Верш БАЛАДА ЗОСЬКІ ВЕРАС

(30.09.1892–8.10.1991)

Зіма. “Лясная хатка”. Вільня наша.
І ты нібы адна і не адна.
Самотны зойдзе госць, і ты раскажаш
Пра ўсё, і будзе з вамі давідна
Тут Беларусь, якая светла сніцца,
Якая толькі чуецца душой,
Нібы малітва, нам якой маліцца
За родны край, раздзелены зімой…

І хоць тваё канчаецца стагоддзе,
Ды не канчаецца адвечны шлях,
І мы па ім да лепшай долі дойдзем,
Яна ўжо ёсць, як сонца– у слязах.
І ты глядзіш спакойна ў нашы вочы,
І што ты бачыш там, не знаем мы.
А па двары гуляе вецер воўчы,
Вынюхваючы ворагаў зімы.

29.06.2008

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

БАЛАДА ФРАНЦІШКА БАГУШЭВІЧА (9.03.1840–15.04.1900) “Яснавяльможнай пані, напэўна, вядома, што яе высакароднаму сыну я абавязаны ўсёй сваёй будучыняй; мабыць і да сянняшняга дня я […]...

Верас ваяр (балада) За лясамі спрадвечных змаганьняў, На палёх панямонскіх, падзьвінскіх Было бачна, як цемнаю хваляй На зямлю бялУ ймкнуцца чужынцы. Загалосіў ўжо […]...

БАЛАДА ЯНКІ ШУТОВІЧА (24.01.1904–9.12.1973) У Віленскай карціннай галерэі Ты сціплы беларускі вартаўнік. І сэрца, і душу мастацтвам грэеш, Не забываеш маладыя дні, Дзе […]...

БАЛАДА ЭМЕРЫКА ЧАПСКАГА (5.11.1828-23.12.1896(4.01.1897)) Ля возера ў парку няспешна ідзеш Па лісці счарнелым і па залатым. Ты вершаў не пішаш. Тут восень, як […]...

БАЛАДА КАСТУСЯ ЕЗАВІТАВА (17.11.1893-23.05.1946) У куце больш не маю бажніц- Мапа там. А на ёй-Беларусь. Кастусь Езавітаў Не ў кожнага народа ёсць свая […]...

БАЛАДА ЯНКІ КУПАЛЫ (7.07.1882-28.06.1942) …Сябе забыць ці быць забытым? Сябе забіць ці быць забітым І ў лесвічны ляцець пралёт? Прыстукі чорныя, як лёд, […]...

БАЛАДА ПЯТРА КОНЮХА (8.03.1910-14.07.1994) …Па мястэчку Турэц ты ідзеш малады І гармонік з табой пяе на ўсе лады. І мястэчку да ранку цяпер […]...

БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА ГАЛУБКА (15.05.1882-28.09.1937) Вандроўны тэатр не па свеце вандруе, А толькі з самотнай душы– да душы І ў душах, нібыта ў палацах, […]...

БАЛАДА МІХАСЯ ТКАЧОВА (10.03.1942-31.10.1992) Нішто не страчана і не забыта. Калі ёсць крона, ёсць і карані. Кальчуга воева кап’ём прабіта, І холад праз […]...

Мокаш Грукочуць у мяшку бачуркі, Яны скрываюць нашу долю, І тыя, што нам выпадаюць, Ёсць Мокашы прамудрай воля. У светлым Выраі […]...

БАЛАДА АДОЛЬФА КЛІМОВІЧА (20.04.1900– 24.11.1970) Беларусь, твой народ дачакаецца Залацістага яснага дня… Максім Багдановіч У Вільні арган у касцёле іграе, І музыка, нібы […]...

БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА СЫРАКОМЛІ (29.09.1823–15.09.1862) Там, дзе кветкі цвілі, сёння-пырнік, Сёння пырнік, а заўтра-крыжы. І тутэйшай зямлі сумны лірнік Думу думае-як тут жыць?- І […]...

БАЛАДА ЗАІРА АЗГУРА (15.01.1908-18.02.1995) Камень халодны, нібы вечны лёд, Але ў тваіх руках ён ажывае, Цяплеючы, святлеючы, як мёд У кветках тых, куды […]...

БАЛАДА ЗМІТРАКА АСТАПЕНКІ (27.11.1910- 1944(?)) За мову беларускую-турма, Без мовы роднай чалавек-слабы. Нібы агонь, сібірская зіма Выпальвае ў людзях таўро “Рабы”. А ты-не […]...

БАЛАДА ВІНЦЭНТА ГАДЛЕЎСКАГА (16.11.1888-24.12.1942) Мінску не спіцца – у ім акупанты-фашысты. Горад патрэбен ім ціхі, як мёртвы, і чысты Ад бальшавіцкай заразы, якая […]...

БАЛАДА ПЯТРА КРАЧЭЎСКАГА (7.08.1879 – 8.03.1928) Прага. Альшанскія могілкі. Светла Сцежка вядзе праз гады і праз лета Зноў да цябе, быццам бы да […]...

Грукаюць колы цягніка Цягнецца шлях дадому. Доля шчаслівая, не знікай – Лепшай не будзе долі. Ты пачакай, пачакай яшчэ, Дай мне на свет […]...

Верас Маўклівае лона радзімы – задумлівы верас. Вымярзаў і гарэў, але вырас і пахне… Яшчэ раз пакланіся яму, пакляніся з маленства […]...

