Верш У вырай

Зашумела нудна восень Шумам лісцяў, шумам сосен, Даўшы волю хмурам; Ажно з гоняў Беларусі У вырай вылецелі гусі, Паплылі ўдаль шнурам. Следам з выраем, з гусямі Паляцелі думкі самі, Сэрца ўскалыхнулі; Ўскалыхнулі долі плесняй, Азваліся казкай-песняй, У смутку патанулі… Ой, вам, гусі-вырайніцы, Жыць не доўга ў чужаніцы, Зноў к нам прыплывеце, Зноў вас будуць сустракаці Нашы рэчкі, сенажаці, Наша сонца ў цвеце. Ой вы, гусі-гудзіцелькі, Не забудзеце зямелькі, Дзе дзяцей пладзілі, Дзе вы месячык страчалі, Дзе вы зоркі падлічалі, Плавалі, хадзілі. Знаю, зложыце тут косці, Толькі злётаеце ў госці, Асвяжыце грудзі: Вы не ўмееце йшчэ, гусі, Выракацца Беларусі, Як умеюць людзі.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Бусел адлятае ў вырай Мінула цёплая пара, Трываць мароз няма ўжо сілы, І выправіцца ўжо пара – Ён пакідае край свой мілы. Чакае зноў […]...

Жыві ў Беларусі Жыві ў Беларусі, Да месцаў тых бяжы, Дзе ты, як малый бусьлік, З сям’ёй бацькоўскай жыў. Жыві ў Беларусі І […]...

Навекі паслы Навекі паслы Маёй Беларусі: Для лета – буслы, Для восені – гусі. Так белым крылом Душ высокіх, птушыных, Як сонца […]...

Апошнія гусі Гусі апошнія стомленым клінам Неба ўзаралі, самотна крычаць… Мне, як заўжды, у такую хвіліну Хочацца разам з табой памаўчаць. Хочацца […]...

Ой, ляцелі гусі Паводле народнай песні Ой, ляцелі гусі Ой, да Беларусі. Дый не даляцелі- За Дунаем селі. Што ж вы, мае птахі, […]...

Песенька Снегавічка А вясна ўжо, а вясна ўжо ля парога. Адляцелі ў край паўночны снегіры. Значыць, час і мне збірацца ў шлях-дарогу […]...

Вырай Зноў сярод ніў бесканечных, шырокіх іду, як калісь, у задуме цяпер я, і ў небе мне звоніць блакітным, высокім сівое […]...

Летняя раса Як брыльянты, рассявае Ночка летняя расіцу, Туманамі спавівае Луг зялёны над крыніцай. А як раніца настане, Бліскі сонца загуляюць, – […]...

Дыван падарылі бацькі Дыван падарылі бацькі Прыгожы ён мае ўзор. Кветкі тут есць, васількі, Палёў шырокі прастор. І ветрыка бачны павеў, І рэчкі […]...

Жураўлі ў вырай адлятаюць Жураўлі ў небе мітусяцца, Зграя з крыкам ў вырай адлятае. Мне таксама каб туды падацца, Дзе дзяцінства знічкай прападае. Выведзе […]...

Новая восень Па-новаму восень палеткі Абходзіць, глядзіць гаспадаркі… Пайшлі аддыхаць пад паветкі, Згуляўшы дажынкі, жнівяркі. Закаўкалі каўкі на ўзвышшы, Затрэсліся лісці ў […]...

Бясхмарнае неба бязвоблачнай далі Бясхмарнае неба бязвоблачнай далі, Тут птушкі ўранку сонца віталі, Тут жнівеньскі вецер гукаў навальніцу, Каб елкі паскідалі шапкі з ігліцы. […]...

У траецкі май сваёй “бывай!” Каб змяніў наш край на “прывітанне У нябёсах крЫвіцкай душы Боскія гуляюць мурашы. Перуновыя працуюць пчолы, Новыя будуюць храмы совы. У люстэрках нашага змагання, Мамы Беларусі, […]...

Непералётны вырай Сышліся хмары – восені паслы. І за акном не ціхне дождж-назола. На поўдзень скіраваліся буслы, а нас з табой ужо […]...

Адлятаў у вырай Адлятаў у вырай Прахалодай вечар, Змрок гайдаў ледзь травы Перазвонам рос, Як табе ў каханні Я прызнаўся шчырым, Пасцяліў пад […]...

Белы бусел у вырай ляцеў Небакраем анёлавых межаў Белы бусел у вырай ляцеў. Прамінаючы гмахі і вежы, У абдымках сцюдзёных залеў. А на крылах бялютка-бліскучых […]...

Не праспі Спі, дзяўчына, покуль сонца Не зайграла над хацінай; А як сонца на аконца Бліскі кіне – ўстань, дзяўчына! Ўстань, зніміся, […]...

Надта хочацца ў вырай Надта хочацца ў вырай. Мая белая лебедзь, а ці хочаце Вы ў рай? мне хацелася б ведаць, мне хацелася б […]...

