Сцяпан Гаўрусёў | Беларуская паэзія

Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове

Мяне не трэба папракаць

А вы плылі на пласкадонцы

He спі y ноч, калі рака

Пакацілася лета

Век пражыць – не поле перайсці

Зіма – ды ні снегу, ні лёду

У мураша – касмічная душа

Да сцюжы зімовай далёка яшчэ

Калі адцвітаюць каліны

25 чэрвеня 1944 г

А можа, там і ёсць той бераг

Кладу руку на галаву дзіцяці

Ледзьве сонца хмурынка заслоніць

Журба недаляцеўшых журавоў

Дні – як спіцы ў коле

Зіма запрагла сваіх коней

Піла-вяртуха – звонкая гарэза

На белых абадах веласіпеда

Пасляваеннае

He бывае ў вайны эпілога

Ты чуеш? – Збіраецца бура! Спяшайся!