Верш Тапельніца
Нябогу хвалі ўзьнесьлі тройчы:
Як невідушчая рука
Навобмацак шукае дна,
Тапельніца, не знаўшы броду,
Шапоча пацеры да Ойчы.
Ня Богу хвалі ўзьнесьлі тройчы
Душы самотнай горку ўроду…
Тапельніца, не знаўшы броду,
Навобмацак шукае дна.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Выключваеш святло і знікаеш Выключваеш святло і знікаеш. Навобмацак мо патрапіш – кранаеш. Твае рукі, мае сціскаеш, губляеш.. Зноў навобмацак..не мяне. Святло. Праява. Рэчы […]...
- Навобмацак Навобмацак рушу, нібы кацяня, Шукае якое матчынай грудзі, Блукаю ў сэнсе, смаку жыцця, Павушы схаваўшыся ў брудзе. Адзінае выйсце-сэрца паслухаць, […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ГАЛУБКА (15.05.1882-28.09.1937) Вандроўны тэатр не па свеце вандруе, А толькі з самотнай душы– да душы І ў душах, нібыта ў палацах, […]...
- Хвалі ў душы Хвалі ў душы Было лёгка раней на душы, Чыстым донца. Ні хмурыначкі, ні дажджыначкі, Толькі сонца. Крыху ўзнімецца хваля мутная- […]...
- Горад сляпых Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя, Што бродзяць у цемрыве ісцін падманных? Навобмацак ходзяць, Грувасцяцца лбамі, І лезуць на сцены, таму […]...
- Навобмацак да праўды ідучы Навобмацак да праўды ідучы, Блукаю я сярод праклятых соснаў. Святлом зіхоткім вабіць далячынь, Звіняць цудоўна залатыя росы, Гладзь возера празрыстая, […]...
- У пары з Нёманам Ты думаеш, Нёман, што сонца твой гон супыняе? He, стронцый. Тут жудасны зброд цемнаты. Заткнулі крыніцам раты. Жывога цябе пахавалі, […]...
- Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный Ем кулеш свой, а ён дзёгаць чорный, Лыжкой чэрпаю долю свою, А яна ідзе прасторам няторным, Усё на горку, наўпрамк, […]...
- Цэйтнот Горад ператканы сонным дымам. Дым сьцякае ў колер родных сьцен. Твар схаваўшы папяловым грымам, Час з імгненьняў пастку нам пляце. […]...
- Вярнi жанчыне неба Вярнi жанчыне неба, Блакiт над галавой. i большага не трэба Самотнай Ёй. Жыве ў душы патрэба Мудрэйшым быць з людзей […]...
- Вярні жанчыне неба Вярні жанчыне неба, Блакіт над галавой. І большага не трэба Самотнай Ёй. Жыве ў душы патрэба Мудрэйшым быць з людзей […]...
- Сінін Сінін – сінічка, вёсачка – крынічка, Над галавою жураўліны клін. Матуліныя казі над калыскай – Мінулага дзяцінства ўспамін… Ты мая […]...
- БЕЛАРУСАМ ЭМіГРАНТАМ (Першай, другой і апошняй хвалі) Ты усё сваё шукаеш? Родны лес і поле. і нічога сам не маеш, Беларуса доля. […]...
- МЯТЛУШКА Застацца б мне – ціхмянай і лагоднай, Ні краскі, ні травінкі не парушыць. Быць проста часткай Матухны-Прыроды, Наіўнаю, маленькаю мятлушкай… […]...
- Шлях Навобмацак іду, ўзіраючыся ў цемру. Бесперапынны шлях у вечнасць даўжынёй. Агонь жыцця задуць імкнуцца ўсё хімеры, ўсяліць у сэрца страх […]...
- Сем дзён… і далей будзем разам Хвалі лятуць, А з далёкага воблака Вызірне промень Пагладзіць ёй локаны… Мора бязмежна, А вочы прывабныя Зноўку ў бездань Мяне […]...
- Нарач Срэбныя хвалі, хвалі празрыстыя песцяць, цалуюць далоні мае. Хмаркі плывуць, глядзяцца ў люстэрка. Белыя хмаркі на соннай вадзе....
- Свянцоныя іскрынкі Свянцоныя іскрынкі… ****************************** А на Вадохрышча мароз. А на Вадохрышча завея. Лютуе студзень усур’ёз, Ды свята душы нам сагрэе. Усе […]...
- Я лячу, дзе душы ратавнне Я на бераг далёкі імкнуся, дзе віруюцца думкі мае, прылячу, упаду, застануся, апынуся ў казачным сне. Апалюся спякотлівым ранкам, астужуся […]...
