Верш Раманс
Глыбее ноч. Мне сумна, я знываю:
Ні цёплых слоў, ні ласкі… Цішыня…
Не спіцца мне, мінутамі чакаю,
Калі замігаціць жаданы проблеск дня.
Глыбее ноч… Бяздумна раскладаю
Гняўлівыя з папрокамі лісты,
Чытаю іх і ясна прадстаўляю –
Суровы змест… Чаму так пішаш ты?
Не раз душу папрокі ўсхвалялі,
І цяжкі ўздых мне грудзі уздымаў,
І слёзы незнарок мне вочы засланялі,
І жаль нямы душу маю сціскаў.
Ды ці ж змагу я мёртвымі славамі
Ўсю глыбіню душы і тайну расказаць:
Чым я жыву, аб чым я мару днямі,
Як ночкі цёмныя прышлося каратаць.
І так пішу! Больш сэрца не утое,
І ад душы кароткі ліст пашлю –
Адно слаўцо – праўдзівае, святое,
Бязмежна шчырае “Люблю”!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Начны раманс Іду дамоў пад зорным небам, Самотны месяц зiхацiць. Спрабую зберагчы санэтам Агонь каханьня, што кiпiць. Жыве ў сэрцы твая постаць, […]...
- Я не супраць Я не супраць трапіць у ад, Не супраць у дрыгву зайсці, Няхай будзе здзеквацца кат, Я праз боль змагу перайсці. […]...
- Сёння кахаю Толькі тваіх пацалункаў чакаю, Толькі твае пацалункі мне любыя. Сілы з іх чэрпаю Для існавання. Мару пра нас, як адзінае […]...
- Батарэйкі Дзень за днём у дарозе, друзам збітыя ногі, Сэрца зломлена болем, душу цягнеш без волі, Успаміны аб страчаным сапраўдным каханні […]...
- Цяжкіх нябёс далёкі дым * * * Цяжкіх нябёс далёкі дым. Бусліны клёкат над пагостам… Хто на зямлі назваўся госцем – і на тым […]...
- Раманс аб агні Агонь не згасне покі полымя трымціць Альбо калі яго не загасіць гвалтоўна Не сплавіцца, пакуль дашчэнту не згарыць Не знікне, […]...
- Сентыментальны раманс He думаў, што так лёгка будзе мне Сказаць табе “бывай” на развітанне, Глядзець на ружы ў час іх адцвітання He […]...
- ***Палоніць музыка тваіх вачэй Палоніць музыка тваіх вачэй, нібы вясёлка пасля шчодрай навальніцы. А голас твой – як мілазвонная крыніца: ён песняй жаўранка – […]...
- Мая зямля Мая старонка больш за ўсіх мілей: Яна адна такая светлая і родная. Калі я тут, мне на душы становіцца лягчэй: […]...
- Пра долю А дзе ж тая добрая доля На гэта Вам не адкажу Сябе адчувая ў няволі У замежжы далёка жыву Калісці, […]...
- Чароўна мая пані Таемна мару я тваіх салодкіх вуснаў датыкнуцца, Якія руж пялёсткаў дзіўней і ярчэй. Далонню твару любага і мілага крануцца, Які […]...
- Малітва сутоння Вячэрні акт, сваёю прахалодай згарнуўшы сцэну дзённых спраў у кроў, спектакль тысячны даваў з нагоды такога захаплення дзівакоў. Я стомленасць […]...
- ІСНАСЦЬ Як лісце залатое У сонечнай алеі, Твая – прысутнасць, мілая, Патрэбна на зямлі. Хай свет наш вар’яцее, Хай непагадзь шалее […]...
- IСНАСЦЬ Як лiсце залатое У сонечнай алеi, Твая – прысутнасць, мiлая, Патрэбна на зямлi. Хай свет наш вар’яцее, Хай непагадзь шалее […]...
- Свой вораг Ці дзяржава галоўны вораг? Можа і дзяржава… А можа ў душэўных загонах яшчэ горшая справа? Рэвалюцыя пачынаецца з душы, з […]...
- Мой час яшчэ не надышоў Мой час яшчэ не надышоў… Мо я жыву, каб ты быў мной каханы? Сябе ў душы маёй знайшоў, Быў ад […]...
- Мне шэсцьдзесят Сёння мне шэсцьдзесят – З тым сябе павіншую, Вып’ю грам пяцьдзесят, Чым Бог даў, закушу я. Ва ўспаміны ўвайду – […]...
- Жыву прашатым… Бо пад восень Жыву прашатым… Бо пад восень, Як выпраўляю ў вырай журавоў, Заўсёды iх даймаю просьбай: “Хутчэй, сябры, вяртайцеся дамоў!” “Ты не […]...
