Верш ЗБЭШЧАНАЯ

Ещё вершы:

1. Чакаю Чакаю тваіх тэлефонных навін, якія ў маё жыццё не прарвуцца. Ведаю: разам з табой не прачнуцца. Застанецца боль – аб […]...
2. Пачуцці заглушу і боль знясу Пачуцці заглушу і боль знясу маіх з табой адносінаў няўдалых. Аб гэтым нагадае толькі сум тваіх вачэй, прыгожых і адданых. […]...
3. Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай прачнуцца ў тваіх далонях! Дай забыцца ў тваіх вачах! Хай да смерці мяне палоняць Думы светлыя па начах. Нават […]...
4. НЕ АДДАЙ МЯНЕ Не аддай мяне другому, Зберажы, Каб пасля жыццёвай стомы На мяжы Не адзін ты быў аднойчы – Хоць заплач. Скажаш […]...
5. За травінку, бы за ланцужок …За травінку, бы за ланцужок Зачапілася нагою злёгку – І – як у казцы, – засвістаў салоўка – Каб бяду […]...
6. Была спякота Была спякота І адзінота – Вокны адкрыла. Была сустрэча, Халодны вечар – Расправіла крылы. Была спакуса, Радасць чакання, Ўзлёт і […]...
7. Як да клавішаў, дакранаюся Як да клавішаў, дакранаюся я да пальцаў тваіх. Хваляй цёплаю захлынаюся – белых рук ускалых. Заблукалі далоні чулыя ў прамянях […]...
8. *** Я гэты боль перажыву Я гэты боль перажыву. Хоць цераз край – да дна дап’ю. Мой боль – нацятую струну Я не парву – […]...
9. Не ўсе збылося, жыцце адбылося Не ўсе збылося, жыцце адбылося… Рэальнасць і памяць пераплялося! Навошта нахлынула? Сэрца параніць? Ускалыхнула юнацкую памяць! Усе адбылося і шэпча […]...
10. Ні я быў першы і ні я апошні Ні я быў першы, і ні я апошні. Шмат хлопцаў пракладалі з табой шлях. І кожны з іх па кропельке, […]...
11. Расстанне Думкі і мары не спяць у галаве, Хочацца ім на свабоду. Мне не ўсцішыць кахання к табе, Дай мне адчуць […]...
12. Руская рулетка Кахаць цябе – вар’яцкая гульня – і жах, і жарсць – як руская рулетка. У сэрца стрэл – і я […]...
13. НЕ ТУЖУ Не такія ўжо неадпаведнасці Мы з табой, Прашапчу тваё імя я на адлегласці, Любы мой, Не цяпер, то у чацвер […]...
14. Ад ранку нехта шчодрай жменяй Ад ранку нехта шчодрай жменяй Раскідаў пацеркі ў лясах. Зіхціць вясёлкамі праменне На павуцінных кутасах. З палону соннае ляноты, Нібыта […]...
15. ВАР’ЯТКА Хай зоркі разгараюцца ў нагах І сплетніцы нямеюць ад здзіўлення, Наперакор сабе – ў тваіх руках Мая журба, мой сорам […]...
16. Прывыкаю, к табе прывыкаю Прывыкаю, к табе прывыкаю. Прыкіпаю праз з’едлівы боль. На пакуты сябе абракаю. З галавой у зямную юдоль. Замірае, з табой […]...
17. Суседка Кавалачак скарынкі Засунеш за шчаку, З суседчынай дзяўчынкай Імчышся на раку. Пад вейкамі – азерцы, Пачатак першых мук. I коле […]...
18. А на Палессі А на Палессі чорцікаў хутка не стане. Чуеш, апоўначы торгае, круціць прабой. Шклянку надзеі ты мне нальеш на світанне – […]...
19. Бот і нага Бот і нага байка Пасварыуся бот з нагой, А ці тут было чаго? Кажа бот-хоць сяць ды плач, -З-за цябе […]...
20. Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...
21. Мне з кожным годам даражэй Мне з кожным годам даражэй Твае, вясна, дары-гасцінцы, Здаровы хмель тваіх дражджэй У кожнай тоненькай сцяблінцы. Мне ўсё мацней карціць […]...
