Верш Не чаруй
Не чаруй мяне ты зорам,
Не чаруй красой;
Не чаруй сваiм ты горам,
Не чаруй слязой.
Не чаруй ядвабнай коскай,
Ні вусноў агнём…
Не чаруй усмешкай боскай,
Ні святым жыццём.
Не чаруй дзявочым станам,
Не чаруй грудзьмi…
Каб не быў я пакараны
Богам i людзьмi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Не чаруй, не мані Не чаруй, не мані. Зачаруюся сам. Свае сэрца ў агні Табе, мілай, аддам. Каб нахлынуў хутчэй, Не знікаючы зноў, Свет […]...
- Снягі абложныя прадвесне Снягі абложныя прадвесне Пратне травіначкі лязом, I свет наш прадаўжальна змесціць Паміж усмешкай і слязой, I зноў панітавана будзе Вясёлка […]...
- Агнём напоўніш мяне Агнём напоўніш мяне – Агнём неспатольнага сонца. Зруйнуеш на белай сцяне Прысак самоты бясконцы. Агнём разварушыш спакой – Агнём забыцця […]...
- Гербарый Калейдаскопамі гісторыі, шляхоў гербамі, Нібыта дух блакітнавокі, страчана-арыйскі, Палілог стагоддзяў, быццам невярбальны, Аб сканчэнні свету цёмнай марай. Ён безлітасна стары. […]...
- Ён быў на вайне На вайне даўно ён, на вайне. Там, дзе голад шчырыцца, там, дзе смерць з жыццём у гульне… На вайне ён, […]...
- Апошні свечкі жоўты дым Нібыта асвятлёны святым ценем, Ідзеш наўпрост збуцвелага лісця… Шарэнгай ўздоўж імачча зверы, Недапражытага жыцця.. Нібыта праклянуты Праметэем, Задзьмуў іскру ягону […]...
- Мой свет Мой свет, што берагу з маленства, У сэрцы і душы маёй. Нідзе не знойдзеш падабенства Маёй старонцы дарагой. Мая Радзіма, […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА КАРАТКЕВІЧА (26.11.1930-25.07.1984) Ён паехаў на Прыпяць памерці. Там у чоўне, як ліст у канверце, Што напісаны Богам для Бога, Ён па […]...
- Калі чалавека тварыў Калі чалавека тварыў, Зусім, пэўна, Бог не хітрыў, А проста па мудрасьці боскай Рашыў, што ўсё ж гэтак проста, І […]...
- Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
- Раскіданы зоры …раскіданы зоры маленькімі вачыма па вялікай хаце дзе Сусвету Маці дзетак-немаўлятак цешыць-забаўляе крыламі вятрыскаў у сінечы слізкай па якой спадаюць […]...
- Балада жыцця Вы бачылі, Як падала сасна Да долу ранняю вясной. І свежы зрэз заззяў, як сонца, Ды затуманіўся слязой – То […]...
- Не трэба мне казаць “бывай Не трэба мне казаць “бывай”, Бо сэрца больш не вытрывае болю. Ты лепш з жыццём мяне вітай, Жыццём, якое будзе […]...
- ЗАГАДКА НА ЗМЯРКАННІ Ты велічная будзеш у маўчанні, Прыгожая ад трапяткога слова, Чароўнаю загадкай на змярканні, Калі прымусіш пакахаць нанова Мужчыну, што пагрэбаваў […]...
- Пажаданьні для дачкі Браславы Чаруй. Даруй. Кахай. Сэрца пяе няхай. Водар сунічны, Пах навальніцы, Смакі жыцьцю надавай. Сярдуй. Крыўдуй. Палай. Радасьць і боль прымай. […]...
- Мамка Сын радзіўся у танюткай Гожай пані, станам гнуткай. Ды марнее хлопчык – Божа! Бо сынка карміць не можа. – Хай […]...
- … так душа пакідае цела Адыходзячы ў зорны шлях, Азірнецца яна нясмела І падумае спакваля: Гэтым целам любіць хацела, І балела мне гэтым целам, З […]...
- Жыццё – нібы цягнік Жыццё – нібы цягнік… Гады мае – вагоны… Ўсё болей іх, цягнік усё расце. Ды сэрца – паравозік неўгамонны, Разгон […]...
- Забываюцца сны Забываюцца сны, Ападаюць іх шаты, Абрываюцца дні Былых мрояў крылатых. Але сонейка ўсходзіць, Цепліць золак агмень, Боскай міласьцю, згодай, Нараджаецца […]...
