гарматны гром, Чорны снег і забітых белыя твары, I пражэктар далёкі светлым багром Б’е маўкліва ў чырвоную […]...
21. А я ня ведала цябе А я ня ведала цябе… Пяшчоту слоў, блакіт пралесак, Ды водар траў у вясновым сне, Што мякка вабіць на ўзлесак. […]...
22. Мая думка Як вецер, як птушка, дзе сонца, дзе зоры, Так рвецца, нясецца ўдаль думка мая; Абымецца з небам, пакоціцца ў мора, […]...
23. Мятро Нясецца цягнік. Грукоча на стыках. Чакае нас што там рай альбо пекла. Хістаемся хмурна патупячы вочы. дашчэнту панурыя. і дзень […]...
24. Дняпроўскі боль Як мантры адно: “Жыве вечна! Жыве!” Шаптацьмем – з тым шэптам і згінем… Па хвалях дняпроўскіх боль братні плыве, Боль […]...
25. Ад сьпякоты мягнуць вусны Ад сьпякоты мягнуць вусны Лета трэцяе ўзапар, Ужо пяты тэрмін дужыць Ля ўлады Гаспадар. Ён набыў Статут жалезны Да нязгодных […]...
26. Кпіна З пяску і сноў, зляплю пустое сэрца, Што будзе біцца ў сотню кілагерцаў… Т. Сівец ( зб. ,,Таму, хто знойдзе…) […]...
27. Крызіс маленькага чалавека Свабоды, дайце свабоды, Каб я адчуў сябе мастаком! Дайце любові, каб я ніколі не ведаў прозы… Рэжце мяне, каб не […]...
28. Паэты, любыя, вы ўсё маглі Паэты, любыя, вы ўсё маглі! Агнём ласкавым налівалі склянкі. Якія прыгажуні ў вас былі! I вечары, яснейшыя за ранкі! Але […]...
29. Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...
30. Хвароба Праз цябе я дыхаю сотні хвілінаў, Праз цябе ў каханне паверыў я зноў. Сэрца б’ецца і б’ецца бесперапынна, Адчуваючы цёплую […]...
31. Без Нас Стагоддзямі наш край трымалі ў палоне, Сціскалі ў кулаках, вялі за звонкім горанам, Грымотай пранасілася галеча ў кожным доме, А […]...
32. ЦЯБЕ НЯМА Цябе няма… і ўжо не будзе… Ты назаўсёды адышла… Мне цісне цяжкі груз на грудзі. Нядаўна ж ты яшчэ была. […]...
33. Меч Меч. Лацінай надпіс,,пі кроў,,*… і ты піў гэту кроў – Да таго кавалём быў скаваны… Мірна ў похвах драмаў, ды […]...
34. Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай забыцца ў тваіх вачах! Хай да смерці мяне палоняць Думы светлыя па начах. Нават […]...
35. Патапаўцы Патапаўцы. Няма, няма тых каляінаў Якімі бацькі нас нясьлі, Дзе ад радзін і да радзінаў, Сьпевы вітальные гулі. Бывай утульны […]...
36. Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
37. Пачвары Над кабінетамі летаюць хмары, заселі бязлікага гвалту пачвары, не бачуць людзей, не чуюць людзей, бо грошаў усеўладных салодзяць іх чары. […]...
38. Пярунаў дуб Пярунаў дуб каля вады Сыходзяць у нябыт гады А ён стаіць магутны, моцны Шуміць, красуе дуб пад сонцам Ці колькі […]...
39. Смуткую… Спачуваю Туга. Адчай. Знямога. Скруха. Паблізу – слёзы. Ледзь крані. Не маю сіл навіны слухаць. У смутку… нават камяні. Страшэнны выбух. […]...
40. Кнігі і запаветы Дзесяткі тысяч рук гартаюць “Каласы…”, І, як з глыбі стагоддзяў, чутны галасы: “Урад для народа, а не наадварот – гэткае […]...