Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш ПАД ЗОРКАЮ

Даль неабсяжная нас раздзяляе,
Ды ўсё ж за Вас сягоння п’ю віно.
Вас, нібы зорку, што з нябёсаў пазірае,
Наканавана мне любіць даўно.

Мой ціхі шэпат слых Ваш не пачуе,
Які гучыць ля зорнага акна.
Вось у кілішку зорачка віруе –
Спаймаць жадаю вуснамі з віна.

Далёка Вы, як лістапад ад мая,
Як дожджык чэрвеня – да студзенскіх Каляд.
Вас колішнюю болей не спаткаю,
У мроях толькі зорны Ваш пагляд.

Мне б ведаць, што ўзіраецца ў неба,
Што зор святло і Ваша п’е акно.
О, як душы маёй у гэты вечар трэба
Дапіць пад зоркаю налітае віно!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш ПАД ЗОРКАЮ - Віктар Худавец