Верш Ты прыйдзі

Ты прыйдзі ка мне вясною, Кветкаю прыйдзі; Зацвіці красой са мною, Думку разбудзі… Ты прыйдзі ка мне улетку, Коласам прыйдзі; Песняй жніўнай на палетку Думку саладзі… Ты прыйдзі ка мне зімою, Сонейкам прыйдзі, Даўнай казкай залатою Думку абудзі… Ты прыйдзі ка мне увосень, Зоркаю прыйдзі; Ў свет далёкі з шумам сосен Думку павядзі… Ты прыйдзі і на магілкі, Кветкаю прыйдзі; Белай ручкай клён няхілкі Шчыра пасадзі… …………………………………… Ты прыйдзі…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Ты прыйдзі да мяне, вясна, прыйдзі Ты прыйдзі да мяне, вясна, прыйдзі, Салаўінымі песнямі разбудзі, І цяплом сваім сонечным атулі, Дай мне шчасця ў жыцці. Ты […]...

Прыйдзі, мой госць Прыйдзі, мой госць, Я падару табе Усё, што мо твае прывабіць вочы: Травінку, што дзірван прабіла ўночы, Расінку, што звініць, […]...

Прыйдзі Паглядзі – ужо страцілі бляск назаўжды мае вочы. Я душой ачарсцвеў, мае крылы зламалі вятры. Я па гэтаму соннаму гораду […]...

У вырай Зашумела нудна восень Шумам лісцяў, шумам сосен, Даўшы волю хмурам; Ажно з гоняў Беларусі У вырай вылецелі гусі, Паплылі ўдаль […]...

Ты, сэрца, спіш З “Курантаў”* Ты, сэрца, спіш, без памяці ляжыш, А на то не глядзіш, што я спяваю. Разбудзіся, душа, я малюся, […]...

Клён Прыснiцца зноў Яго Высокасць Стары ля нашай хаты клён: То, як вiном, духмяным сокам Мяне з дарогi поiць ён; То […]...

Чуеш, тата Пад, язджаю да радзімы – Вось і Сцвігі берагі, Дзе і у леты, і у зімы Ты, мой бацька дарагі, […]...

Старэю цягне да магілкіС Старэю… Цягне да магілкі. Раней туды баяўся я хадзіць, А зараз забягаю на хвілінку, Каб з бацькам тут пагаварыць. Старэю […]...

Над Белай Руссю Над Белай Руссю – белы бусел Над Белай Руссю – Белы бусел З даверам выпрастаў крыло. А гэта значыць, Белай […]...

Далёкі гром Маланка вогненным багром Цяжкія крыгі хмар разводзіць, Па небасхіле ўладна ходзіць Далёкі гром. Цярэбіць пушчу напралом, То глуха стогне, то […]...

Варажбітка-ноч Цемра зноў спускаецца на мой парог, ставіць боты чорныя ля збітых ног. Горад спіць. Паснулі птушкі й месяц лёг, звесіў […]...

Мой далёкі Далёкі Усход Мой далёкі Далёкі Усход, Маладосць мая ў моры блакітным… Дзе ты, той штармавы паварот? Дзе ты, бераг, туманам спавіты? Развінаюцца […]...

Брат і сястра З далёкіх паходаў вярнуўся Крушына. Не стрэўся з дачкою, Не ўбачыў ён сына, Бо хлопца схавалі дняпроўскія хвалі, А дзеўчыну […]...

Крык Яны ішлі насустрач веры – яны ішлі! Без ценю рабскага сумневу – яны ішлі! Ішлі з адкрытымі вачыма – яны […]...

Белая Русь Прыгожай кветкаю яна на карце міра Іне знайсці другіх – такая ты адна! Адзначана размераным пункцірам, Усім адкрытая, чым славішся […]...

Каля твайго парога Вясёлка над Белай Руссю – гэта мая мара, ляцяць пад вясёлку гусі, нібы пад вянец, па парах. Туманы над Белай […]...

Кветкаю цвіце Пакуль каханая – Сусвет перапаўняе. А знелюбее – засланяе свет. Ды палыном гарчыць Забыты след Да небакраю. Пакуль святочная – […]...

У АДКАЗ Птушачка мая, Галубка, Сумна тут табе адной, Да цябе пpыйду я хутка, Лягу побач тут з табой. Пахаджу па тых […]...

Цябе адну я так кахаю Цябе адну так кахаю Мы разам ужо ня мала дзён. Душой з табой адпачываю, Бярозка ты, я ж толькі клён. […]...

