Верш Без паветра надзеі
Без паветра надзеі,
У глухой цішыні,
Зухаватым зладзеем
На сталёвым кані,
У імгле цьмяна-сіняй
Скрозь мільён нератоў
Нават геній “Касіні”
Праблукаў сем гадоў.
Ещё вершы:
- Плача паветра Плача паветра, рака і поле, Гінуць звяры і птушкі і мора. Плача і стогне ўсё наваколле, Цягне сасна к нам […]...
- Калі паветра празрыстае Калі паветра стаецца празрыстым, Нібы паненка скідае спадніцу, Ценем няўлоўным, пажадным, ўсёісным Ты прыпадаеш да ейнай суніцы. Так, нібы Пан […]...
- Невясновае паветра Невясновае паветра. Халодная прастора. Я іду па дарозе. Шукаю прыстанак. У душы вар’яцеюць шалёныя хвалі мора І хістаюцца іскры выбухоўных […]...
- Глыток паветра…(дачушцы) Глыток паветра…(дачушцы) ********************************** Калючы, непаголены, упарты – Ну як магла такога пакахаць?! Казалі ўсе, што ён мяне не варты, Ды […]...
- Крылом засланіўшы паветра Крылом засланіўшы паветра, Забраўшы магутнае слова, У далеч ляцела па ветры Упэўненасьць, першааснова. Яна адышла нечакана, Як людзі заўжды адыходзяць. […]...
- Я малюю паветра Я малюю паветра на акне запацелым. Я малюю кастрычнік у вечаровай самоце, каляровыя плямы ліхтаровых сузор’яў, стужкі стомленых вуліц пад […]...
- Купляйце мінскае паветра “Купляйце мінскае паветра – Непараўнальны водар свой!” Ужо й да гэтага дапетрыў Хтось “камерцыйнай” галавой. У гэткіх банках, што і […]...
- Вольнае паветра – на адлегласць метра Вольнае паветра – на адлегласць метра! Па за ім бясконца – небасхіл ды сонца! Выйсце толькі трэба – рукі, кроў […]...
- Незразумелае Незразумеламу цяжка зразумець тое, аб чым гудзе ў сэрцы. Нават калі, які “разумень” цябе запрашае сэрца гэта з’есці. Не разабрацца […]...
- Ласіха Там, дзе шуміць стагодні бор, Там, дзе цячэ Бяроза ціха, Абудзіць поўначчу прастор Хрыпатым голасам ласіха. Ёй надакучыла адной, I […]...
- Як я марыла панам на белым кані Як я марыла панам на белым кані… На кані беласнежна-сярэбранай масці… Белы конь… без адзінае плямы, ані… І лячу я […]...
- Рыцар збройны на кані Рыцар збройны на кані Скача Блізка сем стагоддзяў, Каб нашчадак След знаходзіў Да крывіцкай чысціні. Рыцар збройны на кані Скача […]...
- Ода бярозаваму веніку Бярозавы венік, Бярозавы венік Зноў лечыць ад суму. Які яго геній Калісьці прыдумаў? Ці сейбіт старанны, Ці воін харобры, Быў […]...
- Вакно надзеі Шукай сваё каляровае Вакно надзеі чарговае Пакуль ня згас тусклаваты свет Пакуль ня знік апошні след Ты з неба скарбаў […]...
- Мары мае ды надзеі Думкі, планы ды праблемы Не даюць мне спаць… Вынік вечнай тэарэмы, Дзе яго шукаць? Лёсам ці наканавана Мне знайсці той […]...
- Па горадзе надзеі Ізноў іду адзін па горадзе надзеі, Праходжу па дварах нявыкананых мар. Блукаю наўздагад, шукаю месца, дзе я Аднойчы запаліў вачэй […]...
- Надзеі У інтэрнэце – Вашае фота; апанпвала сэрцам пяшчота. Ах, як шкада, што да Вас так далёка – вусны ня могуць […]...
- Хатынь Калі іду па хатыні Камінамі званамі Нешта цяжка нахлыне Нібы скрозь сэрца камень Нібы скрозь сэрца кулі Куляметныя чэргі Што […]...
- Віншаванне Мікалаю і Надзеі Віншаванне Мікалаю і Надзеі Мікола, Надзейка-сынок і дачушка, Хай шчасце дзівоснаю сіняю птушкай, Заўжды вас вітае. Мне б пажадаць вам […]...
