Юрась Свiрка | Беларуская паэзія

Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове

Краскі ў лесе над Хатынню

Ціхая паэзія

Два штрыхі да вядомай ісціны

Прырода давярае чалавеку

Адыходжу я ад вёскі, адыходжу

На бясконцай дарозе

Журботны працяг песні

Баравіковае

Ёсць матчына любоў

З той пары

Хто гэта, хто гэта

Лес прачынаецца на досвітку

Конь бяжыць

Рачная калыханка

Свайму народу

Лес, маўклівы ты мой субяседнік

Луг нагрэты пад вечар ачах

Зямля чакае першага штуршка

Туман не пакідае старарэчча

Звычайна ў жніўні

Мама ведала ўсё

А ўсё ж вінаваты і я

Далёка мы ад дому. Хоць бы слова