- Вупырыца Яе не ўратавалі Памерла нехрышчонай У лесе пахавалі Пад елкаю зялёнай… Ды месяц як узыйдзе Дзяўчыначка прачнецца, У дом бацькоўскі […]...
- Пакліканне душы Як лёгка свечку шчасця пагасіць! Яе паўсюль чакае небяспека. Адкуль жа дапамогі папрасіць? Хто ахвяруе слова ёй ” апека” ? […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ СЕЛЯШЧУКА (4.08.1947-25.09.1996) З прыгожай і роднай самотнай краіны Паехаць да мора і там-патануць… Праз дождж па дарогах, дзе плачуць рабіны, Самотныя […]...
- Рыгоркава гора Плача жаласна Рыгорка – Не пускаюць зноў на горку. Да акна прыліп Рыгорка: – Вунь Максім паехаў з горкі… Вунь […]...
- Готыка “Святой Ганны Загад пячаткай замацаваны – Пярсцёнкам бiскупа самога, Каб грахаводнiцу дзеўку Ганну Аддаць на споведзь агню святога. Агню за тое, што […]...
- …Хопіць! Ужо замнога Хопіць! Ужо замнога! Кроў, ліхалецце, жах! Стань! Памаліся Богу! Люд, загубіўшы страх! Годзе! Пастой! Старога свету гарыць кляштар. Хопіць! Ужо […]...
- Свечка. Агонь. Пажар Свечка. Агонь. Пажар. Недзе Шапэн рыдае. Душы. Абдымкі. Жар. Веру. Хачу. Жадаю. Высі. Касцёл. Арган. Я ўжо амаль святая. Мроі. […]...
- Хто ‘шчэ павінен жыць Хто ‘шчэ павінен жыць, Той лёгка не памрэ… Хоць кідайся з акна, Хоць лі ў сябе атруту, Жыццё не ўгаманіць, […]...
- Па сутарэннях душы Па сутарэннях душы, Па лабірынтах свету, Па цёмных ночах, Шэрых днях, Бяжыць – сляпы, знявечаны, раздзеты. У бясконцых марах чалавек […]...
- Зімняя ноч Зімняя ноч. Сцюжа Неба снягамі кружыць, Грае ў трубе вецер Незразумелы джаз. Мы, дзякуй Богу, дома. Нам тут усё знаёма. […]...
- Пішы праўду Ты лепей богу не грашы, Заўсёды праўду ты пішы, Пішы об тым, як мы жывем, Што мы ядзім і што […]...
- Чалавек шукае ідэал Чалавек шукае ідэал, (А яго, такога, не бывае) Ён імкнецца ў нетры, мора, акіян, Але нічога не дасягае. Ён хоча […]...
- Нячысты дух з душы выходзіць (Мацвея 12:43-45) Нячысты дух з душы выходзіць, Спакой сабе ён не знаходзіць. Бязводнымі мясцінамі блукае, Прытулку чалавечага шукае. Праз час […]...
- Ні пра што Вецер вецце ламаў ашалела, I з каштанаў зрываліся кветкі, I над сэрцам маім набалелым Хтось чырвонай размахваў сурвэткай. Незнаёмка насупіла […]...
- З гары на санках! З гары на санках! ************************************ Мяце завея-завіруха І клямку тузае за вуха. Ля студні скача і ў садочку, І ў […]...
- Помні, братка (70-годдзю Перамогі прысвячаецца) Помні, братка… Помні, братка! Не забудзь ніколі, Як спалілі дзеду хатку, Як жылі ў няволі. Як фашысты захапілі родную краіну: […]...
- Быць альбо не быць За сьцяною – поле, Чорнае, пустое, А за полем прорва Стогне ў хмызьняках. Там пугач палюе Над цьвілой вадою, Крыламі […]...
- Прабачце Прабачце за тое, што я не такі, Прабачце й пакіньце ў спакоі. Я маю гонар, брат, лямант душы Шукае шляха […]...
- Дэпрэсія Кіруюць думкі на душы надрэз, Неасцярожным кімсьці, і мішэнь – спіна Змяніўшы “рэ бемоль” на “до дыез” … Дарма! З […]...
- Шапоча вецер Шапоча вецер Пажаўцелым лісьцем, Ў паветры – Павуцінак лёгкіх лёт, Ціхмянаю хадою Крочыць восень – Вось і заканчваецца Йшчэ адзін […]...
- Магіла байца На беразе Сожа, ля роднае хаты, – Курган невысокі – Магіла салдата. Бярозавым лісцем магіла заслана, Ляжыць у магіле баец […]...