Верш Намалюе бел-чырвона-белыя карціны з першымі бусламі тады сэрца

Ещё вершы:

1. Бел-чырвона-белая калыска На радзме сэрца ў глыбіні, У краіне нашай перамогі, Ля празрыстых водаў чысціні Бел-чырвона-белыя дарогі. Дзе вятрыска лётае у снах, […]...
2. Тады і не боязна піць Увогуле п..здзец зноў нейкі, Для добрых сноў знайсці дзе лекі? У Google пагляджу як нашыя ў хаккей Згулялі, ці акэй? […]...
3. Ля карціны П. Сергіевіча “Званар” А звон заве ісці на “вы”, Нібыта голас чалавечы. Ён Беларусь заве на веча, Каб адстаяць свае правы. …Былым павеялі […]...
4. Зоркі былі супраць нас Ты быў маёй недасяжнаю марай, Я – твой пякельны экстаз. Катам ты стаў, а тваёй я ахвярай, Зоркі былі супраць […]...
5. Пытанне Заліць гарэлкаю свой боль, У дзікіх танцах растварыцца, Заснуць і адчуваць спакой, Каб зноў прачнуцца і напіцца Забіцца як мага […]...
6. Я пакінула сэрца на гэтай зямлі Я пакінула сэрца на гэтай зямлі, Што з дзяцінства Радзімай мне стала. Там, дзе ціха мне маці спявала”люлі”, Дзе пяшчотна […]...
7. Я не супраць Я не супраць трапіць у ад, Не супраць у дрыгву зайсці, Няхай будзе здзеквацца кат, Я праз боль змагу перайсці. […]...
8. Зіма – дзеля сэрца турма Зіма – дзеля сэрца турма, Як быццам для індзейца рэзервацыя душы, І думак усіх маіх кастрацыя Нібыта Францыя памерам у […]...
9. У траецкі май сваёй “бывай!” Каб змяніў наш край на “прывітанне У нябёсах крЫвіцкай душы Боскія гуляюць мурашы. Перуновыя працуюць пчолы, Новыя будуюць храмы совы. У люстэрках нашага змагання, Мамы Беларусі, […]...
10. Прага Напоўніцу наталіцца… Мая жадае смага. І сквапна напіцца, Дзявочай прагай. Ад цябе не чакаю, Ні кроплі спатолі Анічога не маю, […]...
11. Першыя чары кахання Першыя чары кахання – ясныя зоры ўгары. Першая радасць спаткання, чах чабаровы ў бары… Першы кароткі абдымак у святаянскую ноч… […]...
12. Яны былі першымі Не складалі легендаў пра іх І не песцілі гучнымі вершамі, Бо ў горніле тых год баявых Яны былі ўсяго толькі […]...
13. Шэрыя і Белыя Разгледзеўшы, што шэры Воўк – прахвост, Яго з правіцеляў прагналі, На гэты ж пост Ваўчугу белага абралі. Але прайшлі гады, […]...
14. На пляцы майго сэрца Я змайструю помнік свайму цярпенню І пакіну яго на пляцы майго сэрца, Дзе блукае здаўна не адно пакаленне, І, напэўна, […]...
15. Калі ў свеце ідзе вайна Калі ў свеце ідзе вайна, Вынішчае зямлю і неба, Спапяляе ўсё яна Сваім подыхам азвярэлым. Хіба хто з нас вайны […]...
16. Белыя вершы – зімовыя чары і мроі Белыя вершы – зімовыя чары і мроі. Белую песню спявае завея сівая. Тут, у гэтых вулках, я сёння згублюся, зблукаю. […]...
17. Сышоў мастак у глыб карціны Сышоў мастак у глыб карціны, і тут няма яго, ў адчаі я бачу толькі процьму спінаў, і не адрозню – […]...
18. Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
19. Так цяжка на душы бывае Так цяжка на душы бывае, Не ведаеш і ад чаго, Калі сумота наплывае і, Не чакаючы таго, Зноў надыходзяць успаміны. […]...
20. Насуперак Калі небудзь адгукнецца, Тое, што не заўважаў, Што не мае сёння месца, І ніколі не шукаў. Як ішло, так адбылося. […]...
21. Ад шчасця сэрца скача, як дзіця Ад шчасця сэрца скача, як дзіця, Ад бед яно, як млын, шуміць начамі, Варочае цяжкімі камянямі, Падлічваючы горычы жыцця. Ды […]...
