Васіль Гардзіёнак | Беларуская паэзія

Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове

Паразмаўляйце са мной

Нас забівае ўласнае каханне

Там цяплей чым у нас

Верш, якi разарваў вецер

Раз-пораз ўвечары схiляю галаву

Я нашча буду пацеры казаць

Засынаюць вятры у палёх

Я спаліў бы ўсе свае вершы, каб ты сагрэлась

Пайсьцi туды

У пакоi пустым

Сею я, дажыная праклён

Зноў пралягла дарога мая да храму

Мой карабель не вернецца дамоў

Я ўсё магу забыць

У бездані знікаюць караблі

Паэты памiраюць маладымi

Упэўненасць – толькі крок па зямлі

Навошта берагчы струны

На пяшчанае Мора Дажджоў

Балада пра клён i лiпу

Я пішу гэта той

Усё што я напісаў лепей не стане

Песня дзьмухаўца

Засыная пад пошум чароту