І трохі пагрэўся
Прамоўлю словы – і ўва мне Ўраз цішыня ўзрываецца. Змясціўся месяц на акне І міленька ўсміхаецца. Смяюцца зоркі, аж дрыжыць […]
Вершы на беларускай мове
Прамоўлю словы – і ўва мне Ўраз цішыня ўзрываецца. Змясціўся месяц на акне І міленька ўсміхаецца. Смяюцца зоркі, аж дрыжыць […]
Дазволь цябе пацалаваць ва ўсмешку, У промнікі лагоды ля вачэй. Схаваюся ў табе, нібы ў падстрэшку, І мне адразу зробіцца […]
Зорка босая йшла па зямлі. Я хацеў ёй купіць чаравічкі. Толькі як згаварыцца, Калі У яе незямныя прывычкі. Зорка босая […]
Гавораць, – на шчасце знайсці… Але шчасце не выпадкова Трапляецца на жыцці. Можна знайсці капейку, Нават і цэлы клад. Але […]
Як стары мудры вуж шукае вузкае выйсце, каб скінуць старую скуру – так і я патаемнай вужовай натурай шукаю сабе […]
Такое маўчанне ў снезе, такая далеч, такая бель – што замірае душа: не ўмее яна яшчэ быць такою. Шастае шорсткая […]
Раса халодная Твой след адзначыла. А я, свабодная, Каханне ўбачыла. Пайду па следзе я, З табой сустрэнуся, Мяне як зведаеш, […]
“Вы – святло свету… Так няхай свеціць святло вашае перад людьмі, каб яны бачылі вашыя добрыя справы і ўслаўлялі Айца […]
Чаромхі горкі пах… Зялёных дрэў красунак… Пялёсткі на тваіх губах – мой пацалунак. Спяшаўся я і не паспеў: заспела ранне… […]
– Калі свісталі над табою кулі і побач разрываўся ўжо снарад, святыя словы “родная матуля” ты ўспомніў у апошні міг, […]