Верш Маім Целяханам
Красуе наш поселак – акінь вокам!
У далечыню шляхі яго адкрыты!
І быццам я лячу сярод аблокаў,
Ці шляхам тым іду, у вяках адбітых…
Такое хараство ў ім пануе!
І будзе так, як некалі, спрадвеку!
І гэта мара і табе, і мне пасуе…
А што яшчэ патрэбна чалавеку!..
І там, высока, у нябеснае сінечы,
Нас гэта думка і клапоціць, і яднае:
Каб захаваць у нас гонар чалавечы,
Які паселак наш і меў, і мае!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Чалавеку патрэбна не слова Чалавеку патрэбна не слава, А людская увага і ласка, І сардэчнае шчырае слова, І вясёлая добрая казка. Чалавеку патрэбна усмешка […]...
- Арыгамi Я не ведаю, што будзе з намi, I цi здолею вытрымаць гэта: Думкi складваюцца ў арыгамi – Закаханасцi позняй прыкмета. […]...
- I каб не хварэла мама – Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з iм таксама, Што яшчэ нам усiм патрэбна? Не грашыць, жыць паслухмяна. […]...
- Маім землякам Нас віхуры гадоў параскідваць па свеце не здолелі, І сцяжынкі маленства травою тут не параслі. Хто сказаў, што нас мала, […]...
- Сёння восень на маім двары Сёння восень на маім двары, А на скронях нечаканы іней. Адлятаюць даўнія сябры Безгалосым незваротным клінам. Ноч са мною стала […]...
- І КАБ НЕ ХВАРЭЛА МАМА! (Пажаданне маленькай дзяучынкі пад самае Ражство) Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з ім таксама, Што яшчэ нам усім […]...
- Слова Кожнае слова верша Прыносіць усім асалоду. Апошняе яно, ці першае, Мужчынскага, ці жаночага роду. І ў кожным слове-мэта, Вялікая, ці […]...
- Скіслае малако з атлантам Як дасканала ўсё зрабіць, Каб была выканана мэта? Як? Калі межам не ўявіць Дзеля чаго ім гэта трэба? Ім разарвацца […]...
- Жанчына з сумнымі вачыма Жанчына з сумнымі вачыма, табе пасуе колер здрады… Ад кос світальных вадаспадаў пагляд адвесці – немагчыма. Ты ўсміхаешся скрозь сон […]...
- Каб ты быў зноў маім Шэра-мокры асфальт Нагадаў зноў цябе, Парасонаў скрыжаль Закахалі ў цябе. Беглі мы пад дажджом, Абдымаў ты мяне. Сэрца білася шклом, […]...
- Прызнанне Ў душы адказнасць і трывога Баюся лёс свой не пазнаць : Сярод шляхоў знайсці Дарогу І ўбок з яе не […]...
- Сэрцам да Сонца Птушка бачыць абшары ў палёце – Чалавек так не можа падняцца. Чалавеку толькі застаецца, Што на сэрца сваё спадзявацца. Ім […]...
- Ты ніколі не будзеш маім Ты ніколі не будзеш маім. Я тваею не буду ніколі. Мы разбілісь у пыл. Мы згарэлі ў дым. Мы напіліся […]...
- Ты ізноў стаў маім кашмарам Ты ізноў стаў маім кашмарам І цяпер ты прыходзіш не ў сне, І прыносіш канец маім марам І таму, што […]...
- Яшчэ адна вясна Яшчэ адна вясна …яшчэ адна вясна прыносіць яшчэ адну надзею на тое што жыццё распусціцца быццам першая пралеска што расстане […]...
- Памiж летам i восенню Памiж летам i восенню Ёсць пара – Спачуванне. Спачувае лес возеру, Лесу – я спачуваю. Мы пад небам адзiным Тры […]...
- То з Алма-Аты, а то з Дуброўніка То з Алма-Аты, а то з Дуброўніка Я табе, любімая, пішу. Прымірыцца з прагаю вандроўніка Я цябе, любімая, прашу. “Ёсць […]...
- Чалавеку часам балюча Чалавеку часам балюча, чалавека нехта абразіў: кінуў словы, нібы калючкі, і памеркла сонца адразу. Чорным цяжарам крыўды-напасці зло прыціснула лёс […]...
- Што трэба для шчасця Анічога такога далёкага Чалавеку для шчасця не трэба. Дастаткова мне сонца высокага І кавалачка сіняга неба. А яшчэ, дык напэўна, […]...
