Верш Чароўная песьня Нямігі

Аб’явы прыпынкаў ужо не ідуць з галавы,
У горадзе шумна і тлумна, няўтульна і пыльна.
Замкнутыя дзьверы сабору і Жоўтай Царквы,
На Ракаўскай вуліцы сьпіць некранутая Вільня.

Ты крочыш па горадзе, дзе ні хвіліны ня жыў,
Ён іншы, чужы, і ніколі табе не належаў.
З-за новай Нямігі прыцішана, бы з-за мяжы,
Азваўся апоўдні гадзіньнік на ратушнай вежы.

Разьбітыя мары, і часу няўмольнага такт
Удар за ударам табе адмярае. Дванаццаць.
Ты хочаш навечна застацца ў аціхлых дварах,
Пайсьці, заблукаць, і ніколі назад не вяртацца.

Чароўная песьня ліецца, нібы з-пад зямлі
Няміга сьпявае і плача, няўцешна і глуха,
А ў небе кружляюць анёлы, нібы матылі,
І горад стары засыпаюць таполевым пухам.

Ещё вершы:

Беларуская песьня Дзе мой край? Там, дзе вечную песьню пяе Белавежа, Там, дзе Нёман на захадзе помніць варожую кроў, Дзе на ўзвышшах […]...

Дванаццаць Сакральная лічба дванаццаць, Нам чорным адбіткам лягла. Жалобная лічба дванаццаць, Праз кожнага з нас ты прайшла. Дванаццаць сорваных кветак З […]...

Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны, Не вяртацца ў адвечны праклён. Ты хацеў вандраваць незнаёмым Між Саградай, Рамблай, Камп Ноў. […]...

З табою ў сне Кладуся спаць, каб мы змаглі з табой убачыцца ў сне І быць у месцы тым, дзе ты належыш мне, а […]...

БАЛАДА ЗМІТРАКА БЯДУЛІ (23.04.1886-3.11.1941) Вайна за спінаю і прад табою. Цягнік сівы ў зіме, як кол, стаіць. І ўсім жыццё жыццём, вайна вайною, […]...

У ГОРАДЗЕ, ДЗЕ У горадзе, дзе на дамах і засовы, і краты, І ўсё адно ў тых дамах – павукі і хімеры. У […]...

Не бойся рукі апячы аб хлеб Не бойся рукі апячы аб хлеб, Бойся горшага- Хлеб апячы аб рукі. Не па кніжцы Пазнай сакрэт Хлебаробскай бацькавай навукі. […]...

Край вясковы Роднай весцы Луцк-Мосарскі (Глыбоцкі раен, Віцебскай вобласці) Вясковы край… Не трэба на метро спяшацца, Машына пройдзе ў рэдкі час. І […]...

Калі памру Калі памру, хай пахаваны буду я Пад сцягам бел-чырвона-белым і пад гербам, Каб працягнулася ў сэрцы барацьба І каб застацца […]...

Чароўная ноч Чароўная ноч! Маўклівым сваім хараством Маніць тых, хто ня спіць І з надзеяй у змрок паглядае Што спыніцца бег гэтых […]...

Аб рэўнасці Як увосень знікае Маркотнае сонца за свет, То зямля сваё сонца Раўнуе да іншых планет. Сонца дзе прападае Так доўга? […]...

Чароўная фея дагону У бездань і чорныя дзіры Туды дзе карчма і тракціры. Як сцямнее. А з ранку ў пабе ці бару Рэінкарнуй […]...

Чароўная восень Чароўная восень. Кастрычнік, а сцюжы – ніякай. Далонейкі лісця прасвечвае сонца рэнген. Надвор’е такое… такое…, што… “Божанька, дзякуй!” – за […]...

Прыцісну далонь да высокага грыфу гітары Прыцісну далонь да высокага грыфу гітары, усмешкай на твары адбітак здзіўлення сатру. У кожнай сустрэчы ёсць памяці вечная старасць. …Дванаццаць […]...

Погляд твой Погляд твой нутро ўзрушае, Здолей то мне дараваць. Я цябе не прымушаю Да сяброўства ці кахаць. Я чужых ня прагну […]...

БАЛАДА МІКОЛЫ УЛАШЧЫКА (4.02.1906-14.11.1986) …Ужо з Масквы дамоў не вернешся ніколі, І твой апошні лістапад, нібыта бог, Па горадзе ідзе, нібы па лесе […]...

І верціцца Зямля Прайшоўшых дзён патрэбу не шукаю. І можна, мусіць, так сказаць: мінаюць дні, гады мінаюць, канца ім краю не відаць. Праходзіць […]...