Абцалую цябе Абцалую цябе, Абшапчу, Адагрэю, Не пушчу ні на міг У сівую зіму. Над вяршынямі сосен, Над вольным палётам барэю На […]...

Доля салдата З народнага -Дзе, дачушка, была, дзе хадзіла? Я ж усе вочы за ноч праслязіла. -Мамко мая, не крычы, не трывожся […]...

Прамень сцюдзёны на скале Прамень сцюдзёны на скале, Блiскучы й мауклiвы; I ён – не сонейка на тле, Не мёд саспелай слiвы; Але жыцця […]...

– Ад чаго ты самотны, бусел? – Ад чаго ты самотны, бусел, у гняздзе над знямелай вёскай? – Я сумую па Белай Русі дачарнобыльскай, чыстаросай. – […]...

Пушок уцякач Ляжаў маленькі камячок, Дрыжэў ад восеньскага ветра. І нібы скрыпача смычок, – Выводзіў жаласнае рэтра. Суседскі хлопчык-малышок, – Катка, які […]...

Пушчанскі спеў Налібоцкая пушча, хваёвы лес, Ты празрысты кляштар карабельных сосен. Павучок на прадплечча бярозкі ўзлез, Зачапіўшы за павуцінне восень. Пералікам песень […]...

Клёны Над хатамі светла-зялёны Клён – сонца паўдзённага брат… He ў лес наш спяшаюцца клёны, Яны ўсе чамусьці ля хат. Як […]...

Успаміны пад язмінам Калі язмін у пачатку лета Квітнець пад вокнамі пачне, Кранае водар гэтых кветак Салодкім болем сэрца мне. З пяшчотай тонкаю […]...

Лес ачнуўся, лес вялiкадне святкуе Лес ачнуўся, лес вялiкадне святкуе – Вунь як весела ў зялёнай грамадзе! Толькi дуб адзiн вясны як бы й не […]...

Гэй, зямляча! 1. Сёлета папрацавалі добра І у першы раз за колькі год Зладзiлi ў далёкую дарогу Паглядзець, дзе як жыве народ. […]...

Недзе за шумлівай навальніцаю Недзе за шумлівай навальніцаю, У празрыстым царстве цішыні Сонца залатою калясніцаю Асляпляе бездань вышыні. Асыпае залатымі промнямі І цалуе сонную […]...

Мары мае ды надзеі Думкі, планы ды праблемы Не даюць мне спаць… Вынік вечнай тэарэмы, Дзе яго шукаць? Лёсам ці наканавана Мне знайсці той […]...

У навальніцу Перуны грукаталі ў прасторы пустым, Прыгіналіся долу кусты, I у цёмным прадонні набухшых крыніц Гаслі водсвіты бліскавіц. Мы стаялі ўдваіх, […]...

Званок Да краёў перапоўнiцца смуткам душа – Аж бывае слязамi з вачэй пралiецца: Зноў мой школьны званок зазвiнiць мне ў вушах […]...

Аб рэўнасці Як увосень знікае Маркотнае сонца за свет, То зямля сваё сонца Раўнуе да іншых планет. Сонца дзе прападае Так доўга? […]...

Увосень, доўгімі начамі Увосень, доўгімі начамі, калі паўсутак не відно, сусвет цікаўнымі вачамі ў маё заглядвае акно. За мною з цемры пільна сочыць. […]...

Пераклад верша “Love” Henry David Thoreau Бы дзве планеты, быць бы нам… Ды раптам… зоркаю двайной… Ўзышлі і ззяем… недзе там, Дзе спалучыліся з табой… Сусветных […]...

У памяць запрасіла год далёкі У памяць запрасіла год далёкі, Той майскі дзень…(Я так вясну люблю!) Як погляд твой – блакітны і глыбокі – Заставіў […]...

Бусел белы – клёкат смелы Бусел белы – клёкат смелы Па-над белай стараною. Ён лунае белай верай Нада мною і табою. Можна голасам змяняцца, Горды […]...

Радзімы музыка Песні, знайце, – сэрца дар Шанаваць іх трэба. Янка Купала Туман як вэлюм бальны. Плывуць у свет ад лодак Па […]...

Дзень чарговы знік у нікуды Дзень чарговы знік у нікуды. Не спыніць, не дагнаць. Паляцеў ён напэўна туды, Нашы прадзеды дзе і дзяды. Там у […]...