Верш НЕ СОНЕЧНА
І смех, і злосць змяшаліся ў адно
Незразумелае надзіва адчуванне,
Я ім жыву, пакутую даўно,
Сустрэчу пераблытаўшы з расстаннем.
Разлуку за спатканне прыняла,
А выскал твой – за шчырую усмешку.
Чаму я той хвіліны не скляла,
Не абышла цябе і тую сцежку,
Якою мне насустрач сотню раз,
А мо і болей – тысячу выходзіў?
Нічога быццам не звязала нас…
Чаму ж не весела, не сонечна ў прыродзе?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Тайна Двое стаялі ля вышняй брамы, насустрач Анёл ім выйшаў: “Вы хто?” – “Мы шукаем праўды, але не зямной, а вышняй.” […]...
- Цi не вецер Цi не вецер адхiнаў мярэжы, Цi не зоры асвятлялi шлях. Чараўнiцтва зруйнаванай вежы – Бел-чырвона-белы сцяг. Крок насустрач – быццам […]...
- Споведзь сэрца Споведзь сэрца… ********************************* Мне б прытуліцца да цябе, Ды ты ў бок адводзіш позірк. Як у балоце, у журбе Тану. […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- Кпіна З пяску і сноў, зляплю пустое сэрца, Што будзе біцца ў сотню кілагерцаў… Т. Сівец ( зб. ,,Таму, хто знойдзе…) […]...
- Мініяцюры Калі салодка шэпчаш яму: “Годзе…”, А ён, каханы, поўны зверскіх сіл, Пяшчотна лашчыць, і цалуе, і ўваходзіць, О, каб, здаецца, […]...
- Амаль кахаю А я яго амаль кахаю…. Зрабіць нічога не магу… Ад позірку яго я таю… Але ня ведаю чаму…. Як быццам […]...
- Апошняе спатканне Чаму ж ты, мая радасць, не прыйшла на нашу развітальную сустрэчу? Мо восень сцежку лісцем замяла і змрокам сум накінула […]...
- Мялеюць рэкі, сохнуць травы, дрэвы Мялеюць рэкі, сохнуць травы, дрэвы. I стала маласнежнаю зіма. Здаецца, пацішэлі птушак спевы. Маўчыць зязюля, быццам і няма. Хто вінаваты […]...
- Беларусь, мая бедная мацi Беларусь, мая бедная мацi! Што глядзiш з такiм болем нямым – Не, любоў да цябе я не страцiў Калi жыў […]...
- ЖЫВУ ДЛЯ ЦЯБЕ Тая, што пакахаў ува мне, Якою, як вокам сваім даражыш, Якая астудзіць заўсёды твой гнеў І дапаможа бяду перажыць, Магчыма, […]...
- Кажуць, час наш вада Кажуць, час наш вада, Уляціць у забыццё, Але пройдуць тыя, хто дораг нам, Праз наша жыццё. У паўдзённы пакой Сон […]...
- Мігцелі зоры ў цёмнай ночы Мігцелі зоры ў цёмнай ночы, – Калі спаткаўся я з табой, Твае убачыў зоры-вочы, Пачуў я смех срабрысты твой… I […]...
- На “сесіі Пайшла традыцыя такая: Увесну сонейка з-за хмар – Лявон свой трактар пакідае, Хоць ён някепскі гаспадар. На працу ён ужо […]...
- Як мне звяртацца да цябе Як мне звяртацца да цябе калі абставіны другія? другое прозвішча фатой лягло на плечы маладыя Напэўна я нязваны госць што […]...
- Парады лекара Асклепчыка Сяліся блізка ля вады – ля рэчкі, возера, басейна. Вада змякчае гнёт нуды, лякуе сам від гладзі ейнай. Але, на […]...
- Ля мора Ля мора, ля Чорнага мора Спаткаўся, каханне, з табою. Мяне захапляла ты моцна, Ня трэба дзяўчыны другой. Каханне маё ўзмацнялась: […]...
- …не веру, як ты не прасі Не веру, як ты не прасі, Мне ўжо свайго хапіла болю. І ў сэрцы зноў яго насіць Я не хачу, […]...
- Я аддаю сябе журбе Я аддаю сябе журбе Ўсёпаглынальнай, звыклай – цалкам. Каторы раз кажу сабе: “Ўдавілася адным кавалкам”. Ні пракаўтнуць, ні пражаваць, Ні […]...
