Верш Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета
Канцы з канцамі ледзьве зводзіць лета –
няўжо прырода гэткая скупая?
To луг травою буйнай не адзеты,
то пчолам мёду ў кветках не хапае.
Выходзіць, зноў яна не дадала
заранак, палахлівых і ружовых,
такога запаветнага цяпла,
грымотаў і дажджоў своечасовых.
У поўнай меры ягад і грыбоў,
здаецца, зноў яна не адпусціла, –
у нашую не верачы любоў,
свае ліміты рэзка скараціла…
(2 votes, average: 3,00 out of 5)Ещё вершы:
- Канцы звязаць …Канцы звязаць – і кола атрымаць… Заганнае… (нібыта навукова…) Звязаныя і мы для ўсіх наўкола – Пярсцёнкам… Лёсам… Позна наракаць… […]...
- У канцы зімы Хоць і мялюсенькі сыпіцца снег Гурбы растуць і таўсцеюць Свой прыпыніла мяцеліца бег Быццам стамілася веіць Хочацца ёй адпачыць ад […]...
- Успамін пра лета На ўзлеску вітае спелы водар сунічны, Ручаёк працякае з вадою крынічнай. Побач птушкі спяваюць вясёлыя песні, Кветкі тут расцвітаюць кожны […]...
- Канец лета Лецейка ты, лета, Гучна песня спета, Весела было! Бралі поўнай чарай Шчодрасць тваю, дары – Сонца і святло. Цешыла ты […]...
- Лета трывожных дажджоў Ліпнёвую ноч бліскавіц паясы Святлом абпраменьваюць рэдкім. Ігліцай нейтроннай іскрацца лясы, Чарнобылем пахнуць кветкі. Сухое чаканне трывожных дажджоў Стаіць на […]...
- Коні Пад раніцу кроплямі бягуць аўтамабілі Дрыжаць верхавіны ружовых вяршыняў У амаль ужо пройдзены зямным сваім парыве Ты глядзіш ўніз Як […]...
- Ледзьве відаць яго – Калі свісталі над табою кулі і побач разрываўся ўжо снарад, святыя словы “родная матуля” ты ўспомніў у апошні міг, […]...
- Успамін, за 283 дня Або праз 103 днi Хлопчык меньшы ўзяў у руку руку больш, мо і сястры. Той дзяўчынке надта сумна стала ў […]...
- Вось і скончылась лета Вось і скончылась лета, А на сэрдцы – сум. І доўгачаканая мэта Не ўсхвалюе розум. Аднак сум не пройдзе, Пакуль […]...
- Як я правёў лета (з драматычнай паэмы “Дзяды”) Першыя ўрокі. Мусоліш аловак і сьцёрку. Тэма на дошцы – пішы, як праводзіў ты лета. Пішуць, казлы. Ты таксама хацеў […]...
- Ледзьве сонца хмурынка заслоніць Ледзьве сонца хмурынка заслоніць – Памяняюцца фарбы крадком, Па-інакшаму лес загамоніць, I з-пад сэрца дыхне халадком. I заўважыць цікаўнаму можна […]...
- Спяваюць ружы пад акном Спяваюць ружы пад акном Аб нечым ружавым, няйначай. Зачараваны, дрэмле дом. А дожджык слухае – і плача. Хвалюе ветрам струмяні. […]...
- Люты Сонца свеціць летнім светам, А цяпла нідзе няма. Ды яшчэ цяпер не лета! Ды цяпер яшчэ зіма! Цёплы люты ў […]...
- Хмурыцца лета Хмурыцца лета… Ў нізінах Асока… Панікла, Пажоўкла- Зрабілася Цінаю… Душа Як застылая Хваля Ў мароз… Змерзла На ўзлеце, Надзей Не […]...
- Лета кінула ў скарбонку песні сонечнага ветра Лета кінула ў скарбонку песні сонечнага ветра, пазавесіла дажджамі казачныя кудзясы, пахне прэлаю лістотай, пераросткамі-грыбамі, і вавёрка лушчыць шышкі, у […]...
- Дарога да лета Вясна. На цяпло, здаецца, Даўно павярнуцца трэба. Ды вецер, халодны вецер, Зусюль – і з зямлі, і з неба. Стараемся […]...
- Здаецца, скончылася лета Здаецца, скончылася лета, Хоць на дварэ шчэ красавік. У сумным позірку паэта Мільгне і знікне светлы блік. А пад нагамі […]...
- Спомін лета мроіцца далёкі Спомін лета мроіцца далёкі – Чэрвень аксамітам запылаў Я суніцы еў з тваёй далонькі, Вуснамі тваімі запіваў І п’янеў, нібыта […]...