- З кутка жаданняў З цэлым народам гутарку весці, Сэрца мільёнаў падслухаць біцця – Гэткай шукаю цэлы век чэсці, Гэта адно мне падпорай жыцця. […]...
- ШТО ПАТРЭБНА ПАЭТУ Хадзі пасядзі з паэтам Хвіліну, а можа, дваццаць. Калі на зыходзе лета, Манашкай нашто здавацца? Мікола Шабовіч. А лета — […]...
- Люблю, заўсёды сню і мару Люблю, заўсёды сню і мару, Шаную цвет вясны тваей. Увесь да родных рысаў твару Штодзень прыростаю мацней. Штодзень кладу на […]...
- Абудзіся, мая Беларусь Абудзіся, мая Беларусь, Узбадзёрся ад доўгага сну, Загучы мовай продкаў сваіх І скажы на ўвесь свет:”Я жыву! Я жыву ў […]...
- Чорная панна Нясвіжу Чорная панна Нясвіжу, Я ліст да цябе пішу. (Думкамі не пакрыўджу) Я побач з табою жыву. У рэальнасці я далёка, […]...
- Лета трывожных дажджоў Ліпнёвую ноч бліскавіц паясы Святлом абпраменьваюць рэдкім. Ігліцай нейтроннай іскрацца лясы, Чарнобылем пахнуць кветкі. Сухое чаканне трывожных дажджоў Стаіць на […]...
- Назаўжды з Беларуссю Зелень ніў і лясоў, Рэчак сінь і азёр Глыбіню, чысціню – Я у сэрцы нясу Гэту нашу красу, І ніколі […]...
- Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць Даруй. Хацеў цябе ўтрымаць. Сказаць два словы. Не прабачыш. Скажу: “Вернется время вспять”, а ты не слухаеш. Вось бачыш: як […]...
- Словы пра Беларусь Пра што пісаць? Пра Беларусь! Калі пісаць, дык пра радзіму, Той край, якім я ганарусь, Якім жыву, пакуль ня згіну. […]...
- У рэчкі мудрасці вучуся У рэчкі мудрасці вучуся і не страшуся глыбіні. Я адчуваю, што вярнуся у надыходзячыя дні. Паўстануць вобразы над плынню… Мне […]...
- Твая ўсмешка загаіла душу Я люблю! Як моцна я люблю! Так люблю – нібыта закаханы! Быццам у абдымках прыгарну Да душы твае жывыя раны […]...
- Альфа і амега Выйдзем разам на Дзяды. Шчыльнымі радамі. Памянём мінуўшых тых. Добрымі славамі. Хто ня змер. Той будзе там. На далоні Бога. […]...
- О, сорам – вершы “з-пад сякеры”! О, сорам – вершы “з-пад сякеры”! Але ж у іх – мая душа! Таму запісваю і веру: Змагу ствараць і […]...
- Дазвольце з Вамі слухаць цішыню Дазвольце з Вамі слухаць цішыню, дазвольце разам быць у сьветлым суме, – бо за абодвух Ваша думка ў думе… Ў […]...
- Мара закаханага сэрца Не кранай струн чуллівых маёй ты душы, Калі ў сэрцы не маеш кахання, І пачуццяў ранімых не варушы, Калі цягі […]...
- Прычакаўшы глыбокага снегу Прычакаўшы глыбокага снегу, Аб’язджаюць каня мужыкі: Маладому, шалёнаму бегу Дзве аглоблі сцінаюць бакі. Hi на міг не правісне ляйчына. He […]...
- Восеньскі А давай апранемся ў восень, Будзем слухаць пад спеў агню, Што нам вецер здалёк прыносiць, Будзем думаць пра долю сваю. […]...
- Вечар клямкамі ляпае Вечар клямкамі ляпае, Ноч задворкам цягаецца. Ліхтарамі без лямпачак Твае вочы цыганяцца. Навальнічныя высветы Слоў тваіх напалоханых… Ці змагу я […]...
- Мне доўгае расстаньне з Вамі Мне доўгае расстаньне з Вамі Чарней ад Вашых чорных кос. Чаму ж нядобры час прынёс Мне доўгае расстаньне з Вамі? […]...
- Прызнанне Ў душы адказнасць і трывога Баюся лёс свой не пазнаць : Сярод шляхоў знайсці Дарогу І ўбок з яе не […]...
- Каб ведаў хто Каб ведаў хто, як я баюся Згубіць адзінства ў сабе, Згубіць усё то, чым ганаруся, Згубіцца ў жыццевай журбе. Каб […]...
- Старая п’еса, але адчуваю Старая п’еса, але адчуваю Знаёмых словаў незнаёмы смак. Стаміўшыся ад сорамных фіналаў, Жадаю ведаць, раб я ці мастак. На згібах […]...