Верш Канібалам праца

Ещё вершы:

1. Ліпень, ліпень Ліпень, ліпень… Незабыўны ліпень! Мне развітанне сэрца апякло. Твой позірк – як балючы кіпень, Спаткання закаханага крыло. Разлукі смутак салаўіным […]...
2. Захлынуцца ля ног Вы не парыце лыткі У гарачай вадзе, Вашай памяці “пытки” Паплывуць на плыце. А я б змог Цераз кіпень Перакрочыць […]...
3. Каб вярнуцца Колькі разоў я хацеў вярнуцца Ў той чаромхавы, сонечны май. Тваіх вуснаў жаданых крануцца І адчуць іх малінавы рай. У […]...
4. Ноч у Кракаве Ноч снегавеем калядным Душу сагрэе ў кавярні Якая знайшла нас у Кракаве Старым, як песні славянаў. Годным як нерушы ў […]...
5. Арэлі дзяцінства Абмытыя дажджом дзіцячыя арэлі пелі і песцілі таго, каго сустрэлі праз дваццаць год: не белабрысым хлапчуком, а юнаком са сталым […]...
6. Сакавіцкія арэлі Сакавіцкія арэлі… **************************** Блакіт нябёсаў акрыляе, Ірвецца сонейка ў пакой. Даўгачаканая такая, Вясна нам пестуе настрой. Шпачкі нарэшце прыляцелі І […]...
7. Хто гэта, хто гэта Хто гэта, хто гэта Лета на поўдзень адцягвае? Чэрвень сунічны згарэў. Ліпень змарыўся ў пракосах. Жнівень згасае, Жнеўнікам колецца, Шапкай […]...
8. Сваё сэрца кіну ў кіпень Сваё сэрца кіну ў кіпень: Атрымаецца бульён. Дам напою назву зьбіцень – Прынясе хай паштальён Падарунак ім салёны, Звараны ў […]...
9. Ці бачыш ты маё каханне? Ці бачыш ты маё каханне? Яно табе як прывітанне, Яно заўжды дапамагае, Мне аб жыцці апавядае. Ці бачыш ты маё […]...
10. Ліпень на зыходзе Ліпень на зыходзе… *********************************** Прамчаўся чэрвень. Ліпень на зыходзе. Маліны гронкі чырванню палаюць. А хутка жнівень будзе карагодзіць. Наўрад такіх […]...
11. Напоўнены нашы думкі * * * Напоўнены нашы думкі Напоямі рознымі: Яе – гаркава-зайздросным Настоем восеньскім. Мае – саладжава-самотным З прысмакам верасу. І […]...
12. # ты пачакаеш ля прыпынку # ты пачакаеш ля прыпынку можа болей чым звычайна глынеш гаркоткага-салодкага віна ён можа ценем быць нябачным побач недзе можа […]...
13. Беларускай літаратуры Мне заўсёды здавалася крыўдным, Што пісьменства, падцяўшы манжэт, Не ў маіх, а ў чужых краявідах Нараджала цікавы сюжэт; Што ў […]...
14. Лета вятрыскам суворым Лета вятрыскам суворым, вільготным Кранаецца рэхам паўднёвай вайны. І тыя, хто быў, маладым і нязгодным — Ліпень ўсё роўна забраў […]...
15. Арэлі Мы паселі на арэлі, Паляцелі праз нябёсы, Сонцу ў вочы паглядзелі, Раскудлачыў вецер косы. Птушкі побач – ім цікава, Але […]...
16. У суніцах З самай раніцы не спіцца: Сёння – самая пара, Каб паехаць па суніцы У лясны таемны рай. Промні-ніці залатыя Скрозь […]...
17. Трагедыя ў стыле gothіc. Track 7 – “Цягнік лёсаў” …та-тах-татах…татах-татах…ТАТАХ-ТАТАХ… На небасхіле палаў барвовы закат. За вакном мільгалі дрэвы. Жалезны грукат колаў цягніка мёртвым рэхам угрызаўся ў мазгі і […]...
18. Бязладнасць сэнсу Бязладнасць сэнсу. Маўчання цяжар. Маўчу. Ты чуеш? Не снюся. Бачыш? Іду насустрач Інакшым людзям, Інакшым жыццям, Інакшым суддзям. Мой лёс […]...
19. Зялёнае воблака на рынку Бярыце, людзі, – я вам прывёз Вятры, травінкамі закалыханыя. Вось перад вамі паўнюткі воз Салаўіных песень, што з лугу сабраныя. […]...
20. Анархічныя алегорыі Агонія агністай акварэлі Адчайна апраменьвала аблокі. Асуджаны аслепнуць ад апёку, Анёл атрутай абліваў арэлі. Аблада адчуванняў ачмурэлых Ахутвала аскетаў адзінокіх. […]...
