Верш Перад Сёмухай
Гаю, гаю, гаю,
Схаджу да дубровы,
Насяку там маю
Ахапак здаровы.
Будзе тут бярозка,
Будзе тут рабінка,
Будзе клёну горстка,
Будзе і калінка.
Перад хатай нізкай
Пасаджу я дрэўцы,
Ад аконцаў блізка
Падбяру ім месца.
Ой, кумы, кумочкі,
Міла паглядзеці,
Як пачнуць лісточкі
Трэсціся, шумеці,
Шаптаць, гаманіці
Ціха між сабою,
Галоўкі хіліці
Тут жа нада мною.
I мне здасца ў хаце,
Што дрэўцы бясконца
Раяцца, як даці
Долю мне й старонцы.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Трагедыя ў стыле gothіc. Track 3 – “Ласка зорак” Край неба абваліцца ўніз, і крышталёвымі камлыгамі пасыпецца на зямлю. Скалынуцца нетры апраметнай, і заскрыгоча зубамі бездань. Завыюць ваўкі, і […]...
- Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
- Твае рукі Твае рукі, твае рукі нада мною, – Нібы лебедзі над белаю зімою. Як ласкава яны кружаць I са мной па […]...
- Памылкі Калі пасыплюцца падзеі, Пачнуць шукаць, хто вінаваты. Маўчаць тут будуць дабрадзеі, Што так крычалі ўсе зацята. Свабода будзе лепшы хабар […]...
- Перад бурай Што бачу? – ўсё цiха, ўсё спiць пад няславай… Цi ж праўда? – няўжо гэта вораг асiлiў? Няўжо ўсе байцы […]...
- Як гэта міла, як кранае Як гэта міла, як кранае – Глядзець на восень каля гаю. Лістоту вецер узвівае. Як гэта міла, як кранае. Лістота […]...
- Каб твая ружа расцвiла Ў майго кіта амаль фантан А заўтра болей будзе Як з райскім садам выйдзе зман, То вылью ўсё на грудзі! […]...
- Дарагая Беларусь Слаўлю я свой край любімы, Незгасальную зару. Як ты сэрцу майму міла, Дарагая Беларусь! Залацістыя прасторы, Незлічона ясных зор, Рэкі […]...
- Кастрычнік Ціха сцелецца, сцелецца Ліст на ліст у гаях. Залатая мяцеліца Шалясціць на дубах. Замяла рыжаватыя Верасы, паплавы. З песняю сумнаватаю […]...
- Ты, роднае слова Ты, роднае слова, Мне люба і міла, Ты сэрца сабою Маё паланіла. Гучыць зразумела, Так шчыра, так блізка – “Матуля”, […]...
- Людка Як Людкі не бачу, – Не міла мне жыць: I сохну, і плачу, I сон не бяжыць! I хатка – […]...
- Ноч перад святам Заўтра мне дваццаць пяць, I Радзіме маёй дваццаць пяць. Ды пра гэта падумаю я Перад самым світаннем… Ноч. Шуміць лістапад. […]...
- ПЕРАД КУПАЛЛЕМ Перад мальбертам, як іконай, Душа ірвецца да нябес, Каб ласкай боскай блаславёнай У фарбах вылепіць свой лёс. А лёс мой […]...
- Перад мальбертам Перад мальбертам, як іконай, Душа ірвецца да нябёс, Каб ласкай Божай блаславёнай У фарбах вылепіць свой лёс. А лёс мой […]...
- Перад аўдыторыяй Выступаць перад аўдыторыяй У 200 чалавек, Як першы снег Ці сэкс Калі дзяўчына зверху, Або калі аўчарка Рэкс Глядзіць у […]...
- Перад расставаннем У самотна-сумным цягніку вячэрнім Былі мы ціхай песняй аб’яднаны. Бы ў забыцці, чыгунка задуменна Гайдала нас пад музыку, хістала. Шаптала […]...
- Перад Вялікаднем Панядзелак радзіўся на зломе Нескаромнага шчырага тыдня. У табой ашчасліўленым доме Пост вялікі хрысціўся ў Вялікдзень. Белым воблачкам раніца ззяла […]...
- Схіляю галаву я перад тым Схіляю галаву я перад тым, хто валадарыць над бязладдзем гукаў, хто правядзе вас, як дзіця, за руку у свет, дзе […]...
- Ты перад мною, а я насупраць Ты перад мною, а я насупраць. Здіўляе твой позірк – ты бачыш несупраць. І вока ў вока, кахання прысутнасць. Між […]...