22. Адною з веснавых прыкмет Адною з веснавых прыкмет, Сярод зімы, нібы для смеху, Нясмела з-пад гнілога снегу Зірнулі прымулы на свет. Вось так і […]...
23. Гонка імкнецца да новага года Гонка імкнецца да новага года Сцежка між памяці спаленых сноў. Што адбылося – дабро ці нягода – Паразрасталася часу быллём. […]...
24. Беларусь мая родная Беларусь мая родная, Маці-зямля! Да вытокаў тваіх жыватворных крыніцаў Мне б прыпасці, нібы да грудзей немаўля – Прад табой спавядацца, […]...
25. Мой дзень брыдзе дрымотнай каляінай Мой дзень брыдзе дрымотнай каляінай, А твой вавёркай скача на сасне, Цвіце пры лузе белаю калінай, Затым, каб ноччу доўжыцца […]...
26. Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх Растаю, нібы лёд, у абдымках тваіх, Бо жар цела твайго растапляе. Голас цёплы, ласкавы казыча мой слых, І дрыготка, як […]...
27. Была вайна Была вайна… Была вайна… Зямля гарэла, Гарэлі вёскі, гарады. Была бяда, Яна хацела, Жывое знішчыць на зямлі. Была вайна… Зямля […]...
28. А я чакала й верыла табе А я чакала й верыла табе. І уначы за нас малілась зорам. А гэта – проста грушы на вярбе, Сарваныя […]...
29. Вось і скончылась лета Вось і скончылась лета, А на сэрдцы – сум. І доўгачаканая мэта Не ўсхвалюе розум. Аднак сум не пройдзе, Пакуль […]...
30. Ты даруй несур’ёзныя словы Ты даруй несур’ёзныя словы, Бессэнсоўна казаў іх услых, Хацеў лялькай я быць шматразовай У руках недрыготкіх тваіх. Ты даруй небяспечнасць […]...
31. Калі Калi пяшчотна грае сэрца, Калi малюе лiвень босы, Я адчыніў табе нарэшце, Да так, усе ж та, адбылося. Мацней ляцiць […]...
32. З юнацкіх дзён Я за табой сланяўся Следам, А ты і вокам не вяла, А я не знаў, А я не ведаў, Чаму […]...
33. НЕЗАВЕРШАНЫ НАЦЮРМОРТ Я размаўляю з нематой: З нямымі сценамі і столлю, З крыштальнай вазаю пустой, Напоўненаю звонкім болем. Я размаўляю не з […]...
34. Я б з табой зацвіла белай ружаю Я б з табой зацвіла белай ружаю, Дзікай ружаю ля вады, Не была б ніколі прастужанай, Не пазнала б тады […]...
35. Хачу жыць Хачу жыць, Захлынацца і верыць. Піць каханьня нязведаны боль… Дай руку мне, Дай вусны, дай сэрца, Дай мне воч тваіх […]...
36. Спелымі яблыкамі сакавітымі Спелымі яблыкамі сакавітымі Грудзі дзяўчыны тваёй налітыя. Ёй з табой соладка, ёй з табой добра, Воблакам з ложка звалілася коўдра. […]...
37. Мне незнаема сцежка гэта Не ведаю, куды іду: Мне незнаема сцежка гэта, Забыўшыся на боль, нуду, На момант стану я паэтам. Да неба просіцца […]...
38. БАЛАДА МІКОЛЫ КАПЫЛОВІЧА (10.07.1937-24.02.2000) “А што дасі ты Беларусі, Каб вечнай Беларусь была?” “Усё аддам! А перш нап’юся З нябёсаў зорнага святла…”- Гаворыш […]...
39. Каб была я чараўніцай Каб была я чараўніцай, Рыхтавала б слодыч, Перастаў бы ты мне сніцца, А стаміўся б побач. Па расе б з […]...
40. Белая ружа, чырвоная ружа Белая ружа мае адценне Тваіх валасоў шаўковіста ігрывых, Чырвоная ружа мае адценне Румянцаў тваіх, чырванню сарамлівых. Белая ружа імкнецца паўторыць […]...