21. Вецер жыве ў бляшанках з-пад колы Вецер жыве ў бляшанках з-пад колы Чысціць сківіцы вуліц ад бруду Ад кавалачкаў ежы, у вузкіх колах Вядомых пад вычарпальным […]...
22. Да нематы аглохла Да нематы аглохла Навокал анямела… І горла з смагі зсохла Ды сэрца зхаладзела. Ці бачыш ты бясконцы Да неба зорны […]...
23. Час чмяля Час чмяля. Хвалі першага цяпла Прынесьлі кіпень абрыкосам, Над імі крылы чмель ўзьняў, Спрасонку чмыхнуў у поўны голас, Пасьля снобачаньняў […]...
24. Казкі Бога Салодкая кропля дажджду, (бо з прысмакам кавы), паўзе па замглёнаму шклу, нібыты, кульгаючы, пава. Услед пакідае прасцяг – рэха самоты […]...
25. Ліпень, лівень Ліпень, лівень… Мне здаецца: Грукне сэрца І парвецца. Я штосілы Крыкну: “Мілы!” Хай по лесе, Як прадвесне, Распаўзецца Маё сэрца....
26. БАЛАДА АЛЬГЕРДА АБУХОВІЧА (6.08.1840–22.08.1898) Усё аддаў людзям і толькі кнігі З сабой забраў, каб на кватэры жыць У Слуцку, да пары да часу […]...
27. Ачышчаюць агонь і вада Ачышчаюць агонь і вада… Мо таму напрадвесні спрадвеку Ручаёў гаманкіх чарада Разлівае блакітныя рэкі?.. А згудзе ў векавечнай красе, Адсвяткуе […]...
28. Ліпень Змешвае ліпень шчодра, Як парфюмер заўзяты, Пахі суніц, чабору І сырадою з мятай. пахне лилеяй белай І шашлыком нярэдка, І […]...
29. Мы заблыталіся ў танцах Мы заблыталіся ў танцах – Карагодах вечных ценяў. Мы хадзілі сустракацца З ветрам. Плакалі арэлі, Ці смяяліся ды неслі Нас […]...
30. Старыя шпалы Пахнуць парай Старыя шпалы І калючаю іржою рэек. Ім трывала У памяць запала Колаў дрогкае рэха. Іх, Чарнейшых ад качагараў, […]...
31. Грымаса Вясёлы ліпень. А не з намі. Чамусьці колецца капа. А мы не ведалі, Не зналі, Што нам не будзе Слоў […]...
32. Ты бачыш у журбе зімовай Ты бачыш у журбе зімовай Здзічэлай памяці сляды – Душы, як звер, у мрок замкнёнай, Душы, што вые скрозь гады […]...
33. ДЗіЦЯЧАЯ МАЛіТВА ЗА ЎСіХ Добры, моцны, светлы Божа! Ты ўсе бачыш, ты ўсе можаш! Папрашу зусім нямнога- Міласці ўсім ад Бога. Каб праўдзівей сталі […]...
34. * * * Замяцеліў вішанькамі май * * * Замяцеліў вішанькамі май. Сыпле й сыпле, несупынны гэткі. Прыгаршчамі поўнымі збірай У траве пялёсткі, як манеткі. Языком […]...
35. Не плачце Не плачце. Надыдзе час – жыцьця іскрынку Дзьвюмя далоньмі не стрымаць, Цела, раўнюсенькай скарынкай, На лаўку прыйдзецца пакласьць, Надыдзе час […]...
36. Ці ж знаеш ты, як спеліцца радок Ці ж знаеш ты, як спеліцца радок, Без воч-вушэй, істота, ці ж ты знаеш? …Шляхі-дарогі збіліся ў клубок… Ды што […]...
37. АГМЕНЬ ПАМЯЦІ Здалося, што нябёсы пабялелі, Расцёкся боль чырвонай паласою І лёсу недасяжныя арэлі Спыніліся над вечнасці ракою. А побач – пылам […]...
38. Той год, калі ты быў жывы Той год, калі ты быў жывы, Імкне праз ліпень, і на выспе Праз пах ігліцы і травы Блукае шлях да […]...
39. Неспатоленае шчасце Неспатоленага шчасця дні Прывідамі душу паланілі… А ці памятаеш, даражэнечкая, сны, У якіх вясной адной з табою былі? У якіх […]...
40. Астудзі мае шчокі далонямі Астудзі мае шчокі далонямі, Утаймуй у вачах аганькі, Прыручы мае рукі няўлоўныя Да ўласных – спакойных тваіх. Ты жанчына – […]...