Верш Volksgeіst (Нацыянальны дух)
Нацыянальны дух Русі –
Суровы і ледзяны фіёрд.
Як Рыма першага арлы
Як плейстацэну мастадонт.
Я стаю цвёрда на зямлі
Вакол мяне – багряндалір.
Пракраўся хаос у душу мне
Як мярцвячы шэпт з руін.
Я бачу ў сферы два агню
Там мае горы, вецер, снег…
Ідуць, ідуць, твае войскі
Курс на Грунвальд і Танэнберг.
Жалезны конь жалезны шлем
Жалезны крыж на іх грудзі.
Як звера грознага татэм
Што п’е славу ўвесь у крыві.
Але наш беларускі полк
Выйшаў змагацца да канца,
Нас пераломяць як чарот
Ці гэта мы зломім ворага!?
Абаранілі, ператрывалі…
І біліся адважна мы,
Каб нашчадкі нашы пазналі
Што беларусы ўсе яны!
Каб ганарыліся і кахалі
Нашай гісторыяй баявой,
І каб не цэрквы адпявалі,
А адпяваў народ нас мой.
Аблічыліся інтэрвенты
Прыйшлі славу яны шукаць,
А знайшлі аблічча смерці
І стагоддзі ім тут ляжаць.
Астыла конніца, тэўтон
Не ўстане на бой ніколі.
І гэта полынь вогнішчаў
Гарыць у славу сыноў Русі!
(1 votes, average: 5,00 out of 5)