- Свой водар вясновы ўжо выпіла лета Свой водар вясновы ўжо выпіла лета. Восень журбою лягла на бары. Вятрамі халоднымі сумна апеты, Лес адзінокі смугою гарыць. Дымяцца […]...
- Зайшлі у цёплую кавярню * * * Зайшлі у цёплую кавярню, каб выпіць кавы ля вакна. Здаецца, час праходзіць марна ад недаступнасці цяпла. Сядзелі, […]...
- Мною забыта нямала Мною забыта нямала сваіх і пачутых слоў, а словы, што ты сказала, чуюцца зноў і зноў: “Як бы цябе я […]...
- Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся: З раніцы, поўнай трывог і планаў, З дня, калі планам жыццё даецца, З […]...
- Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
- Падарункі восені Веснікі ў цуд адкрыла Восень, якая зноў Яблыкаў пах падарыла І водар духмяных грыбоў, Барву-дрыготкай асіне, Дажджу-быццам пацеркі слёз, Цяжкія […]...
- Гімн Белазем’я (Беларусі) на мэлёдыю латышскага народнага сьпеву Perkons, Saule, Daugava Сонца Бялзем’е ўсадзіла Там, дзе поруч берагі Белазем’е, зялёны край Край пад белымі крыламі Ключ да дзвераў сэрцаў нашых Нёман […]...
- Любоў і каханне Санет Любоў і каханне, як дар найвышэйшы, Ці гэта манета, адплата Багам? І мы ўсё кудысь слушным статкам бягом Да […]...
- Грыбнікі – Пятрусь, ты чуў, – казалі людзі, Ужо ж пайшлі баравікі. А ты ўсё нейку дробязь вудзіш, Сядзіш, бы чапля, […]...
- Думаю Я думаю, Вось бы – Жыць занава!!! Зноў адчуць сябе Маленькаю дзяўчынкаю, Для таго, каб Упершыню закахацца, Як некалі, Узрадавацца […]...
- Успамин лета Гэта лета прайшло назаўсёды, Гэта лета ў сэрцы маім. У небе хмары вядуць карагоды, Навяваючы мне ўспамін. Успамін пра былое […]...
- Ля Лепеля Убожваю край, дзе слаўны падзеі былі – Ах, Крыўе, паўночны скарб нашай зямлі! Ласкавы зьдзёкі тамтэйшых дажджоў тых Падзмусяць мяне […]...
- Летні дождж А летні дождж Нам цеплыні Падорыць больш Чым прамяні Ад электрычнасці слупоў, Што не народзячы грыбоў, Задушаць зноў сваім святлом. […]...
- Куст ажыны Ах ажыны, мае ажыны, Як кранууся шыпа рукой, Дык на памяці – твар дзяучыны, Што калісь я крануу душой Бы […]...
- Выкапень На другім канцы пільнуюць, а на гэтым слоў няма. Тэлефонныя падмуркі не аднолькавы ў нуля. Той вышэй, а гэны нізкі. […]...
- Калі скончыш жыццё Калі скончыш жыццё самагубствам Застанешся ты тут назаўжды. Сустракаць будзеш кожную восень, Зіму, лета і кветкі вясны. Так здаецца ўсё […]...
- Роднае сэрца Сэрцам цябе абнімаю Да Душы прытулюся Душою Шчасце з табой нас чакае У Свеце сагрэтым Любоўю Мілае роднае Сэрца Цябе […]...
- Калядная зорка У вечар калядны, святы, дабрахочы забудуцца крыўды і боль заадно, І будзе з надзеяй між цемры і ночы калядная зорка […]...
- Не шукала Не шукала, Не спакушала, Чакала. Сустрэла – Не распазнала. Не зберагла, Не ацаніла, Недакахала, Не наталіла. Не сцярпела, Не даравала, […]...
- Ты чуеш? – Збіраецца бура! Спяшайся! Ты чуеш? – Збіраецца бура! Спяшайся! Шыпіць, астываючы ў хвалях, маланкі кап’ё. Кідаецца ў пену дняпроўская белая чайка I дымнай […]...
- А мне здаецца, плакала зямля А мне здаецца, плакала зямля, Калі сыходзілі паэты… А мне здаецца, стогнамі вясна Ахутала сусветы… Табе здаецца, сонца і цяпло, […]...
- Ахова працы Паедзем адсель, адпачыць. І хутчэй! Навошта работа, калі не гульнуць? Навошта над кожным радочкам карпець? Здаецца аднолькава будзе згарнуць Ці […]...