Верш Салдаткі
Тапталі ржышча, секлі буралом,
Жыццём масцілі горасныя кладкі.
Усё радзей за песенным сталом
Збіраюцца трывушчыя салдаткі.
На сукнях адгарэла мурава…
Каторы раз паўторыць цётка Ліда:
“А мой, што пад Берлінам, ў дваццаць два –
Няхай бы хоць вярнуўся інвалідам”.
Ах, прад’явіць каму палын-віну?
Другая скажа так, што шэрхне цела:
“Кляну вайну. I Колечку кляну,
Бо лепш яго – нікогачкі не мела”.
Счапіўшы рук шурпатых вузлякі,
Адна адной зірнуць балюча ў вочы.
“Не выпалі нам, бабы, мужыкі”.
“Не выпалі…” – замужнія прамоўчаць.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Нехта скажа Адзін скажа табе: “Весяліся, пакуль вясёла”. Другі скажа: “Ўмей трымаць сябе ў рукох”. Трэці скажа, Што жыцьцё – гэта вечная […]...
- ВЕДАЕ ПАЛЫН Сярод кветак сівы, знямелы, Нерухомы застыў палын. І здалося, што ў свеце цэлым Ён застаўся такі адзін. Ён адзін пад […]...
- Палын Спее… Зноў спее палын. Спее-красуе. А ўночы хіліцца к долу, сцяблін не напаіўшы сірочых. Спеліць cвой горыч. Адзін. Пах свой […]...
- Жарт Адыходзячы на працу Мне сказала маці: -Спачатку у печы выпалі, А скончыўшы паліць Ты чыста грады выпалі І не забудзь […]...
- Хто ‘шчэ павінен жыць Хто ‘шчэ павінен жыць, Той лёгка не памрэ… Хоць кідайся з акна, Хоць лі ў сябе атруту, Жыццё не ўгаманіць, […]...
- Сябрукі Бруд парыушы там ды сям Дамоу плялося парася А насустрач да вады Гусак валокся малады – Сябраваць давай сусед Парася […]...
- Санэт Чароўнай з’явай дзіўнай прыгажосьці Ты ў сэрцы зруйнавала прахалоду. Кляну цябе, кляну сваю прыроду, Дзе месца ёсьць для рэўнасьці і […]...
- Не хацела табе гаварыць Не хацела табе гаварыць, Напалохаць цябе не хацела, Лепш не ведай, як цяжка любіць Толькі сутнасць, не прагнучы цела. Толькі […]...
- СКРЫЖАВАННI Безумоуна, аднойчы зноу сустрэнемся мы. Хай не бачыуся доуга з табою, але Я нічога павер, пра цябе не забыу. Толькі […]...
- Мы можам спыніць вайну З дзяцінства слаўнага куплеты. І толькі з дрэва – пісталеты. З вады ўсе кулі, на ўцеху. Гарматаў залпы – з […]...
- Зноў месячык Зноў месячык сярэбранай падковай над вечаровым горадам павіс… Каго ж сягоння стрэну… “выпадкова”? Хто ж скажа мне: “Чаго, дружок, раскіс?” […]...
- Наста Да цябе пішу я ліст, Бо не стае болей змогі, У адказ: толькі свіст, На адчай і спалохі. Прысвячаю табе […]...
- Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў Найбольш балюча ненавідзець тых, каго кахаў, Каму належаў цалкам без астатку, Каму сваё жыццё плаціў у падатку, Каму з пакорай […]...
- Я – адарваны мокры ліст з галіны Я – адарваны мокры ліст з галіны, Халодны дождж мой кат і мой сябрук, Маё адзенне – туманоў хусціны, Моё […]...
- Ляцяць гады Ляцяць, ляцяць гады, Імчацца без раздыху. Бягуць яны туды, Дзе ўжо не трба дыхаць. І есці, і рабіць, Гарэлку піць […]...
- ЧЫСТАЯ СУБОТА, альбо напаперадні Сусветнага Жаночага дня 8 Сакавіка ЧЫСТАЯ СУБОТА, альбо напаперадні Сусветнага Жаночага дня 8 Сакавіка. Вы кінулі усіх і сям’ю і дзяцей Пад весну відаць набалела […]...
- БАЛАДА МІХАСЯ СТРАЛЬЦОВА (14.02.1937-23.08.1987) Як сонца ў ранні напаўняе неба, Ты ў вершы кроў пераліваў сваю. Але каму сягоння гэта трэба? Не ведаў […]...
- Парушэнец Гібелі з непасільнай прады. Той выжыве, каму пашэнціць. Знямогласць давяралі знаўцы крынічніку ці парушэнцу. Прыкладвалі прыпарам болькі. Звярэджанае грэлі цела. […]...