- Жвавая тройка сініх пегасаў Жвавая тройка сініх пегасаў сіняй маланкай мкнецца па небе. Сіняй смугою сцелецца вольна след рэактыўны ўнізе свавольна. Воблакам сінім на […]...
- Сёстрам Альбіне і Надзеі Усе жыццёвыя заметкі Трымае цэпка памяць ваша: Дзіцё-дачка, дзяўчо-падлетак… Жанчына… – вопыт назапашан. Лагойшчына, ваенная пара. Пасля вайны закінула ў […]...
- Я люблю цябе Я люблю цябе, Я люблю цябе, Я люблю цябе, цішыня. Толькі вочы скрозь, Толькі рукі скрозь, Толькі вусны твае, Што […]...
- Лэдзі на сінім кані На ледзяным вакне Трызніцца далягляд… Лэдзі на сінім кані Ноччу спусцілася ў сад. Пары пярлінавай плынь Воблакам з вуснаў ляціць, […]...
- Не прапяю Я д’яблу гімн не прапяю I за мільён даляраў, Хоць і грашу, гарэлку п’ю, Жыву-скрыплю затару. Я д’ябал сам? Што […]...
- Прывітанне растання Мільён разоў сустрэліся, разышліся мільён разоў… Жавалі кахання нас чэлюсці, і выплёўвалі зноў і зноў. Я радасны быў і шчасцем […]...
- Геній Мой бедны геній, што ўва мне застыў, Згарнуўся коцікам – альбо зьмяёю? – Як не рабіць зьнясіленьне тваім І што […]...
- Ты паклічаш, ты пазавеш *** Ты пакліч мяне. Пазаві. Там заблудзімся ў хмельных травах… Пачынаецца ўсё з любві, Нават самая простая ява. Я. Янішчыц […]...
- Рыцар Я і не спадзяваўся што мары Могуць здзейсніцца, ды вось узнік З апушчоным забралам на твары Збройны рыцар на белым […]...
- Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...
- Мой новы свет гарыць і ззяе Мой новы свет гарыць і ззяе, На небасхіле сінім, яркім… Што ж вы глядзіце, ратазззеі! Падвесяць к небу вас за […]...
- Восень ідзе па палетках Восень прыйшла ў Беларусь Ў родныя нашы абшары, Птушак чароды нясуць Лета скрозь шэрыя хмары, На развітанне лятуць У небе […]...
- Да вечнасьці ДА ВЕЧНАСЬЦІ Я сыйду ў далёкую краіну, Ў невядомы свет, краіну мрой. Цяжар спраў нашчадкам я пакіну, Каб нырнуць у […]...
- Камар (філасофія жыцця) Напіўшыся крыві камар Палагаднеў, пачуўся целам, І паміж справай пузам сьпелым Ствараў уласны ён піяр. Вяшчаў аратар: – […]...
- Бульба Так ісці на захад, гэтак перці За эпоху можна толькі раз. Есці захацелася да смерці, Ну, а повар з кухняю […]...
- Карціна Трыццаць тры гадзіны Разглядаў карціну, Ноч не адыходзіў – Ночы не хапіла. Гэта пакаленне Маляваць умее, Як над сіняй глебай […]...
- Прачытаўшы верш Пімена Панчанкі “Развітанне” Родны мой Пімен Панчанка, Вы сказалі: настала змярканне? Вы сказалі на маці мачыха? Бо настала Вам развітанне? З яе словам […]...
- Прывід Пагоні Лютым імчыць утрапёная мара Удалеч, за неба, за далягляды… Свабодаю голай, якою так мала, Надзея ляціць скрозь сваркі і звады. […]...
- На полі вясною Люблю я прыволле Шырокіх палёў, Зялёнае мора Ржаных каласоў. I вузкія стужкі Сялянскіх палос – Люблю цябе, поле, Люблю я […]...
- Дзядзьку Рыгору Сышоў Паэт, сышла Эпоха, Ён – Геній і Сумленне – ён. Я помню той вянок з гароху, Не слаў нікому […]...
- Навальніца сышла – драбяза Навальніца сышла – драбяза, Але свет атуліўся вясёлкамі, Зіхаціць над рачулкай лаза, Як іголкамі, блікамі волкімі. Далягляд – як дзіцяці […]...