22. Бела-чырвона-белы верш Чырвоная ружа на белым снезе, Ляжыць, памірае, нібы ў палоне. Як бела-чырвоны штандарт баявы, Як бела-чырвоны сімвал Пагоні. Навошта нам […]...
23. Чырвона-буры верасень прыходзiць Чырвона-буры верасень прыходзiць, I з iм лiстота ў парках карагодзiць. Пунсовых пацалункаў мiтусню Я назiраю, як гульню агню. Удзячны парк […]...
24. Ці вершаплёцтва не запой? Ці вершаплёцтва не запой? Ледзь наталіўся хмельнай брагай – І тут жа зноў на вадапой Усё такая ж гоніць смага. […]...
25. Першыя крокі Першыя крокі і першыя словы- Кожнаму гэта, напэўна, знаема. Першы таварыш-дружбак назаўседы Помніць, гарэза, маленства прыгоды. Першая восень і першае […]...
26. Магутная нацыя Я патрыёт сваёй краіны, Я патрыёт зямлі радной, Гучаць народныя быліны, У душы сатвораныя мной! Пра Беларусь яны, пра мову […]...
27. Сэрца, зямля мая, ніва ўраджайная Сэрца, зямля мая, ніва ўраджайная, Збожжа палеткі, істужкі дарог, Неба цвітучае, радасць вянчальная, Скарбам схаваная ў буйных лясох. Войнамі спалена, […]...
28. БАЛАДА ЯКУБА КОЛАСА (3.11.1882-13.08.1956) …Іду ізноў на пляц Якуба Коласа Да постаці паэтавай, да голаса, Які мне чуецца ў бярозавым лісці. Да Коласа, […]...
29. Сэрца Знявечана, разбіта і разрэзана Жыцця няўзгодай сэрца чалавечае. Яно баліць, яно крычыць, яно пакутуе… Жыве і плача ў ланцугі закутае. […]...
30. Героі БКА Францішак – годнае імЯ для беларусаў: Францыск Скарына, Багушэвіч. Імёны іх павінен з гонарам насіць мужчына. Было так і падчас […]...
31. Белыя рамонкі Любілі кветкі Пяшчоту мяккіх рук матулі, І з гэтага яны цвілі – Штодзённа! Дарылі кветкі Сваю падзяку, бо адчулі: На […]...
32. I тады закахалася хмара I тады закахалася хмара… Ў паплавы, ад расы прамяністыя, I ва ўсю Беларусь маю чыстую, У мары бору, ў палёў […]...
33. Белыя слёзы зімы Здаецца, белыя слёзы зімы Цяпло выпраменьваюць волі. У кроплях-ільдзінках наўкола хмызы – Пакручастых сцежак нядоля. Далонь у далоні, ідзем да […]...
34. Памрэш не тады Памрэш не тады, Калі рукі складзеш На покуці. Памрэш – Калі сэрца тваё Перастане балець За сірот, за нямоглых, За […]...
35. Паэты паміраюць тады Паэты паміраюць тады калі першы раз заблудзіць жывое слова і разаб’ецца пшанічнае рэха аб камень Паэты паміраюць тады калі ўсміхаецца […]...
36. Белыя вершы (пераклад з рускай мовы на беларускую) Хэпберн, Одры, з Чыконэ, Луізай, У стане алкагольнага афекту Здзейснілі вялікі шэраг дзеяў, З […]...
37. Белыя крылы Я веру сваім белым крылам, яны трапечуцца ў клетцы, яны ў змове з маім сэрцам. А ты ніколі не ілжывы! […]...
38. Былі тады – ноч Былі тады – ноч, Ты ў слабенькім паркаліку, Арэшнік Ды я, грэшнік. А зоркі ўсе стаялі, як адна, У возеры […]...
39. Белыя сыплюцца долу крышталiкi Белыя сыплюцца долу крышталiкi, Белыя крышацца хмаркi ўгары. Сосны захутаны ў белыя шалiкi. Белая мiтусь у белым бары. Белая, мяккая […]...
40. БАЛАДА ЯНКІ ШУТОВІЧА (24.01.1904–9.12.1973) У Віленскай карціннай галерэі Ты сціплы беларускі вартаўнік. І сэрца, і душу мастацтвам грэеш, Не забываеш маладыя дні, Дзе […]...