Верш Дзе расплылась душа на часткі
Дзе расплылась душа на часткі,
Цвікамі сэрца да крыжа прыб’ю.
Твой погляд я злаўлю знянацку,
Адчай спытаю, бо люблю…
Стары душой ужо, не целам,
Уздыхну і буду паміраць…
З надзеяй шэрай, з недаверам
Мне да апошняга цябе чакаць…
Па мары шчасця прагалосяць,
Сярод нямых крыжоў,
Вятры, што людзям сэнс прарочаць,
Знясуць мяне да іншых ужо краёў…
Але і там спакою не знайду я –
Там, йшчэ цяжэй чым у жыцці…
Узгляні ў нябёсы, шпацыруе
Там зорка ў чорным небыцці…
Ещё вершы:
- Пыл на вятры Scorpіons Dust іn the wіnd Я заплюшчу вочы, Толькі на імгненьне – і яго няма.. Мроі ўсе мае, Паўстаюць перад […]...
- На магіле маці – А я, матулька, зноў адзін Прыехаў да цябе ў адведкі. Калі гаворыць з мамай сын, Нашто каб чулі гэта […]...
- Ты ўцякла ў мае сны Ты ўцякла ў мае сны, а імя – засталося, каб, адрынуты, сэрцам не згас без пары я. Сярод іншых пяшчотных […]...
- Душа ізноў шукае словы Душа ізноў шукае словы, Каб на ўспамін зарыфмаваць Непараўнальны пах ліпОвы – Зямлі і неба благадаць. Глынеш раз-пораз дзеля спробы […]...
- О, душа ты мая, шаляніца О, душа ты мая, шаляніца! Не душы так мяне, не гані! Дай хаця б на хвілінку спыніцца, Ачуняць ад пустой […]...
- ДУША 1.Не кранае павеў Тут пушыстых галінак, Бо няма тут ні дрэў, Ні зялёных раслінак. 2.Спакваля поўны змрок Тут пануе ўсяўладна. […]...
- Я ў лузе кветкі не сарваў ніводнай Я ў лузе кветкі не сарваў ніводнай, Ніводнай зоркі з неба не схапіў, І, па жаданню прымаўкі народнай, Ні разу […]...
- Мары ды санітары Выпалю я самакрутку І скуранку апрану, Запалю бярвенне, чурку, Ды паеду на вайну. Санітары клікаць у дурку (Каб галоўна не […]...
- Ранак маіх перажываньняў Самотны ранак, недавер, І крышку шчырага каханьня мяне не абміне. Прыціснуць любыя далоні Да вуснау ветразяў нямых, І сэрца гулкасць […]...
- Квецень Цвітуць сады шырока, вольна, Плывуць, як ветразі надзей… Хто з гэтакаю сілай здольны Ускалыхнуць жыццё людзей? Бунтуе квецень маладая, Якую […]...
- Душа паэта Душа паэта Не ў ладах я сама з сабою. Супакоіцца чым – не знаю. Не знаходзіць душа спакою, Я на […]...
- Днем і ноччу хварэе душа Днем і ноччу хварэе душа: І вачыма блакітнымі маці, Спелым яблыкам з тога каша, Што на лаўцы стаіць у роднай […]...
- ГУРБЫ СПАКОЮ ГУРБЫ СПАКОЮ Я іду белым полем Па бяскрайняму снегу Без краёў наваколле Згубіў мэту для бегу. Выглядаю удалеч, Каб пабачыць […]...
- Бажавоўк Можна забіць, і спапяліць, і прах пусціць на вецер, а потым людзям абвясціць, што ён не варты смецця. Але нябесныя […]...
- Цераз крыўду і боль Цераз крыўду і боль, і нянавісць людскую, Сцяўшы зубы, не ведаючы іншых слоў, Я сябе, як вар’ят, паступова катую У […]...
- Сэнс творчасці Сэнс творчасці… Чаканне, што адзначаць? Хмель поспеху ды славы карагоды? Ці стан, калі спявае хтось ці плача, Спаўна спазнаўшы боль […]...
- Горад-220 Лишь тот, кто мыслит, тот народ, Всё остальное – населенье. Я. Яўтушэнка Замшэла-шэрыя дамы Глядзяць вачніцамі пустымі… Сярод бяскрылых і […]...