- З адной я вёў сябе як ідыёт З адной я вёў сябе як ідыёт, Другая – мне выносіла мазгі. У трэцяй быў вялізарны жывот, А ў чарцвётай […]...
- Плакучая вярба Загінуў недзе ў вайну сыночак. Бядуе маці: – Нашто мне вочы, Каб толькі плакаць век нешчаслівай! Нашто мне рукі, калі […]...
- Прывыкаю да болю Прывыкаю да болю, Да зняваг і да крыўд. Гэты боль не адолець, Сум нічым не прыкрыць. Прывыкаю да плачу, Да […]...
- БАЛАДА ЕФРАСІННІ ПОЛАЦКАЙ (каля 1101-23 ці 25.05.1167) Ад Полацка да Іерусаліма, Нібы святы агонь, твая дарога. У сэрцы і за спінаю-Радзіма І прад […]...
- Білет да Беларусі Білет да Беларусі. Прадавала касірка білеты У вакзале аўтобусных зносін. Прадавала касірка білеты – Каму ў лета, каму у восень. […]...
- Набат Або нам быць? Або не быць? Каму зварот? Сабе? Нашчадкам? Калі неведама, як жыць, Шукаюць гурт, згубіўшы статак. Статычны цень […]...
- Дзьве кумы ДЗЬВЕ КУМЫ Ёсьць дзьве кумы. І іх са дна Шпурнула хваля ўверх тугая. – Я – прэзідэнт! – крычыць адна. […]...
- Я цябе пакахаў Я зусім разгубіўся – Так цябе я шукаў. У цябе я ўлюбіўся, Я цябе пакахаў. Тыдняў шмат беспрасветных, Многа доўгіх […]...
- Tіbі et іgnі Tіbі et іgnі. Прачытай і спалі. Узнікні і знікні у жыццевым агні. Tіbі et іgnі. Табе і агню. Узнікні і […]...
- Паэтка Звычайны погляд у мокры дзень, Аздоблены сляпой дажджынкай… і над сталом яе вылучна цень… і вершы, змытыя слязінкай… Яна чакая […]...
- Злітуйся Злітуйся над вечарам і ранкам, Над душою злітуйся маей. Быццам, Божы дар нясі да ганку, Божым дарам будзь ты разам […]...
- Мая віна Мая віна, што я жанчынай У гэты дзіўны свет прыйшла, Што на высокай аблачыне Жыццё сваё я пражыла. Чыя віна, […]...
- Як мог бы зразумець цярпеньне Як мог бы зразумець цярпеньне, Калі не стаў бы ля крыжа Хаця б на момант на імгненьне Зірнуць у вочы […]...
- Рагнеда Рагнеда Ты праўда маёй краіны, Якую тапталі і гвалцілі Над смерццю паўстала жанчына А гонар уласны не страціла І з […]...
- А што сэрца? Каму яно патрэбна А што сэрца? Каму яно патрэбна, Калі ўсе глядзяць толькі на цела? Калі вочы палаюць дзіўным срэблам, Але ім ўсё […]...
- Мы тое, чым можам стаць Калі мы нараджаемся, нам безклапотна кажуць, што мы нарадзіліся людзьмі. Чаму так безклапотна? Таму, што мы не падобныя да малпаў? […]...
- 91 см Кожны дзень прачынаюсь і бачу Свае вочы, далоні і вусны. Быццам помер, але я не плачу, Атрымаў невялікія плюсы. Ёсць […]...
- Маёй надзённасці Маёй надзённасці мне дзіўны акварэлі: Імгнення сум і радасць, сум маіх гадзн – Жыццё змяшала ўсё ў адным кактэлі… Вось […]...
- БАЛАДА ГЕНРЫКА ДМАХОЎСКАГА (14.10.1810-14.05.1863) Палын… Пажарышчы… Магілы… Груганнё… Але жыве твой край! Ён па сцяжынках слёз Прыйшоў у сэрца, у якім цвіце агнём […]...
- А ўсё ж вінаваты і я А ўсё ж вінаваты і я: Суладдзе ў прыродзе парушана. Паменшала птушак сям’я, I рыба бяздумна патручана. Няма чым віну […]...
- Званы – б’юць! ЗВАНЫ – Б’ЮЦЬ! Жахалі жудасна стронцыя стрэлы, Плоймы агню – увысь, да нябёс. Толькі нікога на свеце цэлым, Хто змог […]...
- Голы кароль Распранулі караля – Голым стаў кароль, Чырваней стаў матыля І забыў пароль. Без пароля вартаўнік Які быў тралём Не пусціў […]...