Калі ляцяць у вырай журавы Калі ляцяць у вырай журавы, Крычаць і крык іх зразумелы. Яны ляцяць ад роднае зямлі У замежжа с’ёмныя кватэры. Калі […]...

Канібалам праца Бачыш на абрусе Келіхаў асклепкі, Паляцелі гусі, Не патрэбны сведкі. А мне у Беларусі Камянём застацца, У катле зваруся – […]...

Зляцеліся зорачкі дзіўнымі птушкамі ў вырай Зляцеліся зорачкі дзіўнымі птушкамі ў вырай, падзюбалі неба, паселі праз дзіркі сачыць: чаму маладзік усміхаецца шырай і шырай, каго выглядае […]...

Мне хораша вясною назіраць Мне хораша вясною назіраць, Як зграі птушак з выраю ляцяць, Як іх мая Радзіма сустракае, І, як прылёту рады, хто […]...

БАЛАДА ЯЎГЕНА ГЛЕБАВА (10.09.1929-13.01.2000) Мара пра мора музыкай вечнаю стала. Птушкі, як ноты, светла да сонца ўзляцелі Па-над курганнем, дзе Беларусь начавала, Па-над […]...

Наша пакаленне Наша пакаленне Наша пакаленне Антываеннае Антызменнае Антызасценнае Наша пакаленне Антылітаратурнае Антыкультурнае Антыцэнзурнае Наша пакаленне Антыглабальнае Антымаральнае Антыскакральнае Наша паклаленне Антыцаркоўнае […]...

CВЯТЛО МАЛАДЗіКА Ночка чыстым аксамітам Лес зімовы засцілае. Шлях да зорак, менавіта, Маладзенькі месяц знае. Малады і вельмі тонкі, Зноў хаваецца за […]...

Вольныя! Давай схаваемся ўдваіх пад шэры куст Ды файна, каб ніхто не заўважыў! Каб не чутно было і чарвяку, Пра што […]...

Заліло малінавым сьвятлом Заліло малінавым сьвятлом Сонца вечаровае палеткі, І становіцца Сусьвету дном Аблічча мае роднае зямелькі. Адыходзіць дзённа мітусьня На спачын – […]...

ДА БЕЛАРУСІ ДА БЕЛАРУСІ Якою зелкай прываражыла, Якой замовай, любоў мая? Хай на прыветнай ці злой чужыне Адно табою жывая я. На […]...

Хохлік Як зайграе ў лесе хохлік, – Замірае песень воклік; Як зачэпіць мох і лозы, – Аджываюць смех і слёзы… Ў […]...

Кажуць, мова мая памірае Кажуць, мова мая памірае, Але верыць я ў то не хачу. Беларусь, кажуць, век аджывае – Зубы сцісну я і […]...

БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ВЕРАНІЦЫНА (1(13).06.1834-1904(?)) Тарас на Парнасе, а ты ў Беларусі, Дзе чорныя вошы і белыя гусі, Дзе наша адвечнае слова “любоў” Не […]...

ПЕРАД КУПАЛЛЕМ Перад мальбертам, як іконай, Душа ірвецца да нябес, Каб ласкай боскай блаславёнай У фарбах вылепіць свой лёс. А лёс мой […]...

Сляды – Каго гэта ўчора страчала? Пад вечар да рэчкі ішла? – Страчала вясну, – адказала. – Хіба яна ў ботах […]...

Мы рады сустрэчы Вас шчыра вітаем, жадаем натхнення – Для свята пара настае, Іграюць музыкі,- і гімн ухвалення Гасцям дарагім прапяем. Мы працай […]...

Размова з маладосцю Хоць на дзянёк вярніся, маладосць! Праз шмат гадоў хачу цябе пабачыць. Прыйдзі, прысядзь! Ты мой найлепшы госць, Хай не за […]...

Прыганятыя Не наша воля, не нашы нівы, Дубы не нашы над рэчкай ціхай. Чужыя бору сівыя грывы, Адное наша – сівое […]...

БАЛАДА ВІКТАРА ВАЛЬТАРА (28.07.1902 – 17.04.1931) Пад Сатурнам нараджаюцца паэты І ў нябыт сыходзяць, як вада ў пясок. Ты, гаротны, добра ведаеш пра […]...

Сьнілась Сьнілась… Сьнілась баба, сьнілась маці, Бацька ў гэрбах медалёў, Ад чыгуначнай брыгады, Працы шчырай мазалёў… Сьніўся рэчкі гуд вясновы, Што […]...

Незабудкі азёр Ля ціхай затокі на плёсе Ёсць шчасце згадаць аб любві. Сваіх я не высушу вёсел – Плыві, мая лодка, плыві! […]...

І прыходзіць ва снах І прыходзіць ва снах, Аддаецца начам, Як сьцяжынка на шлях, Як да рэчкі раўчак, І зьвініць адгалосьсе Пражытых гадоў, І […]...