Верш Сябры назаўжды
…Барадулін памёр…
І сустрэўся
з сябрамі
нарэшце.
Над Дняпром
каля вогнішча
ціха гаворка
цячэ.
– Зачакаліся, братка, –
з усьмешкай сказаў
Караткевіч…
Быкаў сумна
панурыўся
і кідае трысцінкі
ў агмень…
– Зараз мы будем
разам,
заўжды.
Кожны год,
кожны тыдзень
і дзень…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Помні, братка (70-годдзю Перамогі прысвячаецца) Помні, братка… Помні, братка! Не забудзь ніколі, Як спалілі дзеду хатку, Як жылі ў няволі. Як фашысты захапілі родную краіну: […]...
- Там, на волі, з жыцьём кубак поўны Там, на волі, з жыцьцём кубак поўны: Першы сорт! Вы плывіце далей сваім чоўнам. Я за борт. Вы ідзіце далей […]...
- Сябры мае, выдатны наш саюз! “Сябры мае, выдатны наш саюз!” Сказаў калісьці класік – Пушкін Саша. Мы скінулі праблем надзённых груз І вырваліся да прыроды […]...
- Ты назаўжды пайшоў Ты назаўжды пайшоў, але ж Да вокан месяцам завеш, Гукаеш прывiдам змарнелым, Бы пiшаш вугальком па белым; Марозiш сэрца нiбы […]...
- ВОЛАТАМ БЕЛАРУШЧЫНЫ Мала пражыў Караткевіч, Сціпла сыйшоў Барадулін, Не развітаўся Гілевіч – Волаты нашы паснулі… Спіце ж, і ведайце! Будзе Светлае нам […]...
- Абязкровіла вёска Абязкровіла вёска мая, кожны трэці памёр у сяле. І як дрэва стаіць без галля, і як бэз, што завяў, на […]...
- Мяне сябры пытаюць Мяне сябры пытаюць: “Скажы, сярдзіты друг, Навошта табе тая Нянавісць да хапуг? Усё пра злыдняў пішаш… А ты ідзі у […]...
- Паэт Народа Паэт народа (прысвячаецца Рыгору Барадуліну) Памер паэт, паэт народа якой жыцце сваё аддау народу ен жыу і творчасць усім дарыу […]...
- Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...
- Майго дзеда Усціна доля Майго дзеда Усціна доля Атрымалася горкай такою- Ён памёр у далёкім Комі Ніякою не вінны віною Больш пра гэта не […]...
- Вена назаўжды Як дзіўна глядзець на сі вусны Ды разумець, іж пакуль нельга, Калі бянтэжаць бясспынна спакусы Й нешта грае ў грудзёх, […]...
- Куліна – Гой, казачэйку, папе ж мой, па чым жэ будет поязд мой? – Посажу це за бедрамі, прывежу це торокамі. […]...
- Быць асноваю мусiць каханне! Да мяне заляцеў матылёк Ад цябе мне прынес прывітанне, Бо сказаў што ляцеў ён здалёк І, паслала яго што каханне. […]...
- Назаўжды з Беларуссю Зелень ніў і лясоў, Рэчак сінь і азёр Глыбіню, чысціню – Я у сэрцы нясу Гэту нашу красу, І ніколі […]...
- Дзе разам мы Ты ад мяне за сотні кіламетраў, Але шукаю ў цемры позірк твой, Тваёй пяшчоты цёплая паветра І сонечны праменісты настрой. […]...
- Стрэну шчасце з табой назаўжды! Душаць слёзы мяне. Плывуць слёзы. Расплываецца ў іх далягляд Я даўно як сцякельца цвярозы, Хоць з сябрамі і выпіць бы […]...
- Каб заставацца назаўжды сабой У хвілі роздуму я сэрцам далятаю Да запаветных Прыпяцкіх пяскоў. Узбуджанай душою абдымаю Квяцісты выбух бэзавых кустоў. Іду дамоў знаёмаю […]...
- Вартавы Па калючай скошанай ніве, Па лону аксамітнай начы, Мой шлях горка-шчаслівы Праз кіламетры, вёрсты і дні. Блукае мая сцежка па […]...
- Паэту ад рыфмара Прысвячаецца Рыгору Барадуліну Мацуе нас сіла бацькоўскай зямлі. Натхняе нас мудрасць Нябёсаў. (…высокай паэзіі пераліў над урадлівай прозай…) “Прарок у […]...
