Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Пад восень

Пажаўцелі лісця, парудзелі,
адляцела маладосць.
І на гэтай каруселі
больш гайдацца досыць.

У апошні вечар
да зямлі прыпасці,
сырасцю надыхацца
у апошні раз.
Каб у далёкім свеце
духам не ўпасці
і нагадваць часам
вязкі, зямны час.

Як цягнуўся мёдам,
і ліўся, як вадой.
Усё жыццё так
год за годам,
то з табой,
то не з табой.

Ну а сёння досыць
гэтай каруселі.
Мы, як лісця клёна,
хутка адляцелі.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Пад восень - Алесь Борскі