Аўтар Яўген Хвалей

Каля кветніка пастаю I душу агнём кветак сагрэю. Я юргіню пазнаю сваю, Хоць у садзе даўно звечарэла. Сумна жоўтая зорка […]

Я пытаў у палях: “Дзе ты, дзе, мая знічка?” Адказаў Млечны Шлях: “З неба ўпала і знікла…” Я хадзіў у […]

Сад ахутала ноч, Квецень белая, белая… Ты ідзеш са мной збоч, Ты такая нясмелая. Я прашу белы май – Да […]

Мне насвішча сіротка-сініца, Напяе булькатаннем крыніца I падкажа пошум сасны Словы даўнія, Словы бабчыны, Словы продкаў далёкіх маіх, Што даўно […]