- Крынічка мая дарагая Крынічка мая дарагая, Куды ад мяне ты ўцякаеш, Не хочаш, напэўна, сказаць, Дзе шчасцейка мне адшукаць? Якое так шчыра чакаю, […]...
- Ліст Вадзіму-здрадніку Чаму? Чаму Вадзім ты здрадзіў? І здрада гэткая як вілы ў спіну мне была. А сам? Дык быццам белы і […]...
- Хопіць? Мы гаворым таямніча, Шчыра веруючы ў то, Што ў кожным доме быццам, Вока…, вока ад ЯГО! А яго мы паважаем. […]...
- БАЛАДА ДУНІНА-МАРЦІНКЕВІЧА (23.01.1808-17.12.1884) Не трэба чужога, не трэба чужога! Ні грошай, ні мовы, ні Бога,– Нічога не трэба чужога! Мужык беларускі-мужык, Ён […]...
- КАХАННЕ – НЕ ЛЮБОЎ Сладку ягоду рвали вместе… (з песні) Салодкіх ягад прыгаршчамі рваў, Карміў з зайздросным смехам напаследак. Няўжо ты, любы, ўсё мне […]...
- Мана – не знік ты! Мана – не знік ты! Не! Ты тут, са мной! Дасюль цябе І бачу я, і чую! Твой голас, лік […]...
- ШТО ТАКОЕ ШЧАСЦЕ? Што шчасце ёсць для беларуса, Не думаю, што памылюся, Калі скажу – напэўна воля, Свой дом, сям’я, кавалак поля, Дзіцячы […]...
- Адзінокая жанчына У вялікай кватэры, як у лесе, пустынна. Быццам блізкая зорка, – цыгарэта гарыць. Пазіраю самотна я вачыма пустымі. I не […]...
- Тое, што выйшла з мяне Калі мяне заўтра раптам не будзе, То гэта не дрэнна, а наадварот… Толькі шкада, калі добрыя людзі Ніколі не зробяць […]...
- Дыялог закаханых перад карай – Я кахаю цябе, дарагi! Дык чаго ж ты бядуеш? Мабыць, сэрца твае пазабыла мяне ў барацьбе? Я кахаю цябе, […]...
- О мой бедны народзе! О мой бедны народзе! Цябе білі спрадвеку ўсё мацней і мацней Паны на захадзе, баяры на ўсходзе Казалі, што ў […]...
- Вецер гуляе ў тваіх валасах Вецер гуляе ў тваіх валасах, Бледны твой твар прыгажосцю ззяе. Але не бачу жыцця ў вачах, Чаму любоў твая мяне […]...
- Нічога не кажы Нічога не кажы. Маўчы… Мне дастаткова будзе тое, Што кожны дзень і ў начы Ты побач, ты мая, са мною. […]...
- Я дома Я дома Спякотнае, млоснае лета, Так вабіць людзей густы цень. Купалле ўжо ў песнях адпета, У нябыт адышоў Пятроў дзень. […]...
- Я пакрыўдзіў цябе учора Я пакрыўдзіў цябе учора Ты за гэта мяне прабач Не шкада мне нічога, нічога Каб не чуць белай кнігаўкі плач […]...
- Пра мужа і жонку 8 Сакавіка. Ён гэтым днём падняўся рана, Сняданне жонцы згатаваў, Прыбраў у доме, і старанна У чэргах нервы гартаваў. Аббегаў […]...
- Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...
- Любая Прыгожая, ласкавая і мілая, Ты нас праз усю гісторыю вяла. Чаму ж тады мы ўсе цябе пакінулі, Ты нават бараніцца […]...
- Дожджык Пастукаўся дожджык у вокны, – Ніхто яго ў дом не пусціў, І ён, небарака, маркотны, Па шыбе слязінку скаціў. Патупаў […]...
- Светцы Нічога, дачушка, нічога, трымайся! Мы пойдзем з табою да летняй ракі. Ты бегай па лузе, спявай і здзіўляйся, Глядзі, як […]...
- Няўжо і праўда ўсё – усё адно? Няўжо і праўда ўсё – усё адно? Няважна мова і размова?.. Гляджу напружана ў акно, Як быццам мне там нешта […]...