Па горадзе надзеі Ізноў іду адзін па горадзе надзеі, Праходжу па дварах нявыкананых мар. Блукаю наўздагад, шукаю месца, дзе я Аднойчы запаліў вачэй […]...

Мая песьня Тонкімі нагамі жарабяці Пудзячы высокую траву, Уцякае маладосць па жыце, Пазабыўшы, што яшчэ жыву. Як ня клічу – а яна […]...

Лёс і песьня Я аглядаў чужыя гарады, Не нашы помнікі не нашай славы – I быў ад крыўды зрок сьлязой засланы, I біў […]...

Песьня Гляжу на зоркi гэтай ноччу, I мае думкi пра цябе… Я ўспамiнаю твае вочы, Iх прыгажосьць i белы сьвет. Ты […]...

Клён за туманамі ціха растане Клён за туманамі ціха растане, Ясны твой воблік далеччу стане – Што гэта творыцца толькі са мною?!. Бліжай становішся ты […]...

Ваўкалачая песьня Ваўкалачая песьня. Калі заблукаюсь па гэтаму сьвету І воўчае мяса на мне парасьце, Пачуеце Вы ваўкалачую песьню, Якую ні чулі […]...

Песьня на адыход Сцежкі ня мераны, хвалі не гладжаны, Вецер пра нешта пяе. Грозна-зласліва і цёмна-адладжана Хмарны разгул настае. Трумы задраены, вёслы ва […]...

Лесам песьня ішла Сосен зябкія плечы Цішыня спавіла. Мне насустрач здалечы Лесам песьня ішла. Вечаровай часінай Зазьвінела ў глушы Нерастрачанай сілай Чыстай юнай […]...

Пакіньце мне права Халодныя зоры гарачай рукой я кратаю – кропелькі сонца. Пакіньце мне права застацца сабой, і зоры сагрэць мне дазвольце. Узняўшы […]...

Песьня сталёвае восені Плакаць, сьмяяцца ды лезьці са стогнам на сьцены, Сэрца з грудзей вырываць пасінелай рукой, Доўга бязглузда глядзець на надзьмутыя вены, […]...

Песьня вольнага чалавека Дарэмна сьвістамі нагаек Застрашыць хочуць тыраны, Нагнаўшы чорных соцень шаек, Акулі рукі ў кайданы, – Душой я вольны чалавек, І […]...

Першы Я Чысты ліст, які трэба спісаць Пусты збан, які трэба напоўніць Мне ніколі вас не дагнаць Вам ніколі мяне не […]...

Узляцела гэтак міла Узляцела гэтак міла Рук пяшчотнае ласо. Зноў мяне ты затапіла Поймай русых валасоў. За дзвярыма ноч залегла. Млее цесная павець. […]...

Навагрудак Мне снішся Ты і Навагрудак. І я па горадзе сумую Ў зіму завейную і злую, Мне снішся Ты і Навагрудак. […]...

Русь мая Белая Ой, ты, Русь мая, Белая-Белая, Прыпадаю да ног тваіх смела я: Заблукаць хачу ў тваіх росах, Быць з табою, і […]...

Калі ласка, даруй Калі ласка, даруй, у цябе я прашу прабачэння. Можа, нечым пакрыўдзіў калісь – на мяне не крыўдуй: Не хацеў я […]...

…Если хочешь идти – иди Калі хочаш ісьці – ідзі. Пакідаючы – не даруй. Не далёкі шлях не знайсьці, а падманнага не шкадуй. Колькі будзе […]...

Над горадам Менскам “Весенняя прогулка” – Влад Ива пераклад на беларускую мову Марына Влада-Верасень Над горадам Мінскам лунала Вясна Ў садах, рассыпаючы кветак […]...

Кожны сам за сябе Кожны сам за сябе. Не чытай мае вершы, не трэба. У гадзіну цяжкую я мушу застацца адзін. У нябёсаў прашу […]...

Я казала Я казала ‘ люблю! ‘ Гэта значыць, прызнала Чалавека ў табе І ў сэрцы сваім. Тваіх пісем чакала, Вельмі доўга […]...

Верш пра неправедзеную гутарку Валокся дождж па горадзе сутулы, Чапляючы за глыбіны дамоў. Ці з гора быў ці з немачы пануры: Не падымаў, вачэй […]...

Дах Рушніком табе сцяжынка! – Аднойчы неяк даху я сказаў, На землю выпала сняжынка, Назад вяртацца ён не стаў. Паехаў з […]...

Жыццё падарыла нам дзіва Жыццё падарыла нам дзіва: Як ветрыку лёгкі павеў, Аднойчы пачуеш – “Радзіма”, Пасля зразумееш – навек. I будуць дарогі вяртацца […]...