- Думка Думка. Дражніць думка маё сэрца: Не лянуйся, кроў гані, Душу дражніць, каб гарэла Ад шчадротнай дабрыні. Сэрца глуха, душа цьмяна, […]...
- БАЛАДА ЯЎГЕНА ГЛЕБАВА (10.09.1929-13.01.2000) Мара пра мора музыкай вечнаю стала. Птушкі, як ноты, светла да сонца ўзляцелі Па-над курганнем, дзе Беларусь начавала, Па-над […]...
- Васіль Зуёнак (Водгук на “Родны мой краю”) АД-КУЛЬ Адкуль дасылаюцца выпрабаванні? Дзе іх нараджаюць, гадуюць, куюць? Каму так патрэбна рабіць намаганні, Каб выканаць справы, якія клянуць? У […]...
- Зорным Шляхам Калі Ноч накрывае Зямлю Зораным коўдрам прыгожым Я Песню Табе пяю Часцінкай сваёю Божай Гэта Песня яднае нас І з […]...
- Куда жыцьцё наша лунаё Куда жыцьцё наша лунае, Куда бяжыць, куда плыве? Па-за жыцьцём хто нас чакае, Хто хлеб падзённый падае? І ці яно […]...
- Ледакол біцця У Радзівонаўны аднойчы Адзін калега мой спытаў: Як нарадзіць прывабны слоік, Каб нават лёд там вершам стаў? Наіўны Сашанька пытаўся, […]...
- Ці гэта сон? Ці лёс жартуе? Ці гэта сон? Ці лёс жартуе? …Яна ступіла на парог. Як закаханасць ёй пасуе І позірк светлы без трывог! І […]...
- Надзея, вера, каханне Надзея, вера, каханне Бог дапаможа на месца усе стане. Здзейсніцца марная, кволая думка. добрая вера з надзеяй у каханне, Мара […]...
- Балюча ўспаміны б’юцца Балюча успаміны б’юцца. І сэрца каменем ляжыць. Табе не хочацца вярнуцца? Ты не пакутуеш, скажы? Зноў думка з думкаю сплятуцца… […]...
- Змены Штосьці павінна змяніцца, Але не ведаю як. З гэтым нельга мірыцца, Нельга мірыцца ніяк. Штосьці патрэбна рушыць І будаваць наноў: […]...
- Што мысліцца чалавеку Што мысліцца чалавеку Краіны яго пасярод Ён думкай ляціць далёка На захад ці на ўсход Шчомысліца – мяне знову Цягнік […]...
- Невялічкі заклік Чалавек зямлі не мае – Ён тады не чалавек. і чагосьці не хапае, і не хопіць ужо спрадвек. Досыць танна […]...
- Да народа Ўкраіны Навошта вы робіце гэта? Людзі?! Хопіць гэтай барацьбы за мір! Колькі яшчэ загінуўшых будзе? Што рабіць са сценамі поўнымі дзір? […]...
- Падслуханае ў электрычцы – Кажаш, не забыў, успамінаеш? Ну а як жыццё тваё цяпер? Штось вачэй, гляджу, не падымаеш, І нясвежы з гальштукам […]...
- Сонца ў небе дзесь высока Сонца ў небе дзесь высока Ярка свеціць у зеніце. Так твая любоў здалёку – Свету промень у цямніцы, У якую […]...
- Прыйдзі Паглядзі – ужо страцілі бляск назаўжды мае вочы. Я душой ачарсцвеў, мае крылы зламалі вятры. Я па гэтаму соннаму гораду […]...
- Каля твайго парога Вясёлка над Белай Руссю – гэта мая мара, ляцяць пад вясёлку гусі, нібы пад вянец, па парах. Туманы над Белай […]...
- Краса свету (з паэмы “Яна і я”) Вясна, вясна! О, колькі ў табе шчасця! О, колькі радасці прыносіш ты з сабой! Умееш ты ў душы агонь раскласці […]...
- Белыя слёзы зімы Здаецца, белыя слёзы зімы Цяпло выпраменьваюць волі. У кроплях-ільдзінках наўкола хмызы – Пакручастых сцежак нядоля. Далонь у далоні, ідзем да […]...
- На мяжы iснага i уяунага На мяжы існага і ўяўнага аблятае мая мара У памерлых пялёстках згасне вясёлка Жук-далакоп збярэ рассыпаныя фарбы? праменні? пыл? Светлячок […]...
- Маладосць–гэта цуд Маладосць-гэта цуд… Хтосьці з мудрых сказаў, Свайго поспеху зняўшы плады: Маладосць-гэта цуд, Які з часам бясследна праходзіць. Час чакаць не […]...