- Птушаня без крыла У святочны дзень З Табою сустрэўся Так, што душэўны цень Зноў агнём загарэўся… Сэрцы кроў па-іншаму качалі, Подыхі палкімі сталі, […]...
- Галоўнае – з сабой не разысьціся Галоўнае – з сабой не разысьціся. Што б ні спрыяла: пернік ці прымус. Каб некалі, як лягу на абрус, Зьявіўся […]...
- Ляціць красуня варона Я вокам наглядальным ў той момант апрануся, – ўзмахну крылами, над старажытнай Белай Руссю Убачу подзвігі бацькоў, князёў, святых, – […]...
- Успамін пра родную хату Хата мая, хацінка – У абдымках яблынь і сліў. Сэрца майго часцінка. Свет, дзе ты іншым быў. З цёплай ласкавай […]...
- СВЯДОМАГРАФІЯ Мы існуем, нібыта карпы ў рыбнай краме, Пакуль не ўзнятыя смяротнымі сачкамі. А што да Бога – ён таксама пакараны […]...
- Там, за нябачнаю імглой Там, за нябачнаю імглой, Дзе зорак прадзіва, Яшчэ мы стрэнемся з табой, Так Богам дадзена. І будзем стоена лавіць Пяшчоту […]...
- Адзін тытул маю Адзін тытул маю, Пасаду адну: Кахаць – што кахаю, Сьпяваць – што пяю, Адну правілею, Адзін мне Статут: Жыцьцё, боскай […]...
- Дарога жыцця Дарога жыцця жаданая Далёка зямлёй прайшла, Яна яшчэ ў розуме Маркса Светлаю зданню была. Яе, паміраўшы, бачылі Ў праменнях зары-вясны […]...
- Людзі жывуць падманам Вакзал. Ён жыве. Асабістым жыццём. Кіпучым. Няспынным. Зменным. А людзі ў чарзе, не чуюць сябе… Любіць забываюць. Дарэмна. Вакзал. Ён […]...
- Як многа ўжо родных лягло На поўні тугое крыло. Плывуць яны хмарамі, дымам, Гаротным маім успамінам Па небу глыбокаму, Песняй далёкаю, Слязой па шчацэ, Свячой […]...
- Смак дзявочага цела А тваё цела пахне кветкай, Пунсовай кветкай усiх жаданняў. I нечым чыстым, вельмi рэдкiм, У полымi дзiцячых абдыманняў. Знямелi вусны […]...
- Як збавення чакаў світання Як збавення чакаў світання… Ноч абрыдла…Не стае сіл. Усю горыч і боль чакання Спазнаеш каля родных магіл. І бяссілле сваё […]...
- Лядачыя лодкі стаяць ля прычала Лядачыя лодкі стаяць ля прычала, І плюхаюць лёгка струмені вады. Прабач, што ў цішы маё слова гучала, Ніколі я больш […]...
- БАЛАДА ВАЛЕНЦІЯ ВАНЬКОВІЧА (12.05.1800-12.05.1842) Парыж, як лёд, халодны і чужы. Ты ўцёк сюды, каб тут памерці з суму, Каб на тваім, нібыта меч, […]...
- ***Зноў душы продкаў …Зноў душы продкаў ля хацінаў чэзлых, што зараслі дзядоўнікам густым. Ніхто іх не пакліча на вячэру ні грэшным голасам і […]...
- Вятры нізеюць за смугой Вятры нізеюць за смугой, снягі валодаюць самотай, сляза сцякае за слязой нібы пакрыўджана, употай. Няхай віруе злы мой лёс, мне […]...
- Размоле маленне Размоле маленне на млыне сумлення счарсцвелага сэрца каменне- І вечнасть патоне ў імгненні на крылах служення; І вера растопіць сумненні […]...
- Левы Бім Апошніх думак Вандэі Сабакі з Паўднёвай Карэі: Зрабіцца канём Кім Ір Сена І зьесці кавалачак сена. Апазыцыянер яна цяпер І […]...
- Жыву любоўю Жыву любоўю- Значыць, жыву Богам. А таму і ў радасць, і ў бяду Сонечнаю светлаю дарогай Па жыцці нялёгкім я […]...
- Люблю Люблю наш край, старонку гэту, Дзе я радзілася, расла, Дзе першы раз пазнала шчасце, Слязу нядолі праліла. Люблю народ наш […]...
- Тройца Блукаў мой продак, Мусіў прыпыніцца, Бо натаміўся за паўдзён высокі. У боскай Тройцы Род мой караніцца, Ратаяў род, Музыкаў, хлебапёкаў. […]...