- Адкажы Брат мой! Братка мой! Братачка родны! Адкажы – сам сабе адкажы: Чым зрабіўся табе непрыгодны Скарб бясцэнны тваёй жа душы? […]...
- Сябры Сябры зайшлі па памяці старой – Праведаць хочуць нас – мяне і жонку. Гадзінай шарай, шараю парой Сядзім, спяваем і […]...
- Масленічны тыдзень Масленічны тыдзень Кругленькіх і жоўтых напяку бліноў, Клікну ў панядзелак я сваіх сяброў. Масленку мы будзем разам сустракаць, Сырнаю сядміцай […]...
- Гуртуймася, сябры! Гуртуймася, сябры, у адзіны, загартаваны, дужы Чын, каб спраўдзіць мары аб Радзіме, сваё жыццё аддаючы! Яно ня вартае нічога, яно […]...
- Сябры франтавыя Маўчаць кулямёты, I міны не выюць. Гарматы сваё адгулі. Хлапцы баявыя, Сябры франтавыя, Мы ўсе з перамогай прыйшлі. З баямі […]...
- На смерць Рыгора Барадуліна Цяжка знайсьці мне сэнс Ў стужцы падзей апошніх… Мір падзяліў людзей На добрых, злачынцаў І злосных… Я не жадаю быць […]...
- Да мамы Мама! Мамачка! Матуля! Я твой вобраз ў сэрцы тулю. Па жыцці пад час нягодаў Ты дарадчык мой заўсёды. Думкай да […]...
- Жонкі, сябры, палюбоўнікі, пары Жонкі, сябры, палюбоўнікі, пары. Кпіны, усьмешкі і трукі. Каб дакрануцца рукамі да мары, Трэба мець чыстыя рукі. Сьветлыя думкі і […]...
- Студэнцкія сяброўкі і сябры Студэнцкія сяброўкі і сябры… Якая асалода ад сустрэчы! А колькі ж год мінула з той пары, Калі нас разлучыў расстання […]...
- ДОБРАЙ РАНІЦЫ, СЯБРЫ! Летнім ранкам васільковым, Па сябрам, старым і новым, Думкамі я прабягуся, Бы жывой вады нап’юся… Людзі добрыя, прыгожыя, Ідзеце вы […]...
- Хаўрус сваякоў З намі, прычакаўшы лепшай долі, З цеплынёю помніць Беларусь: Казімір Сваяк, як кветкі ў полі, Землякоў збіраў у свой хаўрус. […]...
- Катэхізіс А: Што пра Бога магу сказаць, Што я маю за Слова? А’: Бога. А: Чым аддзячыць і што аддаць за […]...
- Галіны гнуцца пад цяжарам яблык Галіны гнуцца пад цяжарам яблык, і пах антонаўкі дурманіць галаву. А дзесьці там спявае сумна зяблік, схаваўшыся ў зялёную траву. […]...
- Я жадаю Быць Я жадаю быць паветрам… Дыхай разам, дыхай мной. Я жадаю быць вадою… Хай зыйдзе твой боль. Я жадаю быць зямлёю… […]...
- Мова маіх бацькоў Багацце ад продкаў – родныя словы, Кожны з маленства ужо ганарыцца, Няма прыгажэйшай за нашу мовы, Толькі аб ёй трэба […]...
- Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...
- З людзьмі цікава З людзьмі цікава першы тыдзень, з людзьмі цікава ў першы раз, калі гамоніць сэрца шчыра, калі ляціць імгненна час. Калі […]...
- Памяці Максіма Багдановіча Яшчэ пяскі магілы свежай Пад сонцам Крыма не цвілі… Спытай у чайкі беласнежнай, Хто там пахованы й калі?.. Чыя забытая […]...
- У п’янстве, братка У п’янстве, братка – Страшная пагроза: І менш жывем, Ды і нябог раджаем… Над тым падумаць Варта нам цвяроза: Прыходзь […]...
- Кампраміс Даў маху я, сказаў, што не хрышчоны. У адказ пачуўшы: “І хіба так можна?!” Првыяцель і ранее быў вучоны, І […]...
- Боба і слон. пераклад песні з аднайменнага к. ф Дзе баабабы выйшлі на схон жыў на паляне ружавы слон. Можа і быў ён крышачку шэр. Боты насіў ён – […]...