- А перад тым як зняць пагоны А перад тым як зняць пагоны, Вярнуцца да сваёй зямлі, У часіну ціхае пагоды Фатографа мы нанялі. Над чорнай бухтаю […]...
- Перад табой не стану на калені Перад табой не стану на калені, а мо і стану, плюнуўшы на ўсё. ды ўсё ж мае пачуцці не змярцвелі, […]...
- Верш перад сном Сьпяць сузор’і ў задыяку, cьпяць гароды і заводы, сьветліць месяц круглай сракай навакольную прыроду. Дрэваў мяккія абрысы, крыку адзінокі сполах… […]...
- У прыёмнай перад Смерцю – Чаму тырчаць у прыёмнай душнай, Чакать трывожна судны час? Давай-ка, Смерць, з табой нясумнай Махнем па чарачцы за нас. […]...
- Птушыная песня (Гукаперайманне) Прэч, цень! Будзе дзень! Будзе дзень чараваць. Згінь, сон! Будзе сонца! Будзе сонца цараваць. Ціха-ціха… Ветрык спіць, Буду я гняздзечка […]...
- Дыялог закаханых перад карай – Я кахаю цябе, дарагi! Дык чаго ж ты бядуеш? Мабыць, сэрца твае пазабыла мяне ў барацьбе? Я кахаю цябе, […]...
- Перад выхадам я зазірну Перад выхадам я зазірну У люстэрка насупраць дзвярэй, Валасы прыгажэй прыбяру І зніму адзіноту з вачэй. Усміхнуся няўмела сабе, І […]...
- Восень расьпісала Восень расьпісала Лісьце клёнаў барвай. Прысадамі блукаюць Летуценьні-мары… У стройнае бярозкі, Бы сівізна на скронях, Жоўтыя лісточкі Ляцяць долу… Шолах…...
- РАЗВАГI ПЕРАД ПОМНIКАМ МАКСIМА БАГДАНОВIЧА НА СОТЫЯ ЎГОДКI Горька судьба поэтов всех племён; Тяжеле всех судьба казнит Россию. В. К. Кюхельбекер Паэтаў нішчыць лёс ва ўсіх плямён; Цяжэй […]...
- Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...
- Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Цёплы вечар, ціхі вецер, свежы стог Улажылі спаць мяне вы на зямлі. Не ўстае стаўпом пыл светлы ўздоўж дарог, Ў […]...
- Сонцавіт Свеце мой, не ляці ў бяздонне. Свеце мой, азірніся – чуеш? Недзе ў Жывы святой на ўлонні Сонцавіт малады начуе. […]...
- I каб не хварэла мама – Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з iм таксама, Што яшчэ нам усiм патрэбна? Не грашыць, жыць паслухмяна. […]...
- І КАБ НЕ ХВАРЭЛА МАМА! (Пажаданне маленькай дзяучынкі пад самае Ражство) Бог жыве высока ў небе Ды анёлы з ім таксама, Што яшчэ нам усім […]...
- Кава Мне сніўся сон: на полі сечы, Дзе бітва жорсткая была, Знянацку мне ўпілася ў плечы Чужынца вострая страла. Заслала вочы […]...
- Затрымаўся на дрэўцы лісток Затрымаўся на дрэўцы лісток. Восень раптам прыйшла, спакваля. Заінеў ушчэнт зазубраны бок, Ды не хоча пакінуць галля. Зачапіўся сцяблінкай, дрыжыць. […]...
- Такі прысуд Яны сказалі: “Аб’яднаем Братэрства наша назаўжды! Бо наш народ заўсёды з вамі Аднымі сцежкамі хадзіў”. Яны сказалі-загадалі Узвесці новаму пасад. […]...
- Даход у год Кандытатаў у дэпутаты адабралі, У “Жыцці Бабруйскім” напісалі, Іх даходы паказалі, Як узнаў я іх даход, Што атрымалі яны ў […]...
- Нахлынула, як ліўні ўсіх стагоддзяў Над краем гэтак міла-міла Увесну сонейка свяціла – Свіціўся ліст, свіціўся свет. I быў для сэрца не замкнёны, I быў […]...
- БАЛАДА КАРУСЯ КАГАНЦА (10.02.1868 – 20.05.1918) За родную краіну, звычай і мову, за гонар груддзю ўставайце. К. Каганец …І турма на зямлі на […]...
- Сэнс жыццевы Ты жывеш разумеючы мала, У жыцци табе што патрэбна? Скачаш з мары на мару у паветры… Людзи – людцы, а […]...