Верш Апошняе слова маё

Ещё вершы:

1. Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...
2. Шапні напаследак мне простае слова! Апошняе лета, апошняе лета… я тут пражываю ля Альфы і Бэты і далей лячу да загадкавых вежаў бязмежжа Сусвету, Сусвету […]...
3. Апошняе слова Ці даўно, ці нядаўна холад сэрца сцябаў і ў кроў разадраў, абадраў. Ен круціў, разбіваў ланцугі і каханне, плакаў і […]...
4. Слова Кожнае слова верша Прыносіць усім асалоду. Апошняе яно, ці першае, Мужчынскага, ці жаночага роду. І ў кожным слове-мэта, Вялікая, ці […]...
5. У слова – свая вага У слова – свая вага, Слова – розуму рэха. Слова – мая туга, Слова – мая ўцеха. Можа, нябесную высь, […]...
6. Пра слова “Пра слова” Я чуў, у жыцьці вось так бывала Што слова нават забівала Сказаў і потым не дакажаш Што гэта […]...
7. Апошняе жаданне Касцюшкі Апошняе жаданне Касцюшкі Вясной 1817 года, за паўгода да смерці, стары Тадэвуш Касцюшка, жывучы ў Швейцарыі, склаў тэстамент, паводле якога […]...
8. Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
9. Усё тваё, усё бяры Усё тваё, усё бяры: Мае надзеі, мары, сны. Маю спагаду і цяпло. Бяры, бяры, бяры ўсё! І толькі кропельку журбы […]...
10. Перад Часам, нібы перад Богам Перад Часам, нібы перад Богам, Спавядаўся ва ўсім і ні ў чым. Перад Ра, Кукульканам, Сварогам – Перад боствам сваім […]...
11. Чароўнае слова Выспела. ўпала чароўнае слова. скача каляровым мячом. толькі табе, нікому другому квола-пяшчотае, ни прашто. ўпала. стала светла у хаце. не […]...
12. Роднае слова Роднае слова, маё ты багацце, Як сонейка ў сэрцы свяціла маё. Яго ў агонь сябрукі не кідайце, Шануйце браты, як […]...
13. Ляцела слова Ляцела слова. Слова па свеце ляцела. Знайсці чалавека хацела. Што прыме, схавае да скону, Што пусціць у родную мову, Што […]...
14. Мілэдзі С. П. Яна – фатальная жанчына і небяспечная гульня. Зрачэшся маці і айчыны, спыніўшы перад ёй каня. Зноў тоне розум […]...
15. Я маю слова, вам панове Я маю слова, вам панове, Якому многія вякі, Зямны наклон кладу якому І як жыву, дышу якім. Не згаснуць зоркі […]...
16. Драбіны Драбіны да неба цягнуцца ў цішы Нібыта мне шлях пракладаюць ў імглу… Вядзьмарка-рака сваёй хваляй увішна Агорне, як маці, спрадвечну […]...
17. Ліпень, ліпень Ліпень, ліпень… Незабыўны ліпень! Мне развітанне сэрца апякло. Твой позірк – як балючы кіпень, Спаткання закаханага крыло. Разлукі смутак салаўіным […]...
18. Апошняе спатканьне з Веранікай Далёка ад роднага краю, Чый вобраз па кроплі зьбіраў, У трызьненьні белага маю Самотны паэт паміраў. Ён ведаў, што болей […]...
19. Зьнікла энэргія слова і цела Зьнікла энэргія слова і цела, І засталося вяршэнства сноў. Божа, як непасрэдна хацела Гэта жанчына маіх замоў. Як жа шаптала […]...
20. Слова пра словы Свет скаланаюць словы і словы, што з нашых вуснаў ляцяць стрымгалоў. Сядайце ў лодку, бярыце вясло вы, плывіце ў паводцы […]...
21. Ляжа Слова не чорнай замовай Ляжа Слова не чорнай замовай І не змовай – каб багацець, Ды й, па сьпінах і па галовах, Да ўладных, […]...
22. Маё слова Слова маё зруйнаванае, Веру я – час прыйдзе новы. Быццам зямля ўзараная, Ты аддасі свае ўсходы. Прыйдуць жняяркі – радамі […]...
23. На зорцы Адчыню я акенца на зорцы ды ўпушчу ў пакой сівы ранак… Прачынайся хутчэй, маё сонца, падаруй мне ружовы світанак. Задрыжыць […]...
24. Зоркі слова Зоркі ззяюць у цемным небе, зоркі слова Беларусі. Думкі іх аб чорствым хлебе, што ўчора крышыў гусям. Можа вочы іх […]...
25. Ты, роднае слова Ты, роднае слова, Мне люба і міла, Ты сэрца сабою Маё паланіла. Гучыць зразумела, Так шчыра, так блізка – “Матуля”, […]...
26. Прагну роднага слова Прагну роднага слова Ачарэпкам душы, Наталіцца ўволю Гукам песні. Скажы Мне ласкава:”Натуля, Шчабятушка мая − Майго сэрца прытулак, Роднай нівы […]...
27. Тэлефануй у час любы Тэлефануй у час любы, Мой любы. І калі сорамна нібы – Вярнуць бы Прысутнасць губ і мой давер, Паверыць, Што […]...
28. Зноў прыйшла нядзелька Любушцы Зноў прыйшла нядзелька З белаю пасцелькай. Асалоду вуснаў перад сном крану… А як прыдзе ранак к нам На наш […]...
29. Не каралі Паэту даюць Слова Не каралі Паэту даюць Слова І не народ дрыжыць прад каралём, Толькі натоўп уладарцу падпанован, Таму, што ён натоўп, а […]...
30. Слова пяшчотнае наша,,Каханьне Слова пяшчотнае наша,,Каханьне,,… Чым жа цябе замяніць? Родную мову аддаць не выгнаньне, Можна ж ці, з нашай зямлі? Жорсткія латы […]...
31. Не зракайцеся роднага слова Не зракайцеся роднага слова, Каб не страціць сябе і дзядоў! Хай ідзе цераз люд паступова, Дзецям нашым ідзе ад бацькоў. […]...
32. Чалавеку патрэбна не слова Чалавеку патрэбна не слава, А людская увага і ласка, І сардэчнае шчырае слова, І вясёлая добрая казка. Чалавеку патрэбна усмешка […]...
33. Дзень здзівіўся Месяцам Месяцам дзівіцца дзень, Шум цішыні – дождж. Кідае Сонца прамень: Час сівізны – что ж. Цені рубаі – святло, Будзе […]...
34. Мне да спадобы слова “Незалежнасць” Хто ты такі і дзе твой будзе дом – Усе ў жыцці ад выбару залежыць. Я выбраў у сваім – […]...
35. Роднае слова (некрарамантыка) Апошнім разам маці стаяла з крэйдай У хаце. Казала: “Слухай, сынок, ды ведай, Памылка – гэта не вынік, не чыннік […]...
36. I ўсе былі табой і не табой I ўсе былі табой і не табой. Адна ты разумела адмыслова, Што цяжка паўтарыцца слова ў слова I нельга цень […]...
37. Слова і мова Бывае і так, што слова Будаража ў жылах кроў, Кліча родная мова, Радзімы даносячы зоў. Звычайныя простыя словы Ў кожным […]...
38. Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Пачуць і супакоіцца душой. Прыснілася: He чую роднай мовы, Мне цяжка гаварыць не […]...
39. Я абавязаны табе Абавязаны я табе За светлы ранак, Дзень пагодны. За хор птушыны, Сэрдцу родны, – Я абавязаны табе. Абавязаны я табе […]...
40. Сонцам пяшчотным угрэты Сонцам пяшчотным угрэты, Атулены кволай травой. Ён той хто ў полымі веры Ды з гонарам ў сэрцы, Адважна ён крочыў […]...