- Самота воўка Ваўчкі ў маёй душы нібыты вочы воўка палохаюць людзей, і я, самотны зноўку, брыду да іншых пасяленняў, а можа, іншых […]...
- Парасон Навошта людзям парасон? Вада нябёсаў ці не чыста? Чаго дасягнем мы мыццём? А катаваць ці ўрачыста? Не прымушаюць прарастаць Не […]...
- Першы Я Чысты ліст, які трэба спісаць Пусты збан, які трэба напоўніць Мне ніколі вас не дагнаць Вам ніколі мяне не […]...
- Так! Мы з табою век знаемы! Так! Мы з табою век знаемы! Мая душа з тваёй душой Луналі, часам несвядома, Па-над тучанскй стараной. Ці можа нас […]...
- Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...
- Начныя вятры Якія над сьветам скуголяць вятры, Якія над сьветам шугаюць вятры!.. Ты чуеш, каханая, іх?.. Я ведаю: чуеш і хочаш акрыць […]...
- Душа мая Душа мая, ты ў кокане зямным Будзённасцю ахутана часова. Займела ты магчымасці, між тым, Адна з якіх – ствараць жывое […]...
- Прысвячаю “Савецкаму Палессю Прысвячаю раённай газеце “Савецкае Палессе” Не ведаю, чаму беспамылкова Цябе заўсёды з іншых вылучала, Была з табой маўкліваю размова, Бо […]...
- Мая душа Мая душа, нібы анёл, У чысціні і прыгажосьці Чакае волі і дазвол Ляцець у вырай да кагосьці. А зараз кропляй […]...
- Званок Да краёў перапоўнiцца смуткам душа – Аж бывае слязамi з вачэй пралiецца: Зноў мой школьны званок зазвiнiць мне ў вушах […]...
- За ўсё За ўсё, што сёння маю, Што даў мне мой народ: За кут у родным краю, За хлеб-соль без клапот, – […]...
- Маўчыш, душа? Маўчыш, душа?.. А ўчора так спявала! І на аблоках польку танцавала, Анёла ў німб спакусна цалавала, Ў купелі шчасцем спінку […]...
- Родная душа За цяжкасцю свайго крыжа, Бывае, не прыкмеціш, Што недзе родная душа Жыве на белым свеце. Яна адкрыта назаўжды І шчырасці, […]...
- БЕССМЯРОТНАЯ ДУША Павольна пад вечар валiцца снег, Зоркi смуткуюць – памёр чалавек. Застыў на марозе абрыс дабраты, Вецер, як смецце шпурляе сляды. […]...
- Хай спявае душа Хай спявае душа У валасах срэбны іней завей, Ды гады нам падлічваць не трэба. І не варта загадваць далей. Мець […]...
- Душа чалавечая Душа чалавечая – Тая ж крыніца. Струменіць, бруіць, Разліваецца – Покуль дабром і святлом, Любоўю, каханнем Яе напаўняеш. А замуціш […]...
- Апусцела душа Апусцела душа, быццам Восеньскі клен, Мне не хочацца верыць У душэуную смерць. Мне казённые зямное- Нябесны праклен, Але сэрца мае […]...
- Ластаука-душа Ластаўка, ластаўка, ты куды ляцела? Ластаўка, ластаўка, беленькае цела. Ластаўка белая камянём упала – Што жа ты, ластаўка, ды сабе […]...
- Душа навыварат Душа навыварат Ці трэба каму? У кожнага ёсць яна, Такая ж цікавая I непаўторная. Кожны можа Сам для сябе Дастаць […]...
- Душа сагрэлася Душа сагрэлася цяплом зімовым… Незразумела — як? Ды проста: Яна заужды выходзіць чыстай, новай З Ражджэственскага посту. 26.01.2012...
- Расстанне Думкі і мары не спяць у галаве, Хочацца ім на свабоду. Мне не ўсцішыць кахання к табе, Дай мне адчуць […]...
- У мураша – касмічная душа У мураша – касмічная душа, Ён заўважае – працаўнік бывалы, Каб на пагорак выехаць, спярша Натужна завываюць самазвалы. Аддыхваюцца доўга […]...
- ДВА БАКi Чырвонае i Чорнае Стэндаля, Як два бакi, што ў медаля… Каму якая роль прыпала – Такую й граем мы пасля. […]...