Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Сябры назаўжды

…Барадулін памёр…
І сустрэўся
з сябрамі
нарэшце.
Над Дняпром
каля вогнішча
ціха гаворка
цячэ.
– Зачакаліся, братка, –
з усьмешкай сказаў
Караткевіч…
Быкаў сумна
панурыўся
і кідае трысцінкі
ў агмень…
– Зараз мы будем
разам,
заўжды.
Кожны год,
кожны тыдзень
і дзень…


Верш Сябры назаўжды - Валянціна Баранава