Верш АНЁЛАК

Ещё вершы:

1. Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
2. У Полымі Я ў полымі пачуццяў і падзей, Ужо трымцяць абпаленыя крылы, З узмахам кожным менш і менш надзей – На ўласныя […]...
3. Хітры кот Ты хітры кот. Я злоўленая мышка. У кіпцюрах тваіх малышка. Пагуляеш, потым раптам кінеш, Толькі сэрца назаўсёды вымеш. Табе патрэбна […]...
4. Краю мой Краю мой родны, краю мой мілы, цудны, узорны, ад ніў залаты, хто цябе ўквеціў пушыстай калінай, краскамі, лесам засеяў густым? […]...
5. Куцьця Сьцяліўся туман па зямлі, Ясьнелі пад сьнегам рабіны, Я выйшаў на прызьбе паліць І вечар на плечы накінуў. Зьвінела на […]...
6. Чаканьне Хоць дождж і б’е, і лашчыцца, А ты усё адно У сінім лёгкім плашчыку Сьпяшаешся ў кіно. Куды ад суму […]...
7. Ты кахаў мяне, як ніхто Ты кахаў мяне, як ніхто, Як ніхто не кахаў ніколі! У кахання твайго ў палоне Засталася навекі я. Захліснулі мяне […]...
8. Мінская балада “Люблю мінчанак маладых, Ад іхніх ног займае дых…” – Гаворыць сябра, і ўздыхае, I поўны келіх выпівае. I сёння бар […]...
9. Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей, мы, любячы, называем Радзімай. Дзяўчыну, што здраджвае найчасьцей, у нашых сьненнях мроім адзінай. Жыццё – […]...
10. Балада аб сыне (Ўступленне) 1. Дзева ў калысцы люляе дзіцяці, Сон зберагае, радзімая маці, Долю шчаслівую кліча з нябёс, Просіць палегчыць пакутны іх […]...
11. Шляхецкую годнасьць не маю Шляхецкую годнасьць не маю Ад продкаў далёкіх маіх, Як краю такога шукаю, Дзе роднаму слову ёсьць чын. Якому ня мулка, […]...
12. Паеду ў Жупраны На жупранскай на старонцы Хораша, цікава. Там такія краявіды – Словам не раскажаш! Трэба з’ездзіць мне ў Жупраны – Там […]...
13. Увосень, доўгімі начамі Увосень, доўгімі начамі, калі паўсутак не відно, сусвет цікаўнымі вачамі ў маё заглядвае акно. За мною з цемры пільна сочыць. […]...
14. Ціхім вершам мяне агарні А. …ціхім вершам мяне агарні, бы анёлак ахоўным крылом, каб з надзеяю ва ўсе дні непадзельна сэрца жыло… …я малітвай […]...
15. Трасцянец (надпіс на помніку) Мы, тысячы ахвяр – жывы людскі касцёр, надзей сатлелы цвет, асыпаны на жвір, – звяртаемся да вас, братоў сваіх, сясцёр: […]...
16. Ці ў апошні раз я бачу гэта поле Ці ў апошні раз я бачу гэта поле? хто я такі? Ці проста чалавек? не выбіраем у жыці сабе мы […]...
17. Сінеча нябёсаў Сінеча нябёсаў, І вецер паўночны, Сады зацьвітаюць, І ранкам марозна. У сад пракаветны Ступаю нясьмела, Між дрэў там блукае Чароўная […]...
18. Яго дудка “Эх, скручу я дудку! Такое зайграю, Што ўсім будзе чутка Ад краю да краю!..” Ф. Багушэвіч. Мая дудка.) Як скруціў […]...
19. Па войстрыні брытвы Па войстрыні брытвы… У бездані краю… Хай ногі пабіты, Іду, не зважаю!.. Астанецца трохі – Убок аступіцца. Так лёгка з […]...
20. Схавай сваё цвярдое сэрца Схавай сваё цвярдое сэрца за плоццю тленнай назаўжды. Трымай яго да самай смерці, каб не было нам тут бяды. Сама […]...
21. Цені ў кутках, як блакітная варта Цені ў кутках, як блакітная варта… Сёння мы ў шчасця ў гасцях. Можа, адзіна цяпер мы і варты Жыцця. Сёння, […]...
22. Краю, Краю мой мілы! Краю, Краю мой мілы! Дарагі мне да слёз. Маіх продкаў магілы Ў вяночку бяроз. Палявая дарога І масток праз ручай. […]...
23. Барометр жыцця Любушцы “Барометр” жыцця… другога параўнання як не шукаў, я адшукаць не мог. Матуліна любоў, сустрэчы, раставанні І роўня для цябе […]...
24. На крыві Халодны павеў ураганнага ветру прыводзіць цябе ў нечаканы экстаз. Апошнія крокі… Апошнія метры… I знікне ў нябыт пустата збітых фраз. […]...
25. Гэты дзень – сьпелы, як яблык Далоў трывогу, віват спакой! На сьнезе танцуюць анёлы радасьці, Бачу іх у вакно. Хто сказаў, што людзі ня ўмеюць лётаць? […]...
26. БАЛАДНЫ МАНАЛОГ ФРАНЦЫСКА СКАРЫНЫ (каля 1490-каля 1551) Я спытаў у людзей: “Як жывеце, браткі?” “Слава Богу, яшчэ мы жывём…”-адказалі мне ўсе. І ў пустыя […]...
27. Ікона З дзяцінства да слёз мне знаёма У вочы глядзіць пільна мне З радзімае хаты ікона Ў кватэры маёй на сцяне. […]...
28. Песняру Ужо год, як пайшоў ты ад нас, Найславуты з апошніх паэтаў. Прыгадаем жыцця твайго час, Горкай праўдай і верай сагрэты. […]...
29. Горад-карабель Горад-карабель Песня 2023 год супадае з 700-гадовым юбілеем горада Ліды. Рыхтуешся свой восьмы век ты, Ліда, сустракаць, у новы юбілей […]...
30. Чорная скіба З-пад плуга твайго – убачыш здалёк – Па полі наўпрост, за сялібай, Плыве і пакорна кладзецца набок Чорная скіба. Чорная […]...
31. Камсамольскія сэрцы Камсамол, маладосць, Шлях юнацкі, узлётны, Скрозь дарогі твае, Ні канца ім, ні краю. Хіба сорак табе, А мне болей паўсотні? […]...
32. Чароўная восень Чароўная восень. Кастрычнік, а сцюжы – ніякай. Далонейкі лісця прасвечвае сонца рэнген. Надвор’е такое… такое…, што… “Божанька, дзякуй!” – за […]...
33. Старонка родная мая Старонка родная мая Прастор ад краю i да краю Люблю тут слухаць салаў’я Калi увечар ён спявае Люблю глядзець на […]...
34. Апошнія хвіліны Каліноўскага Час апошні… Канваір вёў мяне на смертны пір. Лёд у вачах, і ў задуменні… Над зямлёй гулялі хмары, зацягнулі шчасця […]...
35. Давай пастаім з табою У бездані на краю! Знай, шчасце бярэцца з боем, Звычайнае і зямное, Як водблеск таго ў раю. І воін ты […]...
36. Вогнішча і дождж Падлятае здалёк белы дым… Адлятаюць у вырай птушкі… Шмат каханьня для маладых… А другім агеньчыка крышку… Усміхнуся праз слёзы, што […]...
37. Заснуць ад водару магнолій Заснуць ад водару магнолій На фоне квецені садоў І больш не аднавіць ніколі Стракатасць маладых гадоў. Не смерці прагнучы, а […]...
38. Напалоханы цудам вясны Напалоханы цудам вясны, Расцярэбіy~шы кветкі на дрэвах, Вецер з яблынь у царства сасны Выкраy~ рэчку пялёсткаy~ белых. Пацякла ля ствалоy~ […]...
39. Сонца ў небе дзесь высока Сонца ў небе дзесь высока Ярка свеціць у зеніце. Так твая любоў здалёку – Свету промень у цямніцы, У якую […]...
40. Калі каханне абвянчае Калі каханне абвянчае Жаданай згодай маладых, Свайго сумлення не хавае Яно ад позіркаў чужых. А звяжа шлюбам маладая Сябе з […]...