БАЛАДА ІВАНА ШАМЯКІНА (30.01.1921-14.10.2004) Жыццё пражыта, нібы зжата жыта, Дзе жніўнае святло, нібы сляза, І поўня ў небе, як свінцовы злітак… Жыццё пражыта, […]...

БАЛАДА АДАМА КІРКОРА (21.01.1818-23.11.1886) Па ціхіх вулках Вільні да цябе ізноў Прыйшлі сябры агучыць музыку і вершы. А ў музыцы і ў вершах, […]...

БАЛАДА ІГНАТА ДВАРЧАНІНА (08.06.1895-08.12.1937) Пакуль ёсць школы-мова не загіне І родны край не згубіцца ў снягах, А будзе незалежнаю краінай, Дзе кожны ўспомніць […]...

БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ТЫШКЕВІЧА (17.02.1806-13.07.1868) У чаўне, як Ной, па Віліі плывеш І збіраеш Беларусь, каб не знікала Беларусь у пыле і ў палын-траве, […]...

БАЛАДА ЯЎГЕНА КУЛІКА (31.10.1937-12.01.2002) …Ты замкі аднаўляеш на паперы, Нібы ў былое адчыняеш дзверы. А там агонь і кроў там на траве, І […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА УЛАСАВА (16.08.1874–11.03.1941) Ужо далёка Менск, далёка Вільня, А сонца ўсё няма і ўсё няма, І быць не можа сонца, бо зіма […]...

БАЛАДА ІГНАТА БУЙНІЦКАГА (22.08.1861–22.09.1917) Ад роднай вёскі ў Вільню доўгая дарога, Але дарога гэта– быццам бы да Бога, І ты па ёй ідзеш […]...

БАЛАДА АЛЯКСАНДРА АСКЕРКІ (1830-11.01.1911) …Зноў крыж прыдарожны дарогу вартуе, А ў садзе і ў свеце шуміць ліставір. Маёнтак, дзе ты нарадзіўся, сумуе, Бо […]...

БАЛАДА ФРАНЦІШКА АЛЯХНОВІЧА (9.03.1883–3.03.1944) У Вільні ёсць твая магіла, Але-у ёй цябе няма. Айчына, дзе дзіця згубіла?.. …Зноў вінаватая зіма, Вайны пажар і […]...

БАЛАДА АДАМА СТАНКЕВІЧА (24.12.1891–29.12.1949) Як канваір, мяцеліца збівае з ног І замятае, як агонь, крывавы след. І чорная тайга з дарогай на той […]...

БАЛАДА МАКСІМА ГАРЭЦКАГА (18.02.1893–20.03.1939) Цёмна, цёмна ў родным краі. На крыжах вятрыска грае. Дзе святло? Святла няма. Доўга цягнецца зіма. Нібы воўк, завея […]...

БАЛАДА ЯНА ЧАЧОТА (7.07.1796–11.08.1847) За вокнамі бібліятэкі Выходзіць світанне з дажджу. Зноў кнігі табе, нібы лекі Ад суму, што поўніць душу, Бо спевы […]...

БАЛАДА ЯСЬКІ ШНІПА (1866-1914) Як павуціна, чорныя акопы У мёртвым снезе пасярод Еўропы. І прад табой і за табой вайна, Нібы з агню […]...

БАЛАДА ЯНІНЫ КАХАНОЎСКАЙ (26.11.1909-16.07.2005) Па Манхэтане гоніць лістоту Вецер сумны, як сумная ты. І не любіш сваю ты самоту, І будуеш з лістоты […]...

БАЛАДА ВІКТАРА ВАЛЬТАРА (28.07.1902 – 17.04.1931) Пад Сатурнам нараджаюцца паэты І ў нябыт сыходзяць, як вада ў пясок. Ты, гаротны, добра ведаеш пра […]...

БАЛАДА ДУНІНА-МАРЦІНКЕВІЧА (23.01.1808-17.12.1884) Не трэба чужога, не трэба чужога! Ні грошай, ні мовы, ні Бога,– Нічога не трэба чужога! Мужык беларускі-мужык, Ён […]...

БАЛАДА АЛЕНЫ КІШ (1896-1949) У раўчуку вада халодная, як неба, З якога дождж ішоў, а заўтра пойдзе снег Бялюткі, сумны, нібы восеньскае срэбра, […]...

БАЛАДА ЦІШКІ ГАРТНАГА (23.10.1887–11.04.1937) Усё ў былым– і слава, і пашана І ўжо дарогі больш няма назад. Ды выбар ёсць яшчэ– быць расстраляным […]...

БАЛАДА ВІКТАРА ТУРАВА (25.10.1936-31.10.1996) З экрана, нібыта з нябёсаў, Сыходзіць балотны народ. І нельга глядзець без слёзаў На гэты біблейскі сыход. І слёзы […]...

БАЛАДА ТАМАША ЗАНА (21.12.1796-19.07.1855) Прысніцца Вільня, нібы сонца ўзыдзе, І ты зноў прачынаешся ў слязах Не ад таго, што сумна ці ты ў […]...

БАЛАДА ЯЗЭПА ЮХО (19.03.1921-29.07.2004) Ты знайшоў залатую жылу- Гэта наш беларускі шлях, На якім у траве магілы І вуголле ў крыві й слязах. […]...

Сыходзіш, вёска, з яснай явы Як сон маркотны, нежаданы, Сыходзіш, вёска, з яснай явы, А твой народ вернападданы Імкнецца, скінуўшы кайданы